Na początku dokonam przeglądu kilku miejsc Pisma Świętego i spróbuję je połączyć w całość koncentrując się na Jezusie . Nasze rozważania rozpoczniemy dziś od królestwa Soanu i Ziemi Goszen . Gdzie po 430 latach niewoli Hebrajczyków w Egipcie , nadeszła noc czuwania . Przez wydarzenia tamtej nocy , Pan Bóg zaczął realizować swój plan zbawienia . I rzekł Pan do Mojżesza i Aarona . Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela , niech weźmie każdy baranka dla rodziny , baranka dla domu . Ma to być baranek bez skazy i wezmą z jego krwi i pomażą oba odrzwia i nadproże w domach gdzie go spożywają . A ta krew, to będzie dla was znakiem na domach gdzie będziecie . Gdy ujrzę krew ominę was i nie dotknie was zgubna plaga , gdy uderzę ziemię egipską . Cały rozdział 12 , 2Moj. Z którego zaczerpnąłem fragmenty o paschalnym baranku , są obrazami proroczymi wskazującymi na Baranka Bożego , który stał się urzeczywistnieniem w swoim czasie.
Niewola Hebrajczyków w Egipcie , noc czuwania , wyjście z Egiptu , przejście przez morze Czerwone , droga przez pustynię zaplanowana na czterdzieści dni a że upór serca synów Izraelskich , szemranie i brak wiary , wydłużył Pan do czterdziestu lat . (4Moj.14,34) Wytracił około sześćset tysięcy mężów pieszych , którzy wyszli z Egiptu (2Moj12,37) oprócz Jozuego i Kaleba , którzy wiernie przekazywali , to co widzieli i słyszeli w ziemi , którą naród Izraelski miał wziąć w posiadanie .
Teraz różne wydarzenia na pustyni . Manna , jako codzienny chleb , chleb anielski (PS.78,25) , woda przy skale Meriba , gdzie naród zadawał pytanie : Czy jest Bóg wśród nas ? Tam wszyscy pili z duchowej skały , która im towarzyszyła a tą skałą był Chrystus (1Kor,10,4)
Naród Amalekitów został w Biblii , synonimem zła i ukazany jako wróg bezlitosny . Wszystkich słabych w pochodzie , pozostających z tyłu , zabijał bezlitośnie (5Moj.25,18) Pan Bóg powiedział : Wojna jest między Panem a Amalekitami z pokolenia w pokolenie (2Moj.17,16) Dalej . Bunt Korego , Datana i Abirona wobec sług Pana Mojżesza i Aarona , oraz śmierć buntowników (2Moj.16,) Góra Synaj i dwie kamienne tablice , na których dziesięć przykazań napisanych palcem Bożym (2Moj.31,18) Wreszcie Jordan i Ziemia Obiecana ,,Kanaan”
To o czym wspomniałem a nie sposób teraz omawiać w szczegółach , jest niczym innym , jak analogią wskazującą na drogę do ,,Górnego Kanaanu’’ . Doświadczenia podobne do tamtych , Kościół Jezusa i poszczególni jego członkowie przeżywają na przestrzeni XX wieków każdego dnia . Oto teraz kilka dobrych rad , albo inaczej powiem – najlepszych wskazówek dla człowieka , aby żył na ziemi i osiągnął cel , celem tym jest Chrystus a przeznaczeniem dom Ojca .
Słuchaj Izraelu ! Pan jest Bogiem naszym , Pan jedynie . Będziesz tedy miłował Pana Boga swego z całego serca swego i z całej duszy swojej i z całej siły swojej . Niechaj słowa te , które Ja ci dziś nakazuję , będą w twoim sercu . Będziesz je wpajał w twoich synów i będziesz o nich mówił , przebywając w twoim domu , idąc drogą , kładąc się i wstając. A gdy twój syn zapyta ciebie kiedyś : co to za nakazy , ustawy i prawa , które nakazał wam Pan Bóg wasz .
Wtedy odpowiesz twojemu synowi : Nakazał nam Pan spełniać te wszystkie przepisy , okazywać cześć zbożną Panu Bogu naszemu , aby nam się dobrze powodziło po wszystkie dni naszego życia . I będzie nam poczytane za sprawiedliwość , gdy dołożymy starań , aby spełniać wobec Pana Boga naszego , te wszystkie przykazania , jak nam nakazał .
Starajcie się więc czynić tak , jak rozkazał wam Pan , wasz Bóg . Nie zbaczajcie ani w prawo , ani w lewo . (5Moj.6) Gdyż jesteście świętym ludem Pana Boga twego . Ciebie wybrał Pan Bóg twój , spośród wszystkich ludów na ziemi , abyś był Jego wyłączną własnością . (5Moj.7,6) Zachowaj też w pamięci całą drogę , którą Pan Bóg twój prowadził cię po pustyni , aby cię ukorzyć i doświadczyć , aby poznać co jest w sercu twoim i czy będziesz przestrzegał przykazań Jego . Upokarzał cię i morzył głodem , ale też karmił manną której nie znali twoi ojcowie , aby dać ci poznać , iż człowiek nie samym chlebem żyje lecz , że człowiek żyć będzie wszystkim , co wychodzi z ust Pana (5Moj.8,2-3 ,Mt.4,4)
Nasz Pan i Zbawicie Jesus Chrystus w całym swoim ziemskim życiu , nauczanie opierał na powyższych Słowach swojego Ojca , niczego tu nie dodał , ani niczego nie ujął . Zaprawdę , zaprawdę , powiadam wam , nie może Syn sam od siebie nic czynić , tylko to , co widzi , że Ojciec czyni , to samo i Syn czyni (E.J.5,19) Natomiast apostoł Paweł oparł swoje nauczanie i na Słowach Starego Testamentu , na objawieniu dane mu osobiście , jak i na nauce Jezusa mówiąc : …aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na własność , gorliwy w dobrych uczynkach (Tyt.2,14)… aż nastąpi odkupienie własności Bożej ku uwielbieniu chwały Jego (Ef.1,14)
A zatem widzimy , że jak w Starym Testamencie , tak też i w Nowym , ma Pan Bóg lud na własność . Tamtych wykupił krwią baranka paschalnego , w Nowym przymierzu , krwią Baranka Bożego Jezusa ma tę samą moc powstrzymać tego , który przyszedł kraść , odzierać i zabijać .
Jest bardzo interesujący zapis w Ob. Jana 5. 1-7) W tym fragmencie Bożego Słowa oglądamy razem z Janem wizję , która informuje nas , że w prawej dłoni siedzącego na tronie jest księga zapieczętowana siedmioma pieczęciami . Potężny anioł donośnym głosem zadaje pytanie : Kto jest godzien otworzyć księgę i zerwać jej pieczęci ? O dziwo ! nikt nie znalazł się w całym wszechświecie , żadna istota anielska niższego , ani wyższego rzędu , ani nawet ci co są przed obliczem samego Boga , nie mogli podejść i wziąć tej księgi i zerwać jej pieczęci ani do niej wejrzeć . I płakałem bardzo ,mówi Jan , że nie znalazł się nikt godny otworzyć księgę , ani do niej wejrzeć . Jan płacze , bo ma świadomość , że jeśli nie przyjdzie ktoś godny i nie otworzy tej księgi , Boży zamiar odnośnie sądu a także Boże błogosławieństwo dla ziemi nie wezmą swej mocy . Znaczy to też , że historia nie ma znaczenia , cierpienie kościoła i Jana również nie mają znaczenia . Jan więc płakał bardzo .
Następnie widzimy , że jedna z postaci określona jako „Starzec” podchodzi do Jana i mówi : Nie płacz ! Zwyciężył lew z pokolenia Judy , korzeń Dawidowy i może otworzyć księgi i zerwać jej pieczęci . Tak więc spojrzałem mówi Jan i widziałem w pośrodku…Baranka jakby zabitego (Ob.J.5,6) Lew z plemienia Judy oznacza , że jest z królewskiego rodu i że wyszedł zwycięsko . Z tego plemienia pochodzi też obiecany Mesjasz (Tu prorocze słowa patriarchy Jakuba Nie oddali się berło od Judy , ani buława od nóg jego, aż przyjdzie władca jego i jemu będą posłuszne narody .1Moj.49,10). Myślę , że mogło być dziwnym dla Jana , podobnie jak dla nas jest dziwnym . Zamiast zapowiedzianego zwycięskiego lwa , widzi Jan Baranka , co więcej , Baranka jakby zabitego . Okazuje się bowiem , że ten zwycięski lew , jest jednocześnie Barankiem zabitym na ofiarę przebłagalną . I tylko dlatego , że jest Barankiem ofiarnym , zarazem też lwem zwycięskim , może podejść i wziąć księgi z ręki Tego , który siedzi na tronie .
A zatem Ewangelia jest dobrą nowiną dla Jana . Nie musi więcej płakać , ponieważ Pan Bóg wyznaczył swojego Syna Lwa – Baranka , aby dokonał zapłaty za grzech i zapłaty za czynienie sprawiedliwości . Inaczej mówiąc : Odda każdemu według jego uczynków (Mat.16,27)
A więc gdziekolwiek czytamy w Biblii o baranku jako zwierzęciu ofiarnym , myślimy analogicznie o Baranku Bożym . Wtedy też mamy na myśli ofiarę za grzech rodzaju ludzkiego a krew przelaną za wielu (Mat.26,28) Oznacza to , że każdy może skorzystać z tej ofiary i cieszyć się Barankiem Paschalnym w wieczerniku i Nowym Przymierzu , gdyż On będzie w wieczności i Świątynią i Słońcem i wieczną nie przemijającą radością . Zawsze myślimy o Jezusie Synu Bożym , który szedł na Golgotę jako jagnię na rzeź prowadzone (Iż.53,7) Szedł z woli Ojca by złożyć siebie na ofiarę . Wcześniej powiedział : Nikt mi życia nie odbiera Ja kładę je z własnej woli Ja i Ojciec mój jedno jesteśmy .
Mając więc bracia ufność , iż przez krew Jezusa mamy wstęp do świątyni , drogą nową i żywą , którą otworzył dla nas przez zasłonę swego ciała . Wejdźmy za nią ze szczerym sercem w pełni wiary … Trzymajmy się niewzruszenie nadziei , którą wyznajemy , bo wierny jest Ten , który dał obietnice (Hbr.10,19-23) Albowiem na naszą Wielkanoc jako Baranek został ofiarowany Chrystus . (1Kor.5,7)