Uważam, że aby to zrozumieć, powinieneś dowiedzieć się, kim był Jezus, który został nam objawiony w Piśmie Świętym jako Osoba o dwóch naturach:
• Jezus o naturze Boskiej, duchowej, wiecznej (Kolosan 1:16-20) – a więc Jezus istniał już wcześniej (w świecie duchowym), zanim przyszedł na ziemię w ludzkim ciele (Rzymian 8:3-4) i zanim powstał cały świat fizyczny (Przypowieści Salomona 30:4).
• Jezus o bezgrzesznej, ludzkiej naturze (1 Jana 3:5) – Jezus zstąpił z nieba (Jana 6:37-38) i przyszedł na świat jako Mesjasz, przyjmując na siebie ludzkie ciało (Hebrajczyków 10:5).
O Boskiej, duchowej i wiecznej egzystencji Jezusa dowiadujemy się z następujących fragmentów:
Kolosan 1:15-19
„[…] On jest obrazem Boga niewidzialnego, pierworodnym wszelkiego stworzenia, (16) ponieważ w nim zostało stworzone wszystko, co jest na niebie i na ziemi, rzeczy widzialne i niewidzialne, czy to trony, czy panowania, czy nadziemskie władze, czy zwierzchności; wszystko przez niego i dla niego zostało stworzone. (17) On też jest przed wszystkimi rzeczami i wszystko na nim jest ugruntowane, (18) On także jest Głową Ciała, Kościoła; On jest początkiem, pierworodnym z umarłych, aby we wszystkim był pierwszy, (19) ponieważ upodobał sobie Bóg, żeby w nim zamieszkała cała pełnia boskości […]”.
Przypowieści Salomona 30:4
„[…] kto wstąpił na niebiosa i zstąpił? Kto zebrał wiatr w swoje dłonie? Kto owinął wody płaszczem? Kto stworzył wszystkie krańce ziemi? Jakie jest jego imię? Jakie jest imię jego syna? Czy wiesz?”
1 Koryntian 8:5-6
„[…] bo chociaż nawet są tak zwani bogowie, czy to na niebie, czy na ziemi, i dlatego jest wielu bogów i wielu panów, (6) wszakże dla nas istnieje tylko jeden Bóg Ojciec, z którego pochodzi wszystko i dla którego istniejemy, i jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko istnieje i przez którego my także istniejemy”.
Jana 8:56-57
„[…] Abraham, ojciec wasz, cieszył się, że miał oglądać dzień mój, i oglądał, i radował się. (57) Wtedy Żydzi rzekli do niego: Pięćdziesięciu lat jeszcze nie masz, a Abrahama widziałeś? (58) Odpowiedział im Jezus: Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam, pierwej niż Abraham był, Jam jest” – „Jestem” to jedno z imion Boga (zobacz 2. Księgę Mojżeszową 3:13-14).
Jana 5:17-18
„[…] a Jezus odpowiedział im: Mój Ojciec aż dotąd działa i Ja działam. (18) Dlatego też Żydzi tym usilniej starali się o to, aby go zabić, bo nie tylko łamał sabat, lecz także Boga nazywał własnym Ojcem, i siebie czynił równym Bogu”.
1 Koryntian 10:1-4
„A chcę, bracia, abyście dobrze wiedzieli, że ojcowie nasi wszyscy byli pod obłokiem i wszyscy przez morze przeszli. (2) I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w morzu, (3) i wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, (4) i wszyscy ten sam napój duchowy pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był Chrystus”.
Jana 14:7-11
„[…] gdybyście byli mnie poznali i Ojca mego byście znali; odtąd go znacie i widzieliście go. (8) Rzekł mu Filip: Panie, pokaż nam Ojca, a wystarczy nam. (9) Odpowiedział mu Jezus: Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie, Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: Pokaż nam Ojca? (10) Czy nie wierzysz, że jestem w Ojcu, a Ojciec we mnie? Słowa, które do was mówię, nie od siebie mówię, ale Ojciec, który jest we mnie, wykonuje dzieła swoje”.
Jana 1:1-3 i 14
„Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, a Bogiem było Słowo. (2) Ono było na początku u Boga. (3) Wszystko przez nie powstało, a bez niego nic nie powstało, co powstało […]. A Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy”.
O bezgrzesznej, ludzkiej egzystencji Jezusa jako człowieka dowiadujemy się z następujących fragmentów:
Filipian 2:5-8
„[…] takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, (6) który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, (7) lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, (8) uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej”.
Rzymian 8:3-4
„[…] albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, (4) aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha”.
Jana 1:9-11
„[…] prawdziwa światłość, która oświeca każdego człowieka, przyszła na świat. (10) Na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat go nie poznał. (11) Do swej własności przyszedł, ale swoi go nie przyjęli […]”.
Jana 3:13-14
„[…] a nikt nie wstąpił do nieba, tylko Ten, który zstąpił z nieba, Syn Człowieczy, (14) i jak Mojżesz wywyższył węża na pustyni, tak musi być wywyższony Syn Człowieczy […]”.
Jana 6:37-38
„[…] wszystko, co mi daje Ojciec, przyjdzie do mnie, a tego, który do mnie przychodzi, nie wyrzucę precz; (38) zstąpiłem bowiem z nieba, nie aby wypełniać wolę swoją, lecz wolę tego, który mnie posłał”.
Jana 6:50-51
„[…] tu natomiast jest chleb, który zstępuje z nieba, aby nie umarł ten, kto go spożywa. (51) Ja jestem chlebem żywym, który z nieba zstąpił; jeśli kto spożywać będzie ten chleb, żyć będzie na wieki; a chleb, który Ja dam, to ciało moje, które Ja oddam za żywot świata”.
Jana 17:18-24
„[…] jak mnie posłałeś na świat, tak i ja posłałem ich na świat; (19) i za nich poświęcam siebie samego, aby i oni byli poświęceni w prawdzie. (20) A nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy przez ich słowo uwierzą we mnie. (21) Aby wszyscy byli jedno, jak Ty, Ojcze, we mnie, a Ja w tobie, aby i oni w nas jedno byli, aby świat uwierzył, że Ty mnie posłałeś. (22) A Ja dałem im chwałę, którą mi dałeś, aby byli jedno, jak my jedno jesteśmy. (23) Ja w nich, a Ty we mnie, aby byli doskonali w jedności, żeby świat poznał, że Ty mnie posłałeś i że ich umiłowałeś, jak i mnie umiłowałeś (24) Ojcze! Chcę, aby ci, których mi dałeś, byli ze mną, gdzie Ja jestem, aby oglądali chwałę moją, którą mi dałeś, gdyż umiłowałeś mnie przed założeniem świata”.
Mateusza 1:22-23
„[…] a stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: (23) Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: Bóg z nami”.
Izajasza 7:14
„[…] dlatego sam Pan da wam znak: Oto panna pocznie i porodzi syna, i nazwie go imieniem Immanuel”.
Izajasza 9:5-6
„[…] albowiem dziecię narodziło się nam, syn jest nam dany i spocznie władza na jego ramieniu, i nazwą go: Cudowny Doradca, Bóg Mocny, Ojciec Odwieczny, Książę Pokoju. (6) Potężna będzie władza i pokój bez końca na tronie Dawida i w jego królestwie, gdyż utrwali ją i oprze na prawie i sprawiedliwości, odtąd aż na wieki. Dokona tego żarliwość Pana Zastępów”.
Kolosan 2:8-9
„[…] baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie; (9) gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości […]”.
1 Jana 3:5
„[…] a wiecie, że On się objawił, aby zgładzić grzechy, a grzechu w nim nie ma”.
1 Jana 5:20
„[…] wiemy też, że Syn Boży przyszedł i dał nam rozum, abyśmy poznali tego, który jest prawdziwy. My jesteśmy w tym, który jest prawdziwy, w Synu jego, Jezusie Chrystusie. On jest tym prawdziwym Bogiem i życiem wiecznym”.
