Przeciwnicy Boskości Jezusa Chrystusa twierdzą w 1 Liście Jana 5:14-15, że to nie Pan Jezus wysłuchuje wszystkich naszych próśb tylko Bóg Ojciec. Odpowiadam im; jeśli Bóg Ojciec i Bóg Syn są jednym to co za problem. Pozdrawiam z Panem Bogiem i proszę o odpowiedź.
1 Jana 5:14-15
„[…] taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas. (15) A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy”.
Przeciwnicy Boskości Jezusa zawsze szukać będą powodów do obalenia prawdy, która wypływa z nauki Pisma Świętego, używając w tym celu argumentów powstałych na bazie jego błędnej interpretacji (więcej o interpretacji dowiesz się, klikając tutaj) i ludzkiej logiki (zobacz, proszę, 1. List Pawła do Koryntian 1:18-2:16 i 3:18-20). Ludzie odrzucają Boskość Jezusa, ale Biblia jej dowodzi (Kolosan 1:15-19 / Jana 8:56-57 / Jana 5:17-18 / Jana 1:1-3 i 14 / Filipian 2:5-8 / Mateusza 1:22-23 / Kolosan 2:8-9 / 1 Jana 5:20 / Izajasza 7:14 / Izajasza 9:5-6 i inne) i wykazuje, że piastował ją od samego początku (1 Koryntian 10:1-4 / Jana 14:7-11 / Przypowieści Salomona 30:4 / Jana 1:9-11 i inne).
Przedstawię biblijne dowody na to, że Pan Jezus wysłuchuje naszych próśb i jest również „partnerem” w Bożym procesie ich realizacji.
Fragment, który przytoczyłeś, wyraźnie na to wskazuje: „[…] taka zaś jest ufność, jaką mamy do niego, iż jeżeli prosimy o coś według jego woli, wysłuchuje nas. (15) A jeżeli wiemy, że nas wysłuchuje, o co prosimy, wiemy też, że otrzymaliśmy już od niego to, o co prosiliśmy” (1 Jana 5:14-15).
Potwierdza to również Ewangelia według Jana 14:13-14: „[…] i o cokolwiek prosić będziecie w imieniu moim, to uczynię, aby Ojciec był uwielbiony w Synu. (14) Jeśli o co prosić będziecie w imieniu moim, spełnię to”. Kontekst tego fragmentu i jego wytłumaczenie znajdziesz w dalszej części Ewangelii według Jana 15:5-7: „[…] Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie. (6) Kto nie trwa we mnie, ten zostaje wyrzucony precz jak zeschnięta latorośl; takie zbierają i wrzucają w ogień, gdzie spłoną. (7) Jeśli we mnie trwać będziecie i słowa moje w was trwać będą, proście o cokolwiek byście chcieli, stanie się wam”.
Inne fragmenty Słowa Bożego również mówią, że mamy przychodzić do Jezusa – a skoro do Niego, to musi On odgrywać dużą rolę:
Mateusza 11:27-28
„[…] wszystko zostało mi przekazane przez Ojca mego i nikt nie zna Syna tylko Ojciec, i nikt nie zna Ojca, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić. (28) Pójdźcie do mnie wszyscy, którzy jesteście spracowani i obciążeni, a Ja wam dam ukojenie”.
Jana 6:35-40
„[…] odpowiedział im Jezus: Ja jestem chlebem żywota; kto do mnie przychodzi, nigdy łaknąć nie będzie, a kto wierzy we mnie, nigdy pragnąć nie będzie. (36) Lecz powiedziałem wam: Nie wierzycie, chociaż widzieliście mnie. (37) Wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; (38) zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał. (39) A to jest wola tego, który mnie posłał, abym z tego wszystkiego, co mi dał, nic nie stracił, lecz wskrzesił to w dniu ostatecznym. (40) A to jest wola Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w niego, miał żywot wieczny, a Ja go wzbudzę w dniu ostatecznym”.
