Wierzę, że uświęcenie wierzących to akt poświęcenia ich Bogu (czyli zastępowanie życia cielesnego duchowym – więcej na ten temat tutaj) i oddzielenia ich od zła [świata i grzechu (1 Jana 2:15-17)]. Nie jest to samonaprawa – to Boża łaska i moc Ducha Świętego zmieniają nas tak, by nasze codzienne życie, myśli, mowa i uczynki podobały się Bogu. Uświęcanie jest ściśle związane z życiem w Duchu Świętym i przebywaniem w obecności Bożej (życiem z Nim i w Nim – więcej na ten temat tutaj) – to zmiana naszego życia na życie Chrystusowe, które za sprawą Ducha Świętego staje się udziałem człowieka: „[…] czy nie wiecie, że świątynią Bożą jesteście i że Duch Boży mieszka w was? Jeśli ktoś niszczy świątynię Bożą, tego zniszczy Bóg, albowiem świątynia Boża jest święta, a wy nią jesteście […]” (1 Koryntian 3:16-17). Uświęcenie dotyczy naszego życia tutaj, na ziemi i trwa od chwili naszego nowego narodzenia [(Jana 3:1-8) co to znaczy, dowiesz się, klikając tutaj] aż do fizycznej śmierci. Uświęcenie nie jest sprawą wyboru (1 Piotra 1:15-16). Pismo Święte mówi, że bez niego „nikt nie ujrzy Pana” (Hebrajczyków 12:14).
Skąd pochodzi uświęcająca moc? Rozważanie.
Pragnę podzielić się z wami krótkim rozważaniem na temat uświęcania: „[…] starajcie się o pokój ze wszystkimi i o uświęcenie, bez którego nikt nie zobaczy Pana” (Hebrajczyków 12:14).
Kilka miesięcy po nawróceniu dotarła do mnie ważna prawda: „[…] Tym, który nas uświęca, jest Bóg” (3 Mojżeszowa 20:7-8). Odczułem wówczas wielką radość (podobną do tej towarzyszącej nowemu narodzeniu – jeśli nie wiesz, co to znaczy, kliknij tutaj). Cieszyłem się, że moc, która może mnie zmienić, nie jest uzależniona od moich zasług, ani nie mogę jej sam wypracować, lecz wypływa od samego Boga jako dar (z Jego inicjatywy – łaski).
1 Piotra 5:10-11
„[…] a Bóg wszelkiej łaski, który was powołał do wiecznej swej chwały w Chrystusie, po krótkotrwałych cierpieniach waszych, sam was do niej przysposobi, utwierdzi, umocni, na trwałym postawi gruncie. (11) Jego jest moc na wieki wieków. Amen!”.
Pan Jezus chce, abyśmy byli pełni Ducha (Efezjan 5:18), ponieważ wówczas Jego Duch będzie kontrolował nasze zachowanie i uświęcał nas: „[…] owocem zaś Ducha są: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość” (Galacjan 5:22-23) – więcej na temat pełni Ducha dowiesz się, klikając tutaj.
Boża łaska i moc do uświęcania są dostępne również dla ciebie. Jeśli więc posiadasz nawyki starego życia, nie zadręczaj się i nie borykaj się z nimi sam. Okazując skruchę, poproś Boga o pomoc, ponieważ sam nie jesteś w stanie tego unieść. Uwierz, a następnie doświadczaj uświęcającej mocy i nie polegaj na własnych siłach. Zaufaj Bogu, „zanurz” się w Chrystusie, a zobaczysz, jak działa Jego moc – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj.
Jana 15:4-5
„[…] trwajcie we mnie, a Ja w was. Jak latorośl sama z siebie nie może wydawać owocu, jeśli nie trwa w krzewie winnym, tak i wy, jeśli we mnie trwać nie będziecie. (5) Ja jestem krzewem winnym, wy jesteście latoroślami. Kto trwa we mnie, a Ja w nim, ten wydaje wiele owocu; bo beze mnie nic uczynić nie możecie”.