Jana 1:14-18
„[…] a Słowo ciałem się stało i zamieszkało wśród nas, i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny Syn od Ojca, pełne łaski i prawdy. (15) Jan świadczył o nim i głośno wołał: Ten to był, o którym powiedziałem: Ten, który za mną idzie, był przede mną, bo pierwej był niż ja. (16) A z jego pełni myśmy wszyscy wzięli, i to łaskę za łaską. (17) Zakon bowiem został nadany przez Mojżesza, łaska zaś i prawda stała się przez Jezusa Chrystusa. (18) Boga nikt nigdy nie widział, lecz jednorodzony Bóg, który jest na łonie Ojca, objawił go […]”.
Rzymian 1:1-5
„Paweł, sługa Jezusa Chrystusa, powołany na apostoła, wyznaczony do zwiastowania ewangelii Bożej, (2) którą [Bóg] przedtem zapowiedział przez swoich proroków w Pismach Świętych (3) o Synu swoim, potomku Dawida według ciała, (4) który według ducha uświęcenia został ustanowiony Synem Bożym w mocy przez zmartwychwstanie, o Jezusie Chrystusie, Panu naszym, (5) przez którego otrzymaliśmy łaskę i apostolstwo, abyśmy dla imienia jego przywiedli do posłuszeństwa wiary wszystkie narody […]”.
Z Pisma Świętego dowiadujemy się, że Jezus istniał i był z Ojcem jeszcze przed stworzeniem świata (Przypowieści Salomona 30:4-6 / Hebrajczyków 1:1-4 / Jana 1:1-18 / Micheasza 5:1), a więc nie zaistniał w momencie narodzin w Betlejem. Ojciec posłał Syna, aby zbawić świat (Jana 3:16-17 / 1 Jana 4:9-10). Z miłości do człowieka i by być posłusznym swemu Ojcu, Jezus opuścił niebo, wyrzekł się niebiańskiej chwały, uniżył się, stał się człowiekiem i sługą, przyjął ludzkie ciało i poddał się warunkom ludzkiego życia wraz z jego ograniczeniami (Filipian 2:5-11). Powyższe fakty znajdują potwierdzenie w Słowie Bożym (Piśmie Świętym), dzięki któremu poznajemy Osobę Boga i Jego wolę (Izajasza 34:16 / 2 Tymoteusza 3:16-17).
Filipian 2:5-8
„[…] takiego bądźcie względem siebie usposobienia, jakie było w Chrystusie Jezusie, (6) który chociaż był w postaci Bożej, nie upierał się zachłannie przy tym, aby być równym Bogu, (7) lecz wyparł się samego siebie, przyjął postać sługi i stał się podobny ludziom; a okazawszy się z postawy człowiekiem, (8) uniżył samego siebie i był posłuszny aż do śmierci, i to do śmierci krzyżowej”.
Rzymian 8:3-4
„[…] albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele […]”.
Jezus po wcieleniu (Łukasza 1:34-35 / Hebrajczyków 10:5), które było następstwem Bożego cudu (Mateusza 1:18-20), stał się człowiekiem w naturalnej fizycznej formie, zrodzonym z kobiety [ale nie miał grzechu (1 Jana 3:5)]. Był niemowlęciem, później dzieckiem, następnie dorósł, został cieślą i nauczycielem, a na koniec cierpiał i umarł na krzyżu. Jako człowiek podlegał więc słabościom (cierpiał, płakał, był kuszony, przeżywał trwogę, strach, gniew, rozczarowanie, radość, miłość itp.). Będąc w 100% człowiekiem (z wyjątkiem grzechu) i przyjmując ludzkie ograniczenia, musiał nauczyć się posłuszeństwa względem Ojca (Hebrajczyków 5:8). Zanoszone przez Jezusa modlitwy były więc prośbą o siłę (Jana 11:41-42) i mądrość ku przetrwaniu (Marka 1:35 / Marka 6:46). On wiedział, kim jest, a jednocześnie zdawał sobie sprawę ze słabości, z którymi musiał walczyć. Jego modlitwy pokazują nam Jego zależność (jako człowieka) od Ojca w wykonywaniu planu zbawienia.
