ODNOŚNIE DO ŁASKI

Łaska jest Bożym darem miłosierdzia, uzdolnieniem i przywilejem, to Jego obecność i ochrona dana wierzącemu przez Ducha Świętego – w to wierzę i tego doświadczyłem. Łaska to coś niezasłużonego, to sposób, w jaki Bóg z miłością na nas patrzy, w jaki się do nas odnosi – Jego przychylność, życzliwość, dobroć, pozytywne nastawienie wobec nas, roztaczana nad nami troska i ochrona. To dar, na który nikt nie zasłużył. Dzięki łasce jesteśmy zbawieni, błogosławieni i możemy wychodzić poza własne (ludzkie) zdolności (działać i żyć nadnaturalnie). Z niej wypływa Boże przebaczenie i usprawiedliwienie, a także nasze pragnienia i moc do wykonywania Bożej woli (Filipian 2:13 / 1 Tymoteusza 1:14-17). Cel i znaczenie łaski określił Apostoł Paweł w 1. Liście do Koryntian 15:10: „[…] ale z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a łaska Jego okazana mi nie była daremna, lecz daleko więcej niż oni wszyscy pