Rzymian 8:5-6
„[…] bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój”.
Rzymian 8:12-14
„[…] tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi”.
a) Życie według ciała jest stanem natury, umysłu, serca i ducha, w którym znajdują się wszyscy ludzie (to konsekwencja upadku Adama i Ewy – więcej na ten temat tutaj). U żyjącego według ciała człowieka najważniejszą rolę odgrywają myśli i pragnienia wypływające z jego grzesznej natury (cielesnych i fizycznych potrzeb). Jest to moc, która sprawia, że człowiek ulega grzesznym namiętnościom (Jana 8:31-36) i zostaje ich niewolnikiem (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj). Wówczas, o ile nie zacznie działać Duch Święty, namiętności, grzech i pożądliwości ciała zwyciężają i zaczynają panować nad życiem człowieka (więcej na temat grzechu dowiesz się, klikając tutaj).
Efezjan 2:1-3
„I wy umarliście przez upadki i grzechy wasze, w których niegdyś chodziliście według modły tego świata, naśladując władcę, który rządzi w powietrzu, ducha, który teraz działa w synach opornych. Wśród nich i my wszyscy żyliśmy niegdyś w pożądliwościach ciała naszego, ulegając woli ciała i zmysłów, i byliśmy z natury dziećmi gniewu, jak i inni […]”.
1 Jana 2:15-17
„[…] nie miłujcie świata ani tych rzeczy, które są na świecie. Jeśli kto miłuje świat, nie ma w nim miłości Ojca. Bo wszystko, co jest na świecie, pożądliwość ciała i pożądliwość oczu, i pycha życia, nie jest z Ojca, ale ze świata. I świat przemija wraz z pożądliwością swoją; ale kto pełni wolę Bożą, trwa na wieki”.
Do wypływających z życia według ciała uczynków („owoców ciała”) możemy zaliczyć: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpustę, złą pożądliwość, namiętność, bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, kłamstwo, nieprzyzwoite słowa, bluźnierstwo, złość, zapalczywość, wrogość, chciwość, knowanie, waśnie, odszczepieństwo, zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo (Galacjan 5:19-21 / 1 Koryntian 6:9-11). Apostoł Paweł zapowiada, że ludzie, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą (Galacjan 5:21 / Efezjan 5:5).
Rzymian 7:5
„[…] albowiem gdy byliśmy w ciele, grzeszne namiętności rozbudzone przez zakon były czynne w członkach naszych, aby rodzić owoce śmierci […]”.
Galacjan 5:16-18
„[…] mówię więc: Według Ducha postępujcie, a nie będziecie pobłażali żądzy cielesnej. Gdyż ciało pożąda przeciwko Duchowi, a Duch przeciwko ciału, a te są sobie przeciwne, abyście nie czynili tego, co chcecie. A jeśli Duch was prowadzi, nie jesteście pod zakonem”.
b) Życie według Ducha to życie podporządkowane Bogu, życie w świadomości Jego woli i wypełnianie jej dzięki mieszkającemu w nas Duchowi Świętemu. Znajdujemy się więc po stronie Boga. Aby jednak zaistniał w nas tego rodzaju stan, Duch Święty musi zmienić nasz sposób myślenia i nasze serce, a także odnowić i ożywić naszego ducha [odrodzić nas duchowo, przyprowadzić do Boga (Jana 3:1-8 / Tytusa 3:3-6) – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj]. Dzięki temu zaczynamy rozumieć, czego Bóg od nas oczekuje, jesteśmy duchowo odrodzeni, pokutujemy, upamiętujemy się, nawracamy się do Boga (więcej szczegółów na ten temat tutaj) i postanawiamy okazywać Mu posłuszeństwo. Następnie Boża moc, która uwalnia od grzechu i uzdalnia do życia według Ducha (2 Koryntian 3:4-6), zaczyna w nas działać, jesteśmy prowadzeni w Duchu i rozpoczynamy życie według Niego (więcej o potrzebie duchowego życia dowiesz się, klikając tutaj). Do Jego owoców, które są dowodem naszego życia w Nim, możemy zaliczyć: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, wstrzemięźliwość, współczucie, pokorę, przebaczenie (Galacjan 5:22-23).
2 Koryntian 3:4-6
„[…] a taką ufność mamy przez Chrystusa ku Bogu, nie jakobyśmy byli zdolni pomyśleć coś sami z siebie i tylko z siebie, lecz zdolność nasza jest z Boga, który też uzdolnił nas, abyśmy byli sługami nowego przymierza, nie litery, lecz Ducha, bo litera zabija, duch zaś ożywia”.
Rzymian 8:2
„[…] bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci”.
Żyjąc według Ducha, przebywamy w społeczności z Bogiem, co prowadzi nas do oddzielenia od grzechu i niesprawiedliwości (1 Jana 1:4-7), do uświęcania [(Hebrajczyków 12:14-17) czym jest uświęcanie, dowiesz się, klikając tutaj]. Dlatego Apostoł Paweł w Liście do Kolosan 3:5-17 pisze: „[…] umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, z powodu których przychodzi gniew Boży. Niegdyś i wy postępowaliście podobnie, kiedy im się oddawaliście; ale teraz odrzućcie i wy to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i nieprzyzwoite słowa z ust waszych; nie okłamujcie się nawzajem, skoro zewlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego, a przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył. W odnowieniu tym nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich. Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni. Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu”.
Ludzie, którzy nie trzymają się tego wzoru [żyjący według ciała, bez zbawczej wiary w Jezusa (Jana 15:1-6) – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj], nie doświadczają Bożej mocy i nie są w stanie prowadzić życia, które Mu się podoba. Człowiek duchowy [narodzony z Ducha (Jana 3:1-8) – co to znaczy, dowiesz się, klikając tutaj] jest duchowo połączony z Bogiem. Człowiek cielesny tego nie doświadcza. Jeśli więc chcesz praktykować życie chrześcijańskie w pełnym tego słowa znaczeniu, potrzebujesz Ducha Świętego – On cię będzie prowadził i zmieniał. W Liście do Rzymian 8:1-14 znajdziesz tego potwierdzenie: „Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci. Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha. Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój. Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może. Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego. Jeśli jednak Chrystus jest w was, to chociaż ciało jest martwe z powodu grzechu, jednak duch jest żywy przez usprawiedliwienie. A jeśli Duch tego, który Jezusa wzbudził z martwych, mieszka w was, tedy Ten, który Jezusa Chrystusa z martwych wzbudził, ożywi i wasze śmiertelne ciała przez Ducha swego, który mieszka w was. Tak więc, bracia, jesteśmy dłużnikami nie ciała, aby żyć według ciała. Jeśli bowiem według ciała żyjecie, umrzecie; ale jeśli Duchem sprawy ciała umartwiacie, żyć będziecie. Bo ci, których Duch Boży prowadzi, są dziećmi Bożymi”.
Jeśli będziesz chciał żyć dla Boga, żyć według Ducha, będziesz słuchał Jezusa, czytał Pismo Święte i starał się według niego żyć, a Duch Święty będzie cię uświęcał, dawał ci pragnienia, wzrost i przynosił owoce. Jeśli będziesz siał dla ciała, Duch Święty nie będzie w tobie pracował, nie będziesz miał Bożych pragnień i Bożego życia – Duch ożywia, ciało nic nie pomaga [(Jana 6:63-65) więcej na temat uczynków ciała i owoców Ducha dowiesz się, klikając tutaj]. Bądź więc otwarty na Ducha Świętego: „[…] bo kto sieje dla ciała swego, z ciała żąć będzie skażenie, a kto sieje dla Ducha, z Ducha żąć będzie żywot wieczny” (Galacjan 6:8).
W pewnej mierze Bóg daje wszystkim ludziom światło i łaskę, poprzez które mogą Go szukać (Jana 1:9 / Rzymian 11:32) i dzięki którym mogą rozpocząć życie zgodne z cechami Bożej natury [życie według Ducha (Jana 1:9 / Łukasza 2:25-32 / Dzieje Apostolskie 17:24-30) – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj]. Dlatego zachęcam cię do poddania się Bogu, do życia według Ducha i zaangażowania się w to całym sercem (kliknij tutaj, żeby zobaczyć, w jaki sposób możesz zrobić ten pierwszy krok): „[…] czyż nie wiecie, że jeśli się oddajecie jako słudzy w posłuszeństwo, stajecie się sługami tego, komu jesteście posłuszni, czy to grzechu ku śmierci, czy też posłuszeństwa ku sprawiedliwości? Lecz Bogu niech będą dzięki, że wy, którzy byliście sługami grzechu, przyjęliście ze szczerego serca zarys tej nauki, której zostaliście przekazani, a uwolnieni od grzechu, staliście się sługami sprawiedliwości, po ludzku mówię przez wzgląd na słabość waszego ciała. Jak bowiem oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości ku popełnianiu nieprawości, tak teraz oddawajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości ku poświęceniu. Gdy bowiem byliście sługami grzechu, byliście dalecy od sprawiedliwości. Jakiż więc mieliście wtedy pożytek? Taki, którego się teraz wstydzicie, a końcem tego jest śmierć. Teraz zaś, wyzwoleni od grzechu, a oddani w służbę Bogu, macie pożytek w poświęceniu, a za cel żywot wieczny. Albowiem zapłatą za grzech jest śmierć, lecz darem łaski Bożej jest żywot wieczny w Chrystusie Jezusie, Panu naszym” (Rzymian 6:16-23).
Po więcej informacji napisz:
luke@zaJezusem.com
Zapraszam także na stronę internetową:
