Początki Halloween sięgają czasów starożytnych, kiedy to Celtowie organizowali festiwal o nazwie Samhain. Naród ten, który żył dwa tysiące lat temu w miejscu dzisiejszej Irlandii, Wielkiej Brytanii i północnej Francji, świętował swój nowy rok 1 listopada. Dzień ten oznaczał koniec lata i żniw oraz początek ciemnej, chłodnej zimy (pory roku, którą często utożsamiano ze śmiercią). Celtowie wierzyli, że w noc poprzedzającą nowy rok granice pomiędzy światem żywych i umarłych zacierają się i duchy zmarłych powracają na ziemię. Uważano, że były one sprawcami kłopotów i niszczyły plony, a ich obecność ułatwiała druidom, celtyckim kapłanom, przepowiadanie przyszłości. Dla ludzi całkowicie uzależnionych od zmiennego naturalnego świata te wróżby stanowiły ważne źródło pociechy i wskazówek na okres długiej zimy.
W celu upamiętnienia tych zjawisk 31 października druidzi rozniecali ogromne święte ogniska, przy których zgromadzano się, aby spalać plony, zwierzęta, a czasem nawet ludzi (w ofierze dla celtyckich bóstw). Podczas tych uroczystości Celtowie odziani byli w kostiumy (zazwyczaj mające głowy i skóry zwierzęce) i usiłowali przepowiadać sobie przyszłość. Kiedy wracali do swoich domów, we własnych paleniskach rozpalali ogień przyniesiony ze świętego ogniska. Miał on ich ochraniać w czasie nadchodzącej zimy.
Do 43 roku naszej ery Rzymianie zajęli większość terytorium Celtów i w przeciągu czterystu lat swojego panowania połączyli dwa święta ze swojej rzymskiej kultury z tradycyjną celtycką uroczystością Samhain. Pierwszym świętem były Feralia – dzień upamiętniania zmarłych (jeden z ostatnich dni października). Drugim świętem był dzień ku czci Pomony, rzymskiej bogini owoców i drzew, której symbolem było jabłko. Wyjaśnia to pochodzenie tradycyjnej zabawy Halloween, polegającej na jedzeniu jabłka przymocowanego na nitce lub pływającego w wodzie.
Do IX wieku chrześcijaństwo rozprzestrzeniło się na terytorium Celtów. W VII wieku papież Bonifacy IV ogłosił 1 listopada Dniem Wszystkich Świętych (dniem ku czci świętych i męczenników). Dzisiaj powszechnie wierzy się, że usiłował zastąpić celtyckie święto jakimś podobnym, które można by powiązać z życiem Kościoła. Dzień ten nazywano również „All-hallows” lub „All-hallowmas” (co oznacza „Dzień Wszystkich Świętych”). Poprzedzającą go noc (noc dawnego Samhain) określano „All-hallows”, a później „Halloween”. Około 1000 roku naszej ery Kościół ogłosił 2 listopada Dniem Zadusznym (dniem ku czci zmarłych). Czczono go podobnie jak Samhain – rozpalano wielkie ogniska, organizowano parady, przebierano się też w kostiumy świętych, aniołów i diabłów.
Religia celtycka wymarła jeszcze przed 500 rokiem, ale odrodziła się w XVII wieku, kiedy to potomkowie Celtów zaczęli interesować się swoją kulturą. W latach 1845-1851 milion emigrantów irlandzkich zalał Amerykę podczas wielkiego głodu. Z tym ogromem ludzi przybyły również ich zwyczaje i przesądy. Do dzisiaj wyznawcy celtyckiego kultu w Anglii odtwarzają corocznie (na byłych miejscach sakralnych) rytuały druidów. Te same pogańskie zwyczaje są zachowywane w Północnej Ameryce poprzez obchodzenie Halloween. Pod wpływem mediów i komercji obecnie to święto rozpowszechnia się również w Europie i innych częściach świata.
Współczesne Halloween
Przyjrzyjmy się temu, w jaki sposób dzisiaj obchodzone jest Halloween. Czy nie koncentruje się ono na ciemności, śmierci, strachu, zniszczeniu i złu? Dominują wiedźmy, miotły, nietoperze, duchy, szkielety, śmierć i potwory. Przebieramy nasze własne dzieci za czarownice, diabły, wilkołaki i wysyłamy je na ulice w ciemność, aby odprawiały pogański zwyczaj „trick or treat” (w naszym wydaniu „ciasteczko albo psikus”). Musimy zdać sobie sprawę z tego, że Halloween to nie poczęstunek, sztuczka, kawałek gumy lub cukierek. Jest to dzień, który diabeł ogłosił swoim świętem!
Halloween pełne jest symboli satanistów i druidów, które zaczerpnięto z ich praktyk i rytuałów. Mogą wydawać się niewinne, jednakże reprezentują zło. Dla druidów 31 października jest dniem czczenia Samhain. Jest to również najbardziej święty dzień dla współczesnych satanistów i czarownic.
Co oznaczają niektóre symbole czy praktyki?
TRICK OR TREAT
Podczas celtyckich świąt Muck Olla poprzebierani żebracy chodzili po domach, grożąc ściągnięciem nieszczęścia na tych, którzy nie chcieli im nic dać. W Anglii podczas obchodów Zaduszek był zwyczaj, że najbiedniejsi chodzili żebrać, obiecując modlić się za każdą zmarłą osobę z domostwa, w którym otrzymali podarunek. Nazywano to „wędrówką dusz”. W Halloween prezenty są dawane niewinnym dzieciom, które w tym święcie widzą jedynie łakocie i zabawę. Nie rozumieją, że tak naprawdę podtrzymują pogańską, szatańską tradycję.
JACK-O`-LANTERN
Irlandzka legenda mówi, że Jack oszukał diabła, zachowując swoją duszę. Kiedy umarł, nie mógł pójść do nieba z powodu swoich kontaktów z szatanem. Nie miał też wstępu do piekła. Diabeł skierował go w ciemność, rzucając mu palący węgiel jako światło. Jack włożył go do rzepy, którą jadł. Podobno włóczy się teraz po ziemi ze swoim lampionem (stąd jego imię – angielskie słowo „lantern” oznacza „latarnię”), szukając miejsca na spoczynek. Dziś religie często zastępują rzepę czymś innym. Jednak wszyscy posługują się świeczką jako symbolem ognistego węgla z piekła. W wielu miejscach Anglii i Ameryki Północnej świeczka w wyciętej w dyni twarzy ma odstraszać duchy i czarownice. Kiedy druidzi zabierali jakiegoś człowieka, aby złożyć go w ofierze dla Samhain, pozostawiali na schodach jego domostwa dynię. Reprezentowała ona ofiarowaną osobę i gwarantowała, że w danym roku nikt inny nie będzie zabrany. Legenda, zabobon, starożytna historia? Tak, ale wywodzi się ze zła i jest podtrzymywana przez tradycje Halloween.
CZAROWNICE
Słowo „czarownica” pochodzi od saksońskiego określenia osoby mądrej, „wice”, a stary angielski wyraz „wicca” reprezentuje dziś nauczanie czarów. Wiele współczesnych wiedźm jest członkiniami tak zwanego „Kościoła Czarów” (The Church of Wicca), który jest oficjalnie nieopodatkowany przez U.S. Internal Revenue Service. Wiedźmy ciągle istnieją, a Halloween jest ich specjalną nocą. Stara i brzydka czarownica jest wytworem sztuki i przesądów. Jej czarna peleryna kojarzy się z magią i śmiercią, sugeruje też, że wiedźma jest najbardziej aktywna nocą. Zabobon, który mówi, że czarownice potrafią latać, pochodzi z ich powiązań z duchami, a także ze stosowania przez nie narkotyków otępiających umysł i przyspieszających pracę serca. Po ich zażyciu wiedźmy wpadały w stan, w którym były przekonane, że potrafią latać.
CZARNY KOT
Przez tysiące lat kot kojarzył się z magią i śmiercią. Egipcjanie mieli boga w tej postaci. W kota zmieniała się rzymska bogini Diana oraz rzymska i grecka bogini czarownic i czarnoksiężników, Hekate. Twierdzono, że norweska bogini śmierci Freya przyjeżdżała po dusze rydwanem kierowanym przez koty. Druidzi widzieli w tych zwierzętach ucieleśnienie złej duszy i często palili je na ogniskach Samhain. Wierzono, że czarownice też potrafiły zmieniać się w koty. W związku z tym, że wiedźmy kojarzono z magią i nocą, łatwo było przypisać im też czarne koty. Podczas polowań na czarownice w XVII wieku za odprawianie czarów palono nie tylko kobiety, ale też ich koty. Jednak czary nie umarły w tamtych płomieniach – przebierające się na Halloween dzieci nieświadomie podtrzymują pogańskie zwyczaje, przekazując je dalszym pokoleniom.
