Odpowiedź #1
Czy w Bożych oczach wszystkie grzechy są jednakowe?
Podobnie jak niektóre choroby są gorsze od innych, a pewne trucizny bardziej zabójcze niż inne, tak też jest z grzechami. Oto biblijne dowody:
Jeremiasza 16:12a
„[…] a wy jeszcze gorzej postępowaliście niż wasi ojcowie […]”.
1 Jana 5:16-17
„[…] jeżeli ktoś widzi, że brat jego popełnia grzech, lecz nie śmiertelny, niech się modli, a Bóg da mu żywot, to jest tym, którzy nie popełniają grzechu śmiertelnego. Wszak jest grzech śmiertelny; nie o takim mówię, żeby się modlić. (17) Wszelka nieprawość jest grzechem; lecz nie każdy grzech jest śmiertelny”.
Dzieje Apostolskie 5:1-5
„A pewien mąż, imieniem Ananiasz, ze swoją żoną Safirą, sprzedał posiadłość (2) i za wiedzą żony zachował dla siebie część pieniędzy, a resztę przyniósł i złożył u stóp apostołów. (3) I rzekł Piotr: Ananiaszu, czym to omotał szatan serce twoje, że okłamałeś Ducha Świętego i zachowałeś dla siebie część pieniędzy za rolę? (4) Czyż póki ją miałeś, nie była twoją, a gdy została sprzedana, czy nie mogłeś rozporządzać pieniędzmi do woli? Cóż cię skłoniło do tego, żeś tę rzecz dopuścił do serca swego? Nie ludziom skłamałeś, lecz Bogu. (5) Ananiasz zaś, słysząc te słowa, upadł i wyzionął ducha. I wielki strach ogarnął wszystkich, którzy to słyszeli”.
Marka 3:28-29
„[…] zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli. (29) Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego”.
Jana 19:11
„[…] większy grzech ma ten, który mnie tobie wydał”.
1 Koryntian 6:18
„[…] uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem; ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału”.
Efezjan 5:3
„[…] a rozpusta i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wymieniane wśród was, jak przystoi świętym […]”.
1 Koryntian 5:1
„Słyszy się powszechnie o wszeteczeństwie między wami i to takim wszeteczeństwie, jakiego nie ma nawet między poganami, mianowicie, że ktoś żyje z żoną ojca swego”.
1 Koryntian 5:11
„[…] lecz teraz napisałem wam, abyście nie przestawali z tym, który się mieni bratem, a jest wszetecznikiem lub chciwcem, lub bałwochwalcą, lub oszczercą, lub pijakiem, lub grabieżcą, żebyście z takim nawet nie jadali”.
Galacjan 5:19-21
„[…] jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, (20) bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, (21) zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą”.
Jakuba 3:1-2a
„Niechaj niewielu z was zostaje nauczycielami, bracia moi, gdyż wiecie, że otrzymamy surowszy wyrok. (2) Dopuszczamy się bowiem wszyscy wielu uchybień […]”.
Mateusza 11:21-22
„[…] biada tobie, Chorazynie, biada tobie, Betsaido; bo gdyby w Tyrze i Sydonie działy się te cuda, które u was się stały, dawno by w worze i popiele pokutowały. (22) Ale powiadam wam: Lżej będzie Tyrowi i Sydonowi w dniu sądu aniżeli wam”.
Powyższe fragmenty wyraźnie wskazują, że w Bożych oczach nie wszystkie grzechy są jednakowe – wyczerpujący artykuł na ten temat możesz przeczytać, klikając tutaj.
Odpowiedź #2
Czym jest grzech śmiertelny?
Grzech śmiertelny ma miejsce, kiedy Bóg dokonuje sądu nad człowiekiem (z powodu grzechu) i uśmierca go. Przykładami osób, które popełniły ten rodzaj grzechu, są: Korach, Datan i Abiram w Starym Testamencie (4 Mojżeszowa 16:1-35 / Psalm 106:16-18) oraz Ananiasz i Safira w Nowym Testamencie (Dzieje Apostolskie 5:1-11).
Odpowiedź #3
Czym jest grzech przeciwko Duchowi Świętemu (Marka 3:28-29) i jak możemy być pewni, że go nie popełniliśmy?
Grzech przeciwko Duchowi Świętemu można określić jako stały opór wobec prawdy (czym jest prawda, dowiesz się, klikając tutaj), którego rezultatem jest odrzucenie głosu Boga i wybranie innej, obcej Mu drogi (jak w przypadku faraona, faryzeuszy czy szatana). Grzech ten jest więc niczym innym jak zatwardzeniem serca, które utwierdza człowieka w kłamstwie i błędzie, oddala go od nawrócenia i prowadzi do zaniechania pokuty (czym one są, dowiesz się, klikając tutaj), na wieczną zgubę. Sumienie, które oswoiło się z życiem w kłamstwie, staje się tak nieczułe, że przestaje słyszeć głos Ducha Świętego, a przecież to On informuje człowieka o nieprawidłowościach, Bożym sądzie i sprawiedliwości, wskazując na właściwą (Bożą) drogę życia [(Jana 16:8-11) więcej o Duchu Świętym dowiesz się, klikając tutaj). W praktyce (patrząc na kontekst, w którym Pan Jezus użył tego terminu) ma to miejsce, kiedy człowiekowi zostają ukazane jego fałszywe poglądy, doktryny lub praktykowana wiara oraz kiedy słyszy prawdę o Bogu, ale odrzuca to, trwając w uporze swego serca.
Jak możemy być pewni, że nie popełniliśmy grzechu przeciwko Duchowi Świętemu?
Ci, którzy poznali już prawdę, martwią się i noszą w sercu strach, że być może popełnili ten grzech – jednak w ten sposób dowodzą właśnie, że tak się nie stało. Ci, którzy nie poznali jeszcze prawdy i trwają w fałszywej religii, poglądach i zwiedzeniu, ale mają świadomość, że żyją w błędzie, również jeszcze nie popełnili tego rodzaju grzechu. Proces prowadzący do grzechu przeciwko Duchowi Świętemu obejmuje: gaszenie głosu Ducha, całkowitą zatwardziałość serca, wypalenie sumienia, zdeprawowanie umysłu i osiągnięcie stanu, w którym człowiek nazywa zło dobrem, dobro złem – fałsz prawdą, a prawdę fałszem (zobacz przykład faryzeuszy bądź dzisiejszych „religijnych” ludzi, którzy bardziej umiłowali swoje przekonania religijne niż Bożą prawdę). Kiedy osiągnie to pewien poziom (który określa tylko Bóg), Duch Święty nie usiłuje już więcej doprowadzić człowieka do upamiętania (zawrócenia go z błędnej drogi) i traci on możliwość zbawienia.
Luke / luke@zaJezusem.com
