2 Mojżeszowa 4:24-26
„[…] w czasie drogi, na noclegu, natarł na niego Pan i chciał go zabić. (25) Wtedy Sypora wzięła ostry kamień, odcięła napletek syna swego i dotknęła nim sromu Mojżesza, i rzekła: Jesteś mi oblubieńcem krwi. (26) I zaniechał go. Wtedy ona rzekła: Oblubieńcem krwi przez obrzezanie”.
W 4. rozdziale 2. Księgi Mojżeszowej znajdujemy pobieżny opis kilku historii, wśród których nagle pojawia się ta. Całe to zdarzenie z Mojżeszem zostało opisane tylko w trzech wersetach (24-26) i nie jest kontynuowane. Z innych fragmentów Pisma Świętego możemy jednak dowiedzieć się, o co tutaj chodzi (Izajasza 34:16). W celu zrozumienia, dlaczego tak to wygląda, zachęcam cię do poznawania historii Pisma Świętego (aby dowiedzieć się, w jaki sposób spisywano treść Biblii, później ją odzyskiwano i tłumaczono, a także jak dotarła ona do naszych rąk w obecnej formie, kliknij tutaj lub tutaj).
Historia z 2. Księgi Mojżeszowej 4:24-26 dotyczy powracającego do Egiptu po 40 latach Mojżesza z żoną Syporą i dwoma synami, Gerszonem i Eliezerem. Sypora była poganką [córką Jetry, kapłana Medianitów (2 Mojżeszowa 3:1)], a dzieci nie zostały wychowane w żydowskiej tradycji [dowodzi tego brak obrzezania u jednego z synów (2 Mojżeszowa 4:25)]. Bóg w tym fragmencie domaga się od Mojżesza wypełnienia zaniedbanego przez niego prawa dotyczącego przymierza zawartego z Izraelem.
1 Mojżeszowa 17:9-14
„[…] nadto rzekł Bóg do Abrahama:Ty zaś, a po tobie wszystkie pokolenia, dochowujcie przymierza mego. (10) A to jest przymierze moje, przymierze między mną a wami i potomstwem twoim po tobie, którego macie dochować: obrzezany zostanie u was każdy mężczyzna. (11) Obrzeżecie mianowicie ciało napletka waszego i będzie to znakiem przymierza między mną a wami. (12) Każde wasze dziecię płci męskiej, po wszystkie pokolenia, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane; podobnie też wszystkie inne dzieci, zarówno urodzone w domu jak i nabyte za pieniądze od jakiegokolwiek cudzoziemca, który nie jest z potomstwa twego, (13) obrzezany ma być; zarówno urodzony w domu twoim jak i nabyty przez ciebie za pieniądze. I będzie przymierze moje na ciele waszym jako przymierze wieczne. (14) A nieobrzezany mężczyzna, który nie będzie miał obrzezanego ciała napletka swego, będzie wytępiony z ludu swego, bo złamał przymierze moje”.
Księga Wyjścia 12:47-49
„[…]cały zbór izraelski będzie tego przestrzegał! (48) A jeśli zatrzyma się u ciebie cudzoziemiec i będzie chciał obchodzić Paschę Pana, spraw wpierw, żeby wszyscy męscy członkowie jego rodziny zostali obrzezani, i wtedy może brać udział w święcie, i będzie zrównany z tubylcem; lecz żaden nieobrzezany nie będzie z niej spożywał. (49) Jedno prawo obowiązywać będzie tubylca i cudzoziemca, goszczącego wśród was”.
Sypora obrzezała syna, ratując tym sposobem Mojżesza od śmierci. Obrzezanie stanowiło dla Izraelitów przykazanie i znak przymierza, a także świadczyło o tym, że byli Bożym ludem (1 Mojżeszowa 17:10-14). Bóg uczył ich posłuszeństwa i był konsekwentny w egzekwowaniu prawa – szczególnie jeśli chodziło o liderów, a Mojżesz miał zostać jednym z nich. Bóg musiał więc przygotować go do tej posługi i uważam, że w tej historii o to właśnie chodzi. Ja w taki sposób to rozumiem.
Dziękuję, Luke/luke@zaJezusem.com
