Prawda o Dekalogu

Dekalog (gr. δεκάλογος dekalogos, dziesięć słów) to Prawo wyrażone przez Dziesięć Przykazań Bożych. Prawo to przekazał prorok Mojżesz bezpośrednio od Boga na dwóch kamiennych tablicach. Dekalog jest Bożym, świętym, mądrym i sprawiedliwym prawem, regulującym właściwy stosunek człowieka do Boga i bliźniego.

W Piśmie Świętym treść Dekalogu zapisana jest w dwóch Księgach: w Księdze Wyjścia 20:1-17 i w Księdze Powtórzonego Prawa 5:1-22. Również w całym Starym i Nowym Testamencie znajdujemy wiele odnośników do Biblijnego Dekalogu. Porównajmy treść Bożych Przykazań podanych przez Boga w Piśmie Świętym, z wersją Katechizmu Kościoła Rzymsko-Katolickiego.

Wersja Biblijna Bożych Przykazań,
(Księga Wyjścia 20:1-17, cytat z Rzymsko-Katolickiej Biblii Tysiąclecia):

1 Wtedy mówił Bóg wszystkie te słowa:
2 Ja jestem Pan, twój Bóg, który cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli.

I. 3 Nie będziesz miał cudzych bogów obok Mnie!

II. 4 Nie będziesz czynił żadnej rzeźby ani żadnego obrazu tego, co jest na niebie wysoko, ani tego, co jest na ziemi nisko, ani tego, co jest w wodach pod ziemią!
5 Nie będziesz oddawał im pokłonu i nie będziesz im służył, ponieważ Ja Pan, twój Bóg, jestem Bogiem zazdrosnym, który karze występek ojców na synach do trzeciego i czwartego pokolenia względem tych, którzy Mnie nienawidzą.
6 Okazuję zaś łaskę aż do tysiącznego pokolenia tym, którzy Mnie miłują i przestrzegają moich przykazań.

III. 7 Nie będziesz wzywał imienia Pana, Boga twego, do czczych rzeczy, gdyż Pan nie pozostawi bezkarnie tego, który wzywa Jego imienia do czczych rzeczy.

IV. 8 Pamiętaj o dniu szabatu, aby go uświęcić.
9 Sześć dni będziesz pracować i wykonywać wszystkie twe zajęcia.
10 Dzień zaś siódmy jest szabatem ku czci Pana, Boga twego. Nie możesz przeto w dniu tym wykonywać żadnej pracy ani ty sam, ani syn twój, ani twoja córka, ani twój niewolnik, ani twoja niewolnica, ani twoje bydło, ani cudzoziemiec, który mieszka pośród twych bram.
11 W sześciu dniach bowiem uczynił Pan niebo, ziemię, morze oraz wszystko, co jest w nich, w siódmym zaś dniu odpoczął. Dlatego pobłogosławił Pan dzień szabatu i uznał go za święty.

V. 12 Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie.

VI. 13 Nie będziesz zabijał.

VII. 14 Nie będziesz cudzołożył.

VIII. 15 Nie będziesz kradł.

IX. 16 Nie będziesz mówił przeciw bliźniemu twemu kłamstwa jako świadek.

X. 17 Nie będziesz pożądał domu bliźniego twego.
Nie będziesz pożądał żony bliźniego twego, ani jego niewolnika, ani jego niewolnicy, ani jego wołu, ani jego osła, ani żadnej rzeczy, która należy do bliźniego twego.

Wersja Katechizmowa Bożych Przykazań,
(według przekładu ks. A. Cząstki „Duży katechizm religii katolickiej”):

„Jam jest Pan, Bóg twój, którym cię wywiódł z ziemi egipskiej, z domu niewoli”.

I. Nie będziesz miał bogów cudzych przede mną.

II. Nie będziesz brał imienia Pana Boga twego nadaremno.

III. Pamiętaj, abyś dzień święty święcił.

IV. Czcij ojca twego i matkę twoją, abyś długo żył i dobrze ci się powodziło na ziemi.

V. Nie zabijaj.

VI. Nie cudzołóż.

VII. Nie kradnij.

VIII. Nie mów fałszywego świadectwa przeciw bliźniemu twemu.

IX. Nie pożądaj żony bliźniego twego.

X. Ani żadnej rzeczy, która jego jest.

Kościół Rzymsko-Katolicki twierdzi że, został postawiony na straży prawdy i Prawa Bożego. Oznacza to, że Kościół powinien nauczać zgodnie z prawdą, Prawo Boże.

Już na pierwszy rzut oka widać poważne zmiany treści Dekalogu podawanego przez Katechizm:

1. Usunięte zostało całkowicie drugie przykazanie Dekalogu, zabraniające tworzenia i kultu wizerunków. Kościół Rzymsko-Katolicki, który wyeliminował to przykazanie, wprowadził równocześnie do obiektów sakralnych i do domów wiernych mnóstwo obrazów i posągów, ucząc wiernych oddawać im cześć.

