Bóg w Trzech Osobach, Trójca Święta

Określenie Trójca Święta (umowne słowo określające Boga w trzech równych sobie Osobach; Ojca, Syna i Ducha Świętego) nie występuje w Piśmie Świętym, lecz niepodważalnie wynika z Jego treści – najczęściej przywoływane fragmenty pokazujące boskość Jezusa oraz trójosobowy aspekt Boga możesz przeczytać, klikając tutaj.

Co Pismo Święte mówi na temat poszczególnych boskich osób:

1). Osoba Boga Ojca.

Ojciec nie zawdzięcza Swego bytu nikomu. Jest „samoistny” i nieskończony w swej istocie i doskonałości. Był od początku; zanim powstał czas, mądrość, aniołowie, okręgi niebieskie, rzeczy widzialne i niewidzialne (Objawienie Jana 1:8 / Objawienie Jana 21:6). Tylko On sam, może w pełni rozumieć Swą istotę, dlatego jest bytem i absolutem sam w sobie. Jest duchem (Jana 4:24 / 2 Koryntian 3:17) nie posiada więc ciała, kształtu, nie jest ograniczony czasem, przestrzenią, materią, nie jest związany grzechem ani chorobą. Jest niewidzialny, nieśmiertelny, czysty, bez zmiennych ludzkich uczuć (1 Tymoteusza 1:17 / Hebrajczyków 1:11). Jest Światłością (1 Jana 1:5 / Mateusza 5:48) i przebywa w światłości niedostępnej dla śmiertelnego człowieka (1 Tymoteusza 6:16). Jest najczystszą, najświętszą i najwspanialszą z istot, która nigdy się nie zmienia (Malachiasza 3:6 / Jakuba 1:17). Jest Miłością (1 Jana 4:7-10), dlatego ma upodobanie w tym co stworzył (1 Mojżeszowa 1:31). Jest najbardziej kochającą, łaskawą, miłosierną i współczującą z istot (Izajasza 49:14-15 / Jana 3:16), cierpliwą, pełną dobroci, miłości i prawdy. Nienawidzi jednak grzechu (Psalm 5:5-7), jest doskonale sprawiedliwy w wykonywaniu wyroków, a w sądach straszny (Nahuma 1:1-6 / 2 Piotra 2:4-9). Dlatego winnego nie oszczędza (Psalm 145:17-20). Nie chce jednak, by Jego stworzenie zginęło lecz by było szczęśliwe.

Jest suwerennym władcą nad wszystkimi Swoimi stworzeniami. Używa ich według Swej woli, robi dla nich i z nimi cokolwiek chce. Jest ponad stworzeniem, dlatego nie jest zależny od niego (Mateusza 3:9). W związku z tym, że całe stworzenie jest dziełem Boga, ma On do niego pełne prawo (Izajasza 29:16 / Izajasza 45:9-13 / Jeremiasza 18:1-6). Również całe stworzenie jest przed Nim odpowiedzialne za szafowanie powierzonymi dobrami (1 Mojżeszowa 1:26-31 / Izajasza 43:21 / Mateusza 25:14-30). Jest odwiecznym i prawdziwym Ojcem dla Syna (Kolosan 1:15), który był z Nim od początku. Jako odwieczny plan, Ojciec przekazuje wszystko Synowi (Jana 3:35 / Jana 5:20-27 / Hebrajczyków 1:1-14 / Izajasza 9:5-6), który poprzez ofiarę Nowego Przymierza, ratuje (zbawia) człowieka od wiecznego potępienia (Hebrajczyków 10:1-18 / 1 Jana 5:9-12). Władza ta, powróci jednak do Ojca kiedy nastanie koniec (1 Koryntian 15:24-28). Dzięki Jezusowi i Jego zastępczej ofierze, Ojciec uznaje nas (akceptuje) i daje poczucie wartości (Efezjan 3:14-19).

2). Osoba Jezusa Chrystusa.

Określenie Pan Jezus Chrystus jest poprawnym imieniem w Nowym Testamencie. Nigdy nie odnosi się to imię do Ojca lub Ducha Świętego, dlatego należy ono wyłącznie do Syna Bożego Jezusa Chrystusa (Rzymian 1:1-5). Pan Jezus w odniesieniu do świętej i wiecznej natury jest jedynym Bożym Synem, ale w odniesieniu do Jego ludzkiej natury jest „synem człowieczym” (Hebrajczyków 1:1-14). Z tego powodu uznany jest zarówno jako Bóg i człowiek – co pokrywa się z w proroctwem Izajasza (Izajasza 7:14 / Mateusza 1:20-23), który zapowiadał o przyjściu „Emmanuel” (w tłumaczeniu Bóg z nami). Chodzi tutaj o Boga, który przyjmując pełne cechy człowieka (z wyjątkiem grzechu), przyszedł w ciele i przebywał z nami na ziemi (Jana 1:14 / Jana 1:9-11 / Jana3:13).

Mateusza 1:22-23
…(22) A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: (23) Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami.

Ponieważ imię Emmanuel obejmuje zarówno Boga jak i człowieka (w jednej osobie), tytuł Syn Boży określa Jego boskość, a tytuł Syn Człowieczy Jego człowieczeństwo. Z tego też powodu tytuł Syn Boży odnosi się do porządku wieczności (Kolosan 1:15-17), a tytuł Syn Człowieczy do porządku czasu (Mateusza 1:21-23). Dlatego naruszeniem doktryny Chrystusa jest stwierdzenie, że zaczerpnął On tytuł Syna Bożego jedynie z faktu wcielenia lub z powodu Jego związku z dziełem odkupienia (Hebrajczyków 1:1-13). Z Biblii dowiadujemy się, że Pan Jezus był jeszcze przed stworzeniem świata (Przypowieści Salomona 30:4-6 / Hebrajczyków 1:1-4 / Jana 1:1-18 / Micheasza 5:1), zanim powstał czas, mądrość, okręgi niebieskie, a więc rzeczy widzialne i niewidzialne. Dlatego zaprzeczenie, że Ojciec jest prawdziwym i wiecznym Ojcem, i że Syn jest prawdziwym i wiecznym Synem, jest zaprzeczeniem związku (relacji) w osobie Boga i nauki Pisma Świętego. Jezus występuje teraz przed Ojcem jako nasz reprezentant [Pośrednik (Efezjan 2:18-20 / Hebrajczyków 9:24)] i nadaje tażsamości (Efezjan 2:18-22).

Kolosan 1:15-20
…(15) On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, (16) ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. (17) On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, (18) On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19) ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości (20) i żeby przez niego wszystko, co jest na ziemi i na niebie, pojednało się z nim dzięki przywróceniu pokoju przez krew krzyża jego.

3). Osoba Ducha Świętego.

Duch Święty jest trzecią Osobą istoty Boga w Trójcy. Jest osobą posiadającą boską naturę, podobnie jak Ojciec i Syn (Mateusza 28:19-20). Nosi boskie imiona [Duch Boży (1 Mojżeszowa 1:1-2 / Rzymian 8:8-9)], ma właściwości Boga [wszechwiedzę, wszechobecność, wszechmoc (Jana 14:23-26)] i jest traktowany jako Bóg (Jana 4:24 / Dzieje Apostolskie 5:3-4). Duch Święty jest osobą, bo działa jak osoba; czyli uczy, przekonuje, powołuje, wspiera i mówi (Marka 13:11 / Łukasza 12:12 / Jana 14:26). Ponadto ma cechy charakterystyczne osoby [wolę, rozum, emocje (Efezjan 4:30)], oraz przedstawiony jest przez Pana Jezusa jako osoba (Jana 16:7-15).

W Starym Testamencie jest uwidoczniony jako Stwórca i Ten, który namaszczał proroków, przemawiając przez ich usta. Pod Jego natchnieniem spisane zostały Księgi Starego i Nowego Testamentu. Duch Święty objawiał (i wciąż objawia) wolę Boga, przyszłe wydarzenia i pouczenia. Uczestniczył w poczęciu Pana Jezusa, chronił Go, a następnie namaścił do publicznej służby. Posilał Go na pustyni podczas kuszenia, w trakcie codziennych prób i doświadczeń. Towarzyszył Mu Swą mocą podczas uzdrowień, wskrzeszań z martwych i innych nadprzyrodzonych znaków i cudów. Posilał Pana Jezusa w Ogrójcu i w Jego drodze na Golgotę. Również w Duchu Świętym Jezus został przywrócony do życia.

„Nowa era” Jego działania została zapoczątkowana wylaniem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy (Dzieje Apostolskie 2:1-13). Od tego momentu, każdy kto w pokucie (pod wpływem przekonania Ducha), prawdziwie upamięta się i nawróci, otrzymuje Go (1 Koryntian 6:19) podczas swych duchowych narodzin (Jana 3:1-8) – [obietnica Ojca (Łukasza 11:9-13)]. Moment ten jest początkiem nowego życia w jedności z Bogiem, w którym Chrystus (przez społeczność Ducha) wytwarza w nas owoce (Galacjan 5:22-23) i dostarcza mocy (1 Koryntian 2:4-5), utrzymującej nas w świętości, posłuszeństwie i służbie dla Bożej chwały.

Osobista społeczność (relacja, związek, więź) z Bogiem przez Ducha Świętego, jest podstawą życia prawdziwego chrześcijanina (2 Koryntian 6:11-18 / 1 Jana 1:1-10) i jednym z największych Bożych darów. Dzięki Duchowi Świętemu jesteśmy w stanie zaistnieć jako dzieci Boże, praktykować życie chrześcijańskie, zrozumieć charakter Boga i Jego wolę (Jana 16:13-15 / 1 Koryntian 2:11-14). Posiadanie w sobie Ducha Świętego jest również warunkiem zbawienia.

Rzymian 8:9-11
…(9) Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest jego. (10) Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. (11) A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was.

Ponieważ osoby Ojca, Syna i Ducha Świętego istnieją w stanie jedności jest tylko jeden Bóg i jedno Jego imię (Galacjan 3:19-20 / Kolosan 1:15-19). Oznacza to, że:

• Syn jest w Ojcu, i Ojciec jest w Synu – w odniesieniu do relacji (Jana 17:21-23 / 1 List Jana 2:22-24).

• Syn jest z Ojcem, i Ojciec jest z Synem – w odniesieniu do wspólnoty (Jana 17:9-11 / Jana 10:27-30).

• Ojciec nie pochodzi od Syna, ale Syn pochodzi od Ojca – w odniesieniu do autorytetu (Kolosan 1:15 / Hebrajczyków 1:3 / 1 Koryntian 15:27).

• Duch Święty pochodzi od Ojca i Syna – w odniesieniu do swej natury, ralacji i współdziałania (Jana 15:26 / Jana 14:26).

Stąd też; żadna z osób w Trójcy nie istnieje oddzielnie, ani nie działa oddzielnie lub niezależnie od siebie (Jana 5:17-30 / Jana 8:16-20 / 1 Mojżeszowa 1:26 / Przypowieści Salomona 30:4), stanowiąc jedność i nierozłączność tak w swoim działaniu jak i w osobie Boga (Jana 10:28-30 / Jana 14:6-11), choć ich funkcje są odmienne (Jana 15:1-2). Dlatego gdy chodzi o tożsamość, istniejący w jedności Ojciec, Syn i Duch Święty (osobowo) nie są identyczni. Ojciec jest Ojcem, Syn Synem, Duch Święty, duchem pochodzącym od Ojca i Syna (Jana 15:26 / Jana 14:26). Tak więc osoby boskie w Trójcy są indywidualnymi osobami; Każda z nich ma swoje imię, kocha, mówi i czyni rzeczy, które może tylko Bóg. Żadna z Nich nie została stworzona ani uczyniona, istniejąc na równi jako „osobowy byt” posiadający atrybuty boskości, mocy (Mateusza 28:18-20) i chwały (Jana 17:24).

Koncepcja ta jest dla ograniczonego ciałem i umysłem człowieka sprawą niezrozumiałą, ponieważ używana przez nas terminologia nie zawiera w sobie odpowiednich temu określeń. Osoba w naszym zrozumieniu oznacza istotę żyjącą oddzielnie, mającą swój byt fizyczny, odrębny od innych. W przypadku Trójcy mamy jednak do czynienia z Bogiem – wszechmocnym, wszechwiedzącym Duchem, nie ograniczonym przestrzenią (jest wszechobecny) i czasem (był zanim powstał czas). Jego istota zawsze więc będzie przekraczać nasze możliwości poznawcze. Bóg sam o sobie mówi; …(8) Bo myśli moje, to nie myśli wasze, a drogi wasze, to nie drogi moje – mówi Pan, (9) lecz jak niebiosa są wyższe niż ziemia, tak moje drogi są wyższe niż drogi wasze i myśli moje niż myśli wasze (Izajasza 55:8-9).

Nie oznacza to jednak, że nie możemy o Bogu nic wiedzieć. On rozumie nasze ograniczenia posługując się (w objawieniach Biblii, jak również poprzez Swoje stworzenie) koncepcjami nam zrozumiałymi, choć czasami bardzo trudnymi (jak w przypadku Trójcy).

Świat stworzony przez „Trójjedynego” Boga zawiera pewne elementy, których trójwymiarowość może być pomocną ku temu ilustracją:

• Czas ma trzy wymiary; jest czas teraźniejszy, przeszły i przyszły – nie ma jednak trzech czasów lecz jeden.

• Przestrzeń ma trzy wymiary; wysokość, szerokość i głębokość – wysokość jest czymś innym niż szerokość, szerokość czymś innym niż głębokość, a głębokość czymś innym niż wysokość – jednak nie ma trzech przestrzeni, lecz tylko jedna.

• Materia może występować w trzech postaciach; jako substancja stała, ciecz i gaz – fizyka jednak nie mówi o trzech materiach lecz o jednej. Łatwo człowiekowi zrozumieć postać wody, która może być cieczą (wodą), może być ciałem stałym (lodem) lub gazem (parą wodną). Jest to dla nas fakt oczywisty, ponieważ możemy to zobaczyć, dotknąć lub spróbować. Boga nie możemy jednak zobaczyć, możemy w Niego jedynie uwierzyć.

Poddając tę ilustrację musimy jednak pamiętać, że jest to tylko ludzki sposób ułatwiający zrozumienie trzech indywidualnych osób tworzących jednego Boga. Dlatego akceptacja ta nie powinna wypływać z takiego porównania lecz z wiary opartej na Słowie Bożym, które wyraźnie wskazuje na istnienie jednego Boga w trzech równych sobie Osobach (Mateusza 28:18-20 / 1 Mojżeszowa 1:26 / 1 Mojżeszowa 3:22 / 2 Koryntian 13:13). Kazanie na temat Boga w trzech równych sobie Osobach możesz posłuchać, klikając tutaj.

Luke,
luke@zaJezusem.com