Pismo Święte nie wypowiada się zbyt szczegółowo na temat zbawienia dzieci. Wyraźnie jednak mówi o pewnych kryteriach i kolejności w przypadku ludzi dorosłych. Oczywiście jest kilka fragmentów Pisma, na których buduje się różne hipotezy, ale są to jedynie teologiczne rozprawy, mające w mniejszym lub w większym stopniu logiczne wytłumaczenia. Pismo Święte naucza o grzeszności wszystkich ludzi (włącznie z dziećmi) i potrzebie ich wybawienia (zbawienia). Oto niektóre tego przykłady:
W 51. psalmie Dawid pisze: „[…] oto urodziłem się w przewinieniu i w grzechu poczęła mnie matka moja”.
Hioba 15:14
„[…] czymże jest człowiek, że miałby być czysty, czymże zrodzony z niewiasty, że miałby być sprawiedliwy?”.
Jana 3:6
„[…] co się narodziło z ciała, ciałem jest, a co się narodziło z Ducha, duchem jest”.
Rzymian 3:10-12
„[…] jak napisano: Nie ma ani jednego sprawiedliwego, (11) nie masz, kto by rozumiał, nie masz, kto by szukał Boga; (12) wszyscy zboczyli, razem stali się nieużytecznymi, nie masz, kto by czynił dobrze, nie masz ani jednego”.
Rzymian 5:12
„[…] przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć, tak i na wszystkich ludzi śmierć przyszła, bo wszyscy zgrzeszyli […]”.
Jana 1:11-13
„[…] do swej własności przyszedł, ale swoi Go nie przyjęli. (12) Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię jego, (13) którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga”.
1 Koryntian 15:48-50
„[…] jaki był ziemski człowiek, tacy są i ziemscy ludzie; jaki jest niebieski człowiek, tacy są i niebiescy. (49) Przeto jak nosiliśmy obraz ziemskiego człowieka, tak będziemy też nosili obraz niebieskiego człowieka. (50) A powiadam, bracia, że ciało i krew nie mogą odziedziczyć Królestwa Bożego ani to, co skażone, nie odziedziczy tego, co nieskażone”.
Krótko mówiąc, Biblia nie zawiera odrębnego orzeczenia na temat zbawienia nienarodzonych dzieci, niemowląt czy dzieci, które nie osiągnęły pełnej dojrzałości. Zrozumienie kwestii zbawienia (nie tylko od strony prawnej) należy zacząć od zapoznania się z podstawami (możesz to zrobić, klikając tutaj). Wiemy, że istnieje tylko jedna droga do zbawienia – przez wiarę w Jezusa Chrystusa. Wiemy również, że przykazanie, aby wierzyć, jest skierowane do jednostki, ponieważ dzieło zawierzenia jest osobistym aktem wiary. Zatem zbawienie może nastąpić jedynie w życiu człowieka, który w sposób osobisty uwierzy w Chrystusa (świadomie i dobrowolnie) – to wyraźne wskazówki: „[…] kto uwierzy i ochrzci się, będzie zbawiony, ale kto nie uwierzy, będzie potępiony” (Marka 16:16).
Powinniśmy również pamiętać, że miłość została okazana upadłemu człowiekowi poprzez udzielenie łaski (uzdolnienia) przez Boga (to ważny temat, który powinieneś poznać – aby to zrobić, kliknij tutaj). Dotyczy to wybrania do życia wiecznego (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj). Dlaczego więc takiej samej łaski (łaski wybrania) Bóg w swojej miłości nie miałby okazać dzieciom, które nie miały możliwości przyjścia na świat lub świadomego wyznania Jezusa swoim Panem i Zbawicielem? Niemowlę lub dziecko (nienarodzone czy nieświadome) z racji uwarunkowań fizycznych czy rozwojowych nie jest w stanie uwierzyć (dlatego Pismo Święte mówi jedynie o chrzcie dorosłych – więcej na ten temat tutaj). Czy można wypomnieć dzieciom, że nie przyjęły Chrystusa, jeśli nie pozwoliły im na to ich (niezależne od nich) ograniczenia? To tak jakby sąd obciął człowiekowi język i kazał mu zeznawać (w przeciwnym razie zostanie wykonana kara śmierci). Czy więc w kwestii zbawienia Bóg przykłada do dzieci (które nie są świadome własnego istnienia) tę samą miarę jak do dorosłych? Czy Bóg będzie je sądził według sądu dorosłych? Bóg jest nie tylko miłosierny, ale również sprawiedliwy. To oznacza, że cokolwiek zdecyduje, jest dobre (sprawiedliwe) – i to powinno nas pocieszyć. Ja osobiście wierzę w takiego Boga, ponieważ Pismo Święte daje mi taką możliwość. Dlatego jeśli chodzi o zbawienie nieświadomych dzieci, mogę mieć taką nadzieję.
Psalm 116:5
„[…] łaskawy i sprawiedliwy jest Pan, litościwy jest nasz Bóg”.
Jednak bez względu na różne opinie w tym temacie, pamiętajmy, że już w chwili poczęcia naszych dzieci powinniśmy szukać dla nich Bożej mądrości i łaski (więcej o łasce dowiesz się, klikając tutaj). Bóg obiecał, że obdarzy dobrowolnie mądrością tych, którzy o to proszą (Jakuba 1:5). Są różne obszary rodzicielstwa, ale nic nie jest ważniejsze niż zbawienie naszych dzieci. List Pawła do Efezjan 2:8-9 mówi, że zbawienie jest z łaski poprzez dar, nie z uczynków, aby się nikt nie chlubił (więcej na ten temat tutaj). Zatem nasze modlitwy o zbawienie dzieci powinny koncentrować się na szukaniu tego daru (dary przychodzą od Boga i są bezwarunkowe). Jako rodzice jesteśmy za to odpowiedzialni, a co do reszty powinniśmy zaufać Bogu.
Psalm 145:17
„[…] sprawiedliwy jest Pan na wszystkich drogach swoich i łaskawy we wszystkich dziełach swoich […]”.
Jeśli masz jeszcze jakieś wątpliwości, służę pomocą: luke@zaJezusem.com. Niech ci Bóg błogosławi. Luke.
