1. Czy zastanawiałeś się nad zagadnieniem wyrzucenia szatana z nieba?
Czy szatan został wyrzucony z nieba przed stworzeniem ziemi czy po stworzeniu?
A może dopiero po śmierci Jezusa?
A może jest tak, że został wyrzucony z dostępem do nieba, a po śmierci Jezusa już tego dostępu nie ma?
2. Jak rozumiesz Ap. 7:1-17, chodzi mi o 144000 to kto?
A wielki tłum to kto?
Przyznaję, że niewiele o tym myślałem. Skoro jednak zadałeś pytania, chętnie się zaznajomię z tym tematem i podzielę tym, co myślę. Zacznijmy od Księgi Izajasza:
Izajasza 14:12-15
„[…] o, jakże spadłeś z nieba, ty, gwiazdo jasna, synu jutrzenki! Powalony jesteś na ziemię, pogromco narodów! (13) A przecież to ty mawiałeś w swoim sercu: Wstąpię na niebiosa, swój tron wyniosę ponad gwiazdy Boże i zasiądę na górze narad, na najdalszej północy. (14) Wstąpię na szczyty obłoków, zrównam się z Najwyższym. (15) A oto strącony jesteś do krainy umarłych, na samo dno przepaści”.
Szatan najprawdopodobniej był kiedyś postacią pozytywną, aniołem światłości, bliskim Bogu. Stracił jednak z Nim wspólnotę, ale nie dostęp do nieba (okręgów niebieskich). Na podstawie poniższych fragmentów mogę stwierdzić, że to dopiero nastąpi (czytaj Objawienie Jana 12:7-10):
Stary Testament:
Joba 1:6-12
„[…] otóż zdarzyło się pewnego dnia, że przybyli synowie Boży, aby się stawić przed Panem, a wśród nich przybył też i szatan. (7) I rzekł Pan do szatana: Skąd przybywasz? A szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Wędrowałem po ziemi i przeszedłem ją wzdłuż i wszerz. (8) Rzekł Pan do szatana: Czy zwróciłeś uwagę na mojego sługę, Joba? Bo nie ma mu równego na ziemi. Mąż to nienaganny i prawy, bogobojny i stroniący od złego. (9) Na to szatan odpowiedział Panu, mówiąc: Czy za darmo jest Job tak bogobojny? (10) Czy Ty nie otoczyłeś go zewsząd opieką wraz z jego domem i wszystkim, co ma? Błogosławiłeś sprawie jego rąk i jego dobytek rozmnożył się w kraju. (11) Lecz wyciągnij tylko rękę i dotknij tego, co ma; czy nie będzie ci w oczy złorzeczył? (12) Na to rzekł Pan do szatana: Oto wszystko, co ma, jest w twojej mocy, tylko jego nie dotykaj! I odszedł szatan sprzed oblicza Pana”.
Zachariasza 3:1-2
„Potem ukazał mi Jozuego, arcykapłana, stojącego przed aniołem Pana i szatana stojącego po jego prawicy, aby go oskarżać. (2) Wtedy anioł Pana rzekł do szatana: Niech cię zgromi Pan, szatanie, niech cię zgromi Pan, który obrał Jeruzalem! Czyż nie jest ono głownią wyrwaną z ognia?”
Nowy Testament:
Efezjan 6:12
„[…] gdyż bój toczymy nie z krwią i z ciałem, lecz z nadziemskimi władzami, ze zwierzchnościami, z władcami tego świata ciemności, ze złymi duchami w okręgach niebieskich […]”.
Objawienie Jana 12:7-10
„[…] i wybuchła walka w niebie: Michał i aniołowie jego stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok i aniołowie jego, (8) lecz nie przemógł i nie było już dla nich miejsca w niebie. (9) I zrzucony został ogromny smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały świat; zrzucony został na ziemię, zrzuceni też zostali z nim jego aniołowie. (10) I usłyszałem donośny głos w niebie, mówiący: Teraz nastało zbawienie i moc, i panowanie Boga naszego, i władztwo Pomazańca jego, gdyż zrzucony został oskarżyciel braci naszych, który dniem i nocą oskarżał ich przed naszym Bogiem”.
Wierzę, że Bóg objawia się w Biblii w sposób zrozumiały (gdy chodzi o prawdy odnoszące się do zbawienia), jednak nie w sensie absolutnym (co dotyczy szatana, piekła, życia po śmierci i innych trudnych tematów). Musimy więc zaspokoić się tym, co jest. Księga Objawienia Jana dotyczy czasów końca i wynika z niej, że dopóki one nie nastąpią, szatan ma dostęp do nieba. Nie wiem, jak to dokładnie działa.
Podsumowując: wynika z tego, że szatanowi nie zamknięto dostępu do nieba. Stanie się to (jak sugeruje Księga Objawienia Jana 12:7-10) w czasach ostatecznych, przed 1000-letnim panowaniem Chrystusa. Wówczas szatan zostanie całkowicie pokonany, zrzucony na ziemię (Łukasza 10:18) i nie będzie już miał dostępu do nieba. Oznacza to, że przestanie być duchową potęgą w okręgach niebieskich (Efezjan 6:12). Bibliści sugerują, że może to oznaczać początek wielkiego ucisku na ziemi.
Objawienie Jana 12:12-13
„[…] dlatego weselcie się, niebiosa, i wy, którzy w nich mieszkacie. Lecz biada ziemi i morzu, gdyż zstąpił do was diabeł pałający wielkim gniewem, bo wie, iż czasu ma niewiele. (13) A gdy smok ujrzał, iż został zrzucony na ziemię, zaczął prześladować niewiastę, która porodziła chłopczyka”.