Jana 7:37-39
„[…] jeśli kto pragnie, niech przyjdzie do mnie i pije. (38) Kto wierzy we mnie, jak powiada Pismo, z wnętrza jego popłyną rzeki wody żywej. (39) A to mówił o Duchu, którego mieli otrzymać ci, którzy w niego uwierzyli […]”.
Fakt, że Jezus wysłuchuje naszych próśb i ma Boską pozycję, potwierdza również Apokalipsa (ostatnia księga Pisma Świętego zawierająca opisy wydarzeń końca), w której sam Pan Jezus mówi: „[…] radzę ci, abyś nabył u mnie złota w ogniu wypróbowanego, abyś się wzbogacił i abyś przyodział szaty białe, aby nie wystąpiła na jaw haniebna nagość twoja, oraz maści, by nią namaścić oczy twoje, abyś przejrzał. (19) Wszystkich, których miłuję, karcę i smagam; bądź tedy gorliwy i upamiętaj się. (20) Oto stoję u drzwi i kołaczę; jeśli ktoś usłyszy głos mój i otworzy drzwi, wstąpię do niego i będę z nim wieczerzał, a on ze mną. (21) Zwycięzcy pozwolę zasiąść ze mną na moim tronie, jak i Ja zwyciężyłem i zasiadłem wraz z Ojcem moim na jego tronie. (22) Kto ma uszy, niechaj słucha, co Duch mówi do zborów” (Objawienie Jana 3:18-21).
Wszystkie Boskie Osoby (Ojciec, Syn i Duch Święty – więcej na temat Boga w trzech równych sobie Osobach dowiesz się, klikając tutaj) mają swój udział w procesie przyjmowania zanoszonych przez nas modlitw. Jezus, który zasiadł po prawicy Ojca (Hebrajczyków 1:1-3), pośredniczy nam [jest Pośrednikiem ustanowionym odgórnie przez Ojca (Izajasza 42:1-9) – więcej na temat Osoby Jezusa dowiesz się, klikając tutaj], ale posiada nawet większe kompetencje (wskazujące na Jego Boski autorytet), które może sprawować jedynie Bóg (przeczytaj np. Księgę Objawienia Jana 3:18-21 lub Ewangelię według Mateusza 11:27-28).
Jeśli chodzi o szczegóły odnoszące się do Bożych relacji, zakresu Jego działań czy życia w świecie duchowym, Biblia odsłania przed nami tylko mały tego skrawek, dając nam bardzo ogólny obraz. Jednak twierdzenie, że Jezus nie wysłuchuje naszych próśb, jest wyraźnie niebiblijne. Jeśli ktoś nie rozumie, jak to funkcjonuje w sferach niebieskich, nie powinien wysnuwać podobnych wniosków (co czynią np. świadkowie Jehowy). Wcześniejsze fragmenty wyraźnie na to wskazują.
Współdziałanie i jedność Boga w Trójcy są perfekcyjnym przykładem wspólnoty (harmonii i związku) trzech równych sobie Osób, tworzących jednego Boga. Niestety temat ten budzi kontrowersje u cielesnego człowieka. Żadna z Boskich Osób nie wynosi się nad drugą, nie działa oddzielnie lub niezależnie od siebie (Jana 5:17-30 / Jana 8:16-20 / 1 Mojżeszowa 1:26 / Przypowieści Salomona 30:4), ale stanowi jedność i nierozłączność zarówno w swoim działaniu, jak i w Osobie Boga (Jana 10:28-30 / Jana 14:6-11). Dlatego Pismo Święte naucza, że istnieje wyłącznie jeden Bóg i choć jesteśmy w stanie pojąć niektóre aspekty tej relacji i związku, to ostatecznie jest to niezrozumiałe dla umysłu ludzkiego, który potrzebuje prowadzenia Ducha Świętego.
1 Koryntian 2:11-16
„[…] bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. (12) A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. (13) Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. (14) Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać. (15) Człowiek zaś duchowy rozsądza wszystko, sam zaś nie podlega niczyjemu osądowi. (16) Bo któż poznał myśl Pana? Któż może go pouczać? Ale my jesteśmy myśli Chrystusowej”.
Dziękuję. Jeśli masz więcej pytań, napisz: luke@zaJezusem.com.