Niektórzy Rzymsko-Katolicy próbują obalić to stwierdzenie, mówiąc: „Przecież my nie czcimy tych świętych obrazów, rzeźb czy relikwii?”

Czy rzeczywiście?
Dlaczego więc wierni chodzą na kolanach wokół pokazywanego co jakiś czas obrazu „Matki Boskiej Częstochowskiej”?

Dlaczego traktuje się kopie figur, czy obrazów „nawiedzających” parafie, [czy domostwa wierzących] z boską czcią. Pewnie byłeś świadkiem przewożenia przedmiotu kultu z „wielką pompą,” na przykład w konwoju przedstawicieli władz duchownych i świeckich, [na platformie TIR-a] z syrenami policji i karetek, upiększonymi drogami i tłumami witających, martwą, i do tego kopię kultu.

Niestety, wbrew Bogu wielu rodaków prowadzonych nauczaniem Kościoła Rzymsko-Katolickiego pielęgnuje kult zmarłych ludzi, ich relikwii, obrazów, pielgrzymując do, tak zwanych świętych miejsc.

Czym to jest, jeśli nie czcią martwych obrazów lub kultem stworzenia?

Pan Bóg mówi o czci; rodzicom, autorytetom władzy – cześć w postaci szacunku. Natomiast cześć kultowa należy się wyłącznie Bogu Stwórcy, nie stworzeniu czy martwym wizerunkom.

2. Usunięcie drugiego przykazania spowodowało też zmianę numeracji przykazań, i tak: trzecie przykazanie biblijnego Dekalogu w wersji katechizmowej, występuje jako drugie, czwarte, jako trzecie, itd.

3. Aby jednak było Dziesięć Przykazań, Kościół Rzymsko-Katolicki dokonał rozdzielenia dziesiątego przykazania, [na dwa osobne] co wprowadza dziwne zamieszanie w Dekalogu. Jeżeli każde z przykazań Dekalogu nakazuje, bądź zakazuje w jakiejś jednej sprawie, to IX i X przykazanie w wersji katechizmowej wspólnie dotyczą pożądania cudzej własności.

Pomyśl, gdybyś w ogóle nie znał przykazań i przeczytał takie zdanie: „Ani żadnej rzeczy, która jego jest.” W ogóle, samo z siebie, takie stwierdzenie nie jest zdaniem, gdyż nie posiada podmiotu. Gdybyśmy nie znali kontekstu, nie wiedzielibyśmy o co chodzi w tym zapisie. Kontekstem jest poprzednie zdanie ukazujące myśl biblijnego, X Przykazania: „Nie pożądaj żony bliźniego swego, ani żadnej rzeczy, która jego jest.”

4. Kościół Rzymsko-Katolicki dokonał też zmiany treści czwartego przykazania Bożego. Nakaz święcenia właściwego, siódmego dnia tygodnia – szabatu (w j. polskim soboty) – zamieniono na ogólny nakaz święcenia „dnia świętego,” poprzez który rozumie się najpierw niedzielę, a następnie inne dni świąteczne roku kościelnego – które wyszczególnia i nakazuje zachowywać katechizm.

Pan Jezus cytował prorockie Pismo Święte: Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie. Ale czci Mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi. Uchyliliście przykazanie Boże, a trzymacie się ludzkiej tradycji (Ew. Marka 7: 6-8).

Wielu naszych rodaków chlubi się swoją Rzymsko-Katolicką wiarą. Mają święte przekonanie, że są w jedynym najlepszym, prawdziwym, najstarszym, założonym przez Apostołów, opartym na Apostole Piotrze – właściwie nauczającym Kościele. Tymczasem, ten to kościół nie opiera się na tym jak wierzył Piotra i Apostołowie, gdyż w pierwszoplanowych sprawach Bożych zmienił niektóre przykazania, a jedno wogóle wyrzucił.

Dokonana zmiana Bożych Przykazań jest wielkim przestępstwem. Pismo Święte naucza, że kto narusza chociaż jedno przykazanie, jest przestępcą całego Prawa, kto zaś ZNIEWAŻA PRAWO BOŻE, ZNIEWAŻA SAMEGO DAWCĘ PRAWA (List Św. Jakuba 2:9-10).

Czy myślisz że, są to tylko te odstępstwa Kościoła Rzymsko-Katolickiego od Słowa Bożego?

Czytaj z modlitwą Pismo Święte. Proś, aby Pan Jezus otworzył Ciebie na Prawdę Jego Słowa.

Niech Ci Bóg błogosławi.
W Miłości do Prawdy: Głos wołający na pustyni.

Wszystkich Polaków pragnących żyć w prawdzie autorytetu Bożego Słowa prosimy o kontakt: tel. 647-215-5980 – Canada