1 Księga Mojżeszowa 2:7

UKSZTAŁTOWAŁ PAN BÓG CZŁOWIEKA Z PROCHU ZIEMI I TCHNĄŁ W NOZDRZA JEGO DECH ŻYCIA. WTEDY STAŁ SIĘ CZŁOWIEK ISTOTĄ ŻYWĄ.

Wszystko to co jest widzialne, jak i to, co niewidzialne, to co jest żyjące oraz to co nieżyjące zostało stworzone Słowem Bożym. Wyjątek stanowi człowiek, który jest istotą stworzoną i zrodzoną z Ducha Bożego, zaś jego ciało zostało zrodzone z prochu ziemi. Człowiek jako istota duchowa pochodzi z Ducha Bożego. Duch człowieka pochodzi z Ducha Bożego, a ściślej mówiąc, z jego tchnienia. Bóg jest naszym ojcem – ojcem ludzi. Ten przywilej nie odnosi się do zwierząt, ponieważ dla nich, tak jak dla reszty stworzenia, jest On jedynie Stwórcą. Człowiek jest istotą wysokiego pochodzenia jako osoba zrodzona z Ducha Bożego. Bóg będąc Duchem, dał nam cząstkę swojego Ducha, dlatego człowiek jest wyobrażeniem Bożym oraz jego duchowym podobieństwem. Dowodem tego są wszelkie posiadane przez nas duchowe zalety, do których należy zaliczyć: zdolność myślenia, mówienia, wolną wolę, sumienie, oraz miłość duchową. Inna istota nie posiada tych zalet, dlatego, że jest ona jedynie ciałem i krwią. Tylko człowieka cechuje duch, dusza i tchnienie.

Bogusław Hurynowicz