Inne praktyki:
WRÓŻBIARSTWO – przepowiadanie przyszłości (wróżenie z kryształowej kuli, z kart, z ręki, z fusów od kawy itp.).
CZARNOKSIĘSTWO, MAGIA, CZARY, CZARODZIEJSTWO – używanie mocy złych duchów do czarów, zaklęć, wróżb itp.
PRZEPOWIADANIE i WIESZCZENIE – przepowiadanie wydarzeń z symptomów, znaków lub duchów innych niż Duch Święty.
OCZAROWANIE – wywieranie wpływu na kogoś poprzez urok, magię, głos lub muzykę (na przykład hipnoza).
ZAUROCZENIE – owładnięcie kogoś magią, rzucanie uroków.
WYWOŁYWANIE DUCHÓW – komunikowanie się ze zmarłymi.
ASTROLOGIA – obserwacja, studiowanie gwiazd i planet w celu przepowiadania przyszłości (horoskopy).
CO NA TO WSZYSTKO MÓWI PISMO ŚWIĘTE?
Słowo „Halloween” nie jest wspomniane w Biblii, ponieważ jest stosunkowo nowe. Jednak czary i szatańskie rytuały, takie jak praktyki celtyckie (w tym i Halloween), są w Piśmie Świętym surowo zabronione. Oto tego dowody:
„[…] a gdy wam będą mówić: radźcie się wywoływaczy duchów i czarowników, którzy szepcą i mruczą, to powiedzcie: Czy lud nie ma się radzić swojego Boga? Czy ma się radzić umarłych w sprawie żywych?” (Izajasza 8:19).
„[…] nie będziecie się zwracać do wywoływaczy duchów ani do wróżbitów. Nie wypytujcie ich, bo staniecie się przez nich nieczystymi; Ja, Pan, jestem Bogiem waszym” (3 Mojżeszowa 19:31).
„[…] nie będziecie jedli niczego z krwią; nie będziecie wróżyć ani czarować” (3 Mojżeszowa 19:26).
„[…] a jeżeli mężczyzna albo kobieta będą wywoływać duchy lub wróżyć, to poniosą śmierć. Ukamienują ich, krew ich spadnie na nich” (3 Mojżeszowa 20:27).
„[…] gdyż nieposłuszeństwo jest takim samym grzechem jak czary, a krnąbrność jak bałwochwalstwo i oddawanie czci obrazom. Ponieważ wzgardziłeś rozkazem Pana, więc i On wzgardził tobą i nie będziesz królem” (1 Samuela 15:23).
„[…] tak zginął Saul z powodu swojej niewierności, jakiej dopuścił się wobec Pana, wbrew słowu Pana, którego nie przestrzegał; zapytywał również o wyrocznię wieszczkę, a nie pytał o wyrocznię Pana; On więc pozbawił go życia, władzę królewską zaś przeniósł na Dawida, syna Isajego” (1 Kronik 10:13-14).
„[…] on nawet swoich synów oddał na spalenie w Dolinie Syna Chinnomowego, oddawał się wróżbiarstwu, czarom i gusłom, ustanowił wywoływaczy duchów i wróżbitów, wiele złego czynił w oczach Pana, drażniąc go” (2 Kronik 33:6).
„[…] spadną na ciebie te dwa nieszczęścia, znienacka w jednym dniu: bezdzietność i wdowieństwo spadną na ciebie w całej pełni mimo wielu twoich czarów, mimo bardzo licznych twoich zaklęć” (Izajasza 47:9).
„[…] gdyż tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela: Niechaj was nie zwodzą wasi prorocy, którzy są wśród was, ani wasi wróżbici, i nie słuchajcie waszych snów, które się wam śnią. Albowiem oni kłamliwie wam prorokują w moim imieniu, nie posłałem ich – mówi Pan” (Jeremiasza 29:8-9).
W Nowym Testamencie czytamy o konsekwencjach nieprzestrzegania Bożych nakazów. Proszę, zwróć uwagę na to, że należą do nich waśnie, odszczepieństwo i czary:
„[…] jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą” (Galacjan 5:19-21).