Hebrajczyków 4:14-15
„[…] mając więc wielkiego arcykapłana, który przeszedł przez niebiosa, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy się mocno wyznania. (15) Nie mamy bowiem arcykapłana, który by nie mógł współczuć ze słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim, podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu”.
Czy wierzysz, że Ojciec posłał Syna, aby nas zbawić (Jana 17:18-19)?
Jezus był wspaniałym objawieniem charakteru i natury Boga w postaci doskonałego człowieka (bez grzechu). Dzięki temu jako Baranek bez skazy mógł zostać złożony w ofierze za mój i twój grzech. Kiedy wgłębisz się w proroctwa o Mesjaszu oraz fragmenty opisujące cel składania starotestamentowych ofiar i obowiązujące wówczas prawa (w odniesieniu do Jezusa i Nowego Przymierza), nabierze to dla ciebie sensu (zachęcam cię do przeczytania Listu do Hebrajczyków 9:1-10:18 – możesz to zrobić, klikając tutaj, a jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o przymierzach, kliknij tutaj).
Hebrajczyków 10:4-14
„[…] jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić grzechy. (5) Toteż, przychodząc na świat, mówi: Nie chciałeś ofiar krwawych i darów, aleś ciało dla mnie przysposobił; (6) nie upodobałeś sobie w całopaleniach i ofiarach za grzechy. (7) Tedy rzekłem: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją, o Boże, jak napisano o mnie w zwoju księgi. (8) Najpierw mówi: Nie chciałeś i nie upodobałeś sobie ofiar krwawych i darów, i całopaleń, i ofiar za grzechy, które przecież bywają składane według zakonu; (9) potem powiada: Oto przychodzę, aby wypełnić wolę twoją. Znosi więc pierwsze, aby ustanowić drugie; (10) mocą tej woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. (11) A każdy kapłan sprawuje codziennie swoją służbę i składa wiele razy te same ofiary, które nie mogą w ogóle zgładzić grzechów; (12) lecz gdy On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej, (13) oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego położeni będą jako podnóżek stóp jego. (14) Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni”.
Aby było jasne: Ojciec i Syn nie są oddzielnymi Bogami, ale jednym Bogiem. Jezus mówił, że On i Ojciec są jednym (Jana 10:30 / Jana 17:18-24 / Jana 5:19-27), mając na myśli, że On i Jego Ojciec pochodzą z tego samego i są tym samym Bogiem. Pismo Święte wyraźnie wskazuje, że Ojciec, Syn i Duch Święty są trzema współistniejącymi Osobami jednego Boga, między którymi zawsze istniała jedność, relacja i współdziałanie (więcej na temat istoty Boga w trzech równych sobie Osobach tutaj). Mówi nam o tym Pismo Święte i choć naukowo trudno jest to wytłumaczyć (dotyczy to bowiem spraw niebiańskich, duchowych), ja przyjmuję to wiarą (bazując na Słowie Bożym).
Uważam, że jeśli przyjmiemy takie rozumienie Osoby Jezusa (które wypływa z nauki Pisma Świętego), nie będziemy mieć żadnego problemu z tym, że modlił się On do Boga. Jak wspomniałem, Ojciec i Syn istnieli, zanim Jezus stał się człowiekiem i jako człowiek (z wiadomych powodów) modlił się do swego Ojca. Jest to bardzo szczegółowo opisane w Piśmie Świętym, m.in. w wersetach, które podałem na początku. Boskość Jezusa nie została jednak umniejszona przez to, że po przyjęciu ludzkiego ciała modlił się do Boga. On przyszedł na ziemię jako doskonały człowiek, aby wykonać Boży plan zbawienia i uważam, że tu właśnie znajdujemy odpowiedź na twoje pytanie. Modlenie się Jezusa do Ojca było jak najbardziej biblijną formą relacji człowieka z Bogiem, a dla nas jest przykładem na to, w jaki sposób powinniśmy czuwać w modlitwie, prosząc Boga o siłę i mądrość, których tak bardzo potrzebujemy.
Dziękuję. Jeśli masz więcej pytań, napisz: luke@zaJezusem.com.