Twoje drugie pytanie:
„Jak rozumiesz Ap. 7:1-17, chodzi mi o 144000 to kto?
A wielki tłum to kto?”
Objawienie Jana 7:4-17
„[…] i usłyszałem liczbę tych, których opatrzono pieczęcią: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich plemion izraelskich: (5) z plemienia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z plemienia Rubena dwanaście tysięcy, z plemienia Gada dwanaście tysięcy, (6) z plemienia Asera dwanaście tysięcy, z plemienia Naftalego dwanaście tysięcy, z plemienia Manassesa dwanaście tysięcy, (7) z plemienia Symeona dwanaście tysięcy, z plemienia Lewiego dwanaście tysięcy, z plemienia Issachara dwanaście tysięcy, (8) z plemienia Zebulona dwanaście tysięcy, z plemienia Józefa dwanaście tysięcy, z plemienia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych. (9) Potem widziałem, a oto tłum wielki, którego nikt nie mógł zliczyć, z każdego narodu i ze wszystkich plemion, i ludów, i języków, którzy stali przed tronem i przed Barankiem, odzianych w szaty białe, z palmami w swych rękach. (10) I wołali głosem donośnym, mówiąc: Zbawienie jest u Boga naszego, który siedzi na tronie, i u Baranka. (11) A wszyscy aniołowie stali wokoło tronu i starców, i czterech postaci, i upadli przed tronem na twarze swoje, i oddali pokłon Bogu, (12) mówiąc: Amen! Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i siła Bogu naszemu na wieki wieków. Amen. (13) I odezwał się jeden ze starców, i rzekł do mnie: Któż to są ci przyodziani w szaty białe i skąd przyszli? (14) I rzekłem mu: Panie mój, ty wiesz. A on rzekł do mnie: To są ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i wyprali szaty swoje, i wybielili je we krwi Baranka. (15) Dlatego są przed tronem Bożym i służą mu we dnie i w nocy w świątyni jego, a Ten, który siedzi na tronie, osłoni ich obecnością swoją. (16) Nie będą już łaknąć ani pragnąć, i nie padnie na nich słońce ani żaden upał, (17) ponieważ Baranek, który jest pośród tronu, będzie ich pasł i prowadził do źródeł żywych wód; i otrze Bóg wszelką łzę z ich oczu”.
Uważam, że chodzi tu o ludzi wybranych przez Boga. Pozwól, że podzielę się tym, jak rozumiem ten temat (predestynacji). Czytając to, dowiesz się, kim według mnie są ludzie w liczbie 144 tysięcy oraz wielki tłum.
Gdy spojrzymy na całość Biblii, zobaczymy, że jest w niej mowa o wybraniu:
• indywidualnym (np. Aggeusza 2:23) – co może dotyczyć 144 tysięcy wybranych,
• zbiorowym (np. 1 Piotra 2:6-10 / Ezechiela 20:5) – co zapewne dotyczy wielkiego tłumu.
1) Wybranie indywidualne jest niezależne od woli człowieka (Rzymian 11:29) i dotyczy osoby wyznaczonej do wykonania:
• specyficznej służby [np. Jeremiasz (Jeremiasza 1:4-7)],
• danego zadania [np. Jonasz (Jonasza 1:1-2)]
lub
• konkretnego celu [np. Józef (1 Mojżeszowa 45:5-8), Abraham (1 Mojżeszowa 18:19), Apostoł Piotr (Dzieje Apostolskie 15:7)].
Wybranie indywidualne:
• miało miejsce w przypadku Pana Jezusa [(Mateusza 12:18-21 / Mateusza 3:17) mowa jest tutaj o Jego ludzkim wcieleniu (Mateusza 1:22-23)],
• w Starym Testamencie dotyczyło proroków [np. Jeremiasza (Jeremiasza 1:4-7) czy Dawida (2 Kronik 6:5-6)],
• w Nowym Testamencie dotyczyło apostołów (Jana 15:16),
• w czasach dzisiejszych może dotyczyć misjonarzy, pastorów, ewangelistów itp. – choć zgodnie z fragmentem z Księgi Objawienia Jana 7:5-8 chodzi tu o osoby należące do plemion izraelskich.
2) Wybranie zbiorowe odnosi się natomiast:
a) w Starym Przymierzu do Izraela (Ezechiela 20:5),
b) w Nowym Przymierzu do Kościoła Chrystusowego (Efezjan 1:3-23 / 1 Piotra 2:9), zwanego również:
• ciałem Chrystusa (Rzymian 12:4-5),
• ludem Bożym (1 Piotra 2:10),
• królewskim kapłaństwem, narodem świętym, ludem nabytym (1 Piotra 2:9),
• oblubienicą (Objawienie Jana 19:7-9).
Lud ten został wybrany spośród wszystkich narodów (1 Piotra 2:9), oddzielony (2 Koryntian 6:14-18) i uświęcony przez Boga w celu zbawienia (Hebrajczyków 2:11). Jest to wyraz łaski i miłości Boga, dzięki którym przygarnia (adoptuje), a następnie przygotowuje ludzi szczerze przyjmujących Jego Syna Jezusa Chrystusa (Efezjan 1:13-14 / Jana 3:35) – więcej szczegółów na temat wybrania (predestynacji) możesz dowiedzieć się, klikając tutaj.
144 tysiące to zapewne ludzie pochodzący z wybrania indywidualnego, a wielki tłum z wybrania zbiorowego. A więc chrześcijanie i inni Boży słudzy… Taka wersja jest dla mnie najbardziej prawdopodobna, odpowiada faktom i całości przesłania Pisma Świętego.
Ja w taki sposób rozumiem ten temat.
Dziękuje, Luke
luke@zaJezusem.com