Również w Apokalipsie (Objawieniu Jana) czytamy o tym, jak żałosny koniec czeka ludzi, którzy nieświadomie oddają się tym praktykom:
„[…] oto przyjdę wkrótce, a zapłata moja jest ze mną, by oddać każdemu według jego uczynku. Ja jestem alfa i omega, pierwszy i ostatni, początek i koniec. Błogosławieni, którzy piorą swoje szaty, aby mieli prawo do drzewa żywota i mogli wejść przez bramy do miasta. Na zewnątrz są psy i czarownicy, i wszetecznicy, i zabójcy, i bałwochwalcy, i wszyscy, którzy miłują kłamstwo i czynią je” (Objawienie Jana 22:12-15).
„[…] udziałem zaś bojaźliwych i niewierzących, i skalanych, i zabójców, i wszeteczników, i czarowników, i bałwochwalców, i wszystkich kłamców będzie jezioro płonące ogniem i siarką. To jest śmierć druga” (Objawienie Jana 21:8).
CO POWINNIŚMY ROBIĆ?
Myślę, że nie musimy w tym uczestniczyć. W Halloween możemy stanąć po stronie Jezusa Chrystusa!!!! W 1. Liście do Tesaloniczan 5:21-23 Apostoł Paweł pisze: „[…] wszystkiego doświadczajcie, co dobre, tego się trzymajcie. Od wszelkiego rodzaju zła z dala się trzymajcie. A sam Bóg pokoju niechaj was w zupełności poświęci, a cały duch wasz i dusza, i ciało niech będą zachowane bez nagany na przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa”.
A CO Z DZIEĆMI?
Powierz życie swoich dzieci w modlitwie poprzez krew Jezusa. Czy naprawdę chcesz angażować je w niesmaczne żarty na temat demonów i kościotrupów? NAUCZAJ DZIECI PRAWDY O JEZUSIE I FAKTÓW O POCHODZENIU HALLOWEEN, ABY CHRONIĆ JE PRZED ZACIEKŁYMI ATAKAMI SZATANA. Czy naprawdę zabawa w naśladowanie pogańskich kapłanów jest tym, czego one w ten wieczór potrzebują?
Jeśli w Halloween będziesz w domu, uświadamiaj dzieci, które zapukają do drzwi, i przekazuj im chrześcijańskie broszury dla ich rodziców. Bóg przecież powiedział kiedyś do swego ludu:
5 Mojżeszowa 18:9-14
„[…] gdy ty wejdziesz do kraju, który ci daje Pan, Bóg twój, nie ucz się popełniania tych samych obrzydliwości jak tamte narody. Nie znajdzie się pośród ciebie nikt, kto by przeprowadzał przez ogień swego syna lub córkę, uprawiał wróżby, gusła, przepowiednie i czary; nikt, kto by uprawiał zaklęcia, pytał duchów i widma, zwracał się do umarłych. Obrzydliwy jest bowiem dla Pana każdy, kto to czyni. Z powodu tych obrzydliwości wypędza ich Pan, Bóg twój, sprzed twego oblicza. Dochowasz pełnej wierności Panu, Bogu swemu. Te narody bowiem, które ty wydziedziczysz, słuchały wróżbitów i wywołujących umarłych. Lecz tobie nie pozwala na to Pan, Bóg twój”.
Czy nie posłuchamy tak kategorycznego nakazu naszego Boga?
Czary i szatańskie, pogańskie rytuały, takie jak praktyki celtyckie (w tym i Halloween), są w Słowie Bożym surowo zabronione. Biblia mówi, żebyśmy nie byli nieświadomi sztuczek szatańskich (2 Koryntian 2:11). W 1. Liście Piotra 5:8 czytamy: „[…] bądźcie trzeźwi, czuwajcie! Przeciwnik wasz diabeł chodzi wokoło jak lew ryczący, szukając kogo by pochłonąć”.
Niektórzy mówią: „Przecież my nie traktujemy tego na serio. Co jest w tym złego? To tylko zabawa”.
Może tak! Ale szatan bierze to na poważnie i tak też czyni Bóg.
Jako wierzący chrześcijanie spędźmy ten wieczór na składaniu dziękczynienia Bogu, uwielbianiu Go za to, że zwyciężył nad szatanem, śmiercią, piekłem i grobem. Módlmy się też za duchowo zmarłych, czyli tych, którzy zwłaszcza tej nocy tak lekkomyślnie poddają się złu. Pamiętajmy, że „[…] i wy byliście umarłymi na skutek waszych występków i grzechów” (Efezjan 2:1).
Kliknij tutaj, aby obejrzeć film związany z tematem Halloween.
W oparciu o różne materiały, Luke
Będę wdzięczny za opinie na temat powyższego rozważania, zapraszam do kontaktu: