2 Koryntian 4:17-18

David Wilkerson
„Albowiem nieznaczny chwilowy ucisk przynosi nam przeogromną obfitość wiekuistej chwały, nam, którzy nie patrzymy na to, co widzialne, ale na to, co niewidzialne; albowiem to, co widzialne, jest doczesne, a to, co niewidzialne, jest wieczne” (2 Kor. 4:17-18).

Paweł mówi nam, „Odwróćcie swoje oczy od waszych problemów. Nie koncentrujcie się na rzeczach, które przychodzą na tę ziemię, ponieważ one przeminą. Wasze problemy nic nie znaczą w świetle wiecznej chwały, jaka czeka Boży lud. Po jednym momencie w raju z Nim nie będziecie pamiętać nic w tych rzeczy!”

Jest napisane o Chrystusie, ” Zamiast doznać należytej mu radości, wycierpiał krzyż, nie bacząc na jego hańbę” (Hebr. 12:2). Sam Jezus powiedział, „Kiedy zobaczycie to co nadchodzi, podnoście głowy do góry i radujcie się! To wszystko oznacza, że przybliża się dzień waszego odkupienia” (zobacz Łukasza 21:28).

Według Pawła, kiedy ciemność i niepewność nas otaczają, to Bóg posyła cudowne światło, aby świeciło w naszych sercach.

Paweł mówi tu o chwalebnej manifestacji poznania chwały Chrystusa jaka przychodzi do nas w naszych doświadczeniach: „Bo Bóg, który rzekł: Z ciemności niech światłość zaświeci, rozświecił serca nasze, aby zajaśniało poznanie chwały Bożej, która jest na obliczu Chrystusowym (2 Kor. 4:6). Paweł opisuje tu świeże objawienie chwały Boga w osobie Chrystusa.

Paweł otrzymał to objawienie kiedy był w więzieniu, bez pieniędzy. Chociaż nawet żył na skromnym jedzeniu więziennym, to został ożywiany poprzez świeże objawienie chwały Chrystusa, jakie otrzymywał codziennie.