Boża droga zbawienia człowieka

Zakładam, że rozumiesz, dlaczego Pan Jezus umarł na krzyżu (jeśli nie, kliknij tutaj) i jaki jest cel i znaczenie Nowego Przymierza (jeśli nie, kliknij tutaj).

Zbawienie daje ci Bóg (Efezjan 2:1-10), ale zanim to uczyni, w twoim życiu nastąpi określony cykl wydarzeń. Bóg jest inicjatorem tego wszystkiego – posyła ludzi, przemawia do ciebie, oddziałuje na twoje serce, umysł i pragnienia. W ten sposób jesteś pobudzany, kierowany na prawdę i zachęcany do opowiedzenia się po stronie Boga. Twój pierwszy krok to upamiętanie, „obudzenie się” (Efezjan 5:14) i zrozumienie, że jesteś istotą grzeszną (żyjącą w grzechu – więcej o grzechu dowiesz się, klikając tutaj). Następnym etapem jest pokuta, czyli przyznanie się do winy, żałowanie, wyznanie grzechów i odwrócenie się od dotychczasowego trybu życia [Biblia nazywa to „nawróceniem” (Dzieje Apostolskie 3:17-24 / Ezechiela 18:21-23) – więcej na ten temat tutaj].

Prawdziwe, zbawcze nawrócenie to odejście od grzechu i przyjście do Boga. Jest to w istocie stan, w którym odrzucasz grzech, samego siebie (własne „ja”) i cały grzeszny świat. Nawrócenie jest postawą bezwarunkowego poddania samego siebie Bożej świętej woli i dokonaniem wyboru (początkowa faza z udziałem Ducha Świętego).

Dobrą ilustracją tego jest przypowieść o synu marnotrawnym (Łukasza 15:11-32). Roztrwonił on dar swojego ojca w grzeszny sposób. Kiedy zrozumiał, że zrobił źle, postanowił wrócić do domu. Sądził jednak, że ojciec nie uzna go ponownie za swojego syna. Ale pomylił się. Ojciec zawsze kochał swoje zbuntowane dziecko. Jak dowiadujemy się z przypowieści, wybaczył wszystkie grzechy synowi i z okazji jego powrotu urządził wspaniałe przyjęcie. Syn marnotrawny musiał jednak najpierw upamiętać się, przyznać do winy, odwrócić od zła, a następnie przyjść w pokorze do swego ojca (z prośbą o przebaczenie).

Prawdziwe nawrócenie obejmuje całe życie i składa się z dwóch elementów: radykalnego odwrócenia się od grzechu i wykonywania uczynków sprawiedliwości.

1. Odwrócenie się od grzechu.

Rzymian 6:1-4
„[…] cóż więc powiemy? Czy mamy pozostać w grzechu, aby łaska obfitsza była? Przenigdy! Jakże my, którzy grzechowi umarliśmy, jeszcze w nim żyć mamy? Czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć Jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili”.

Rzymian 6:11-12
„[…] podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. Niechże więc nie panuje grzech w śmiertelnym ciele waszym, abyście nie byli posłuszni pożądliwościom jego […]”.

2. Wykonywanie uczynków sprawiedliwości (wydawanie owoców godnych upamiętania).

Mateusza 3:8
„[…] wydawajcie więc owoc godny upamiętania […]”.

Jakuba 4:16-17
„[…] wy natomiast chełpicie się przechwałkami swoimi; wszelka tego rodzaju chełpliwość jest zła. Kto więc umie dobrze czynić, a nie czyni, dopuszcza się grzechu”.

Możesz pozornie nawrócić się i prowadzić życie religijne, pozostawiając własne życiowe drogi (Mateusza 7:21-27). Jednak prawdziwe nawrócenie (zbawcze nawrócenie, będące dziełem Ducha Świętego) jest gruntowną zmianą, w której Bóg uwolni cię od wpływu grzesznego świata i rzeczy mu podległych [uzależnień, miłości do świata (1 Jana 2:15-17), grzechu, fałszywej religii, niewłaściwego zrozumienia Boga itp.]. Jest to cud Bożej łaski, który Biblia nazywa „nowym, duchowym narodzeniem” [(Jana 3:1-8), „odrodzeniem” (Tytusa 3:3-7) – więcej na ten temat tutaj]. Pismo Święte mówi, że nikt nie może tego dokonać, jedynie Bóg (końcowa faza z Jego udziałem) – ludzie są bezsilni, jest to poza ich mocą.

Następstwem duchowego odrodzenia jest życie w wierze w Syna Bożego Jezusa Chrystusa (Hebrajczyków 11:6), który staje się twoim duchowym Przewodnikiem, Nauczycielem, Pośrednikiem i Zbawicielem (Rzymian 6:3-5) – więcej na temat wiary w Jezusa (wiary chrześcijańskiej) tutaj. Kiedy Jezus zaczyna cię prowadzić i ty zaczynasz Go słuchać, Bóg i Jego wola stają się nadrzędnym celem twojego życia, dzięki czemu „wchodzisz na drogę ze śmierci do żywota” (Jana 5:24), na drogę do zbawienia (Mateusza 7:13-14). Następnym etapem twojej ziemskiej pielgrzymki z Panem [wzrastania w podobieństwo Chrystusa (Rzymian 6:5)] będzie uświęcanie (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj) i duchowa walka, w którą musisz się zaangażować [walka pomiędzy duchem, ciałem (Galacjan 6:7-8 / Rzymian 8:12-14) – więcej na ten temat tutaj, pokusami – więcej o tym tutaj, grzechem (Rzymian 6:11-12) i światem (1 Jana 2:15-17)].

Dlatego Bóg nie zakończył na tym swego dzieła. W trosce o nas wszczepił w nas Ducha Świętego, który pomaga nam, uświęca nas, utwierdza, chroni, daje nam moc, przekonuje nas i prowadzi w trudach codziennego życia (więcej o Duchu Świętym dowiesz się, klikając tutaj). Teraz nowe życie dzięki duchowej więzi z Jezusem (jak to wygląda w praktyce, dowiesz się, klikając tutaj) nakreśli ci inne cele, wartości, dając ci moc, wolność, nadzieję, pokój i dar życia wiecznego.

Rzymian 6:3-5
„[…] czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć Jego zostaliśmy ochrzczeni? Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo Jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo Jego zmartwychwstania […]”.

Życzę Bożego błogosławieństwa na tej wspaniałej drodze. Po więcej informacji napisz: luke@zaJezusem.com.
Zapraszam też na stronę internetową: