Kwestia używania imienia Jezus (w języku hebrajskim Jehoszua, Jeszua) jest indywidualną sprawą każdego z nas. Najważniejsze jest, aby pamiętać o tym, jak ważne przesłanie zawarte jest w tym imieniu (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj). Gdyby miało to wpływ na naszą relacje z Bogiem lub zbawienie, Pismo Święte (w obliczu ostrzeżeń które czytamy) zwróciło by nam na to uwagę. W przypadku innych imion: zarówno Piotr był nazywany Kefas, Paweł – Szaweł, Sylas, Jan zwany Markiem, inny Jezus, zwany Justem, a Jakub (któremu sam Bóg zmienił imię na Izrael) posługiwał się swoim starym imieniem. Widzimy również, że Nowy Testament (spisany w grece) również nie nazywa Jezusa Jego hebrajskim odpowiednikiem (Jehoszua, Jeszua) lecz Iesous (Ιησούς). Dowodzi to, że Duch Święty (który natchnął autorów Nowego Testamentu) nie miał problemu z używaniem imienia Jezus w innym języku (jest to odpowiedź na twoje pytanie: Czy imię Jezus nie powinno być podane i używane w oryginale?). Dodatkowo sam Bóg posiada wiele imion (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj), a Nowy Testament używa w stosunku do Jezusa około 50 różnych określeń (więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj).
ישוע ,ישו Jehoszua, w formie skróconej Jeszua (forma aramejska) – tak brzmi imię naszego Zbawiciela w Jego ojczystym języku (hebrajskim). Z pewnością tak też wołali na Niego rodzice. Bóg nakazał Józefowi (rozmawiając w jego ojczystym języku), aby nadał Mu takie właśnie imię, co oznaczało Jahwe jest zbawieniem (Mateusza 1:20, 21). Zatem imię ישוע – Jeszua ma określone znaczenie tylko w języku hebrajskim i należy do tzw. imion teoforycznych, co oznacza, że zawarte jest w nim własne imię Boga – JHWH. Równoznacznymi do imienia Jezus imionami biblijnymi są: Jozue i Ozeasz. Współcześnie w wielu językach, także występują różne formy tego imienia.
W Nowym Testamencie imię Jezus występuje 919 razy, w tym 913 razy w odniesieniu do Jezusa z Nazaretu. W pozostałych przypadkach odnosi się do: Jozuego, syna Nuna i następcy Mojżesza, Jezusa, przodka Jezusa Chrystusa ze strony matki, o którym jest mowa w rodowodzie Jezusa (Ewangelia Łukasza 3:29), fałszywego proroka żydowskiego Bar Jezusa, współpracownika Apostoła Pawła Jezusa Justusa i według niektórych przekazów tekstu także do Barabasza. Dlatego dla odróżnienia od innych osób o tym imieniu Ewangelie nadają Jezusowi przydomki: „z Nazaretu”, „Nazarejczyk”, „Chrystus” lub „Pan” (Kyrios).
Skąd się wzięło powszechnie używane imię Jezus Chrystus w języku polskim?
Polska forma imienia Jezus wywodzi się z formy łacińskiej i greckiej. Forma grecka jest przekształceniem imienia hebrajskiego, ישוע ,ישו Jehoszua, w formie skróconej Jeszua (forma aramejska). Jego grecką transkrypcją jest Ἰησοῦς (Iēsous), a Chrystus to Christós (Χριστός), czyli Namaszczony, Pomazaniec (w języku hebrajskim HaMasziach – משיח), czyli Mesjasz. Warto podkreślić, że nie jest to nazwisko, ale określenie odróżniające Jezusa od współimienników, podkreślające Jego szczególną pozycję jako namaszczonego wybrańca Bożego. Przetłumaczone z języka greckiego imię Jezus (Nowy Testament był pisany w grece) nie ma żadnego specyficznego znaczenia, jest tylko zbiorem głosek, dlatego mówi się Jezus Chrystus. Spośród biblijnych określeń Jezusa, formuła „Jezus Chrystus” oznacza, że Jezus jest Mesjaszem, a „Chrystus-Jezus”, że Syn Boży (Słowo Boże) objawił się w Jezusie.
Posyłam ci link, gdzie dowiesz się o tym więcej: kliknij tutaj.
Jest to odpowiedź na twoje pytanie. Jeśli masz jakieś wątpliwości, pisz luke@zaJezusem.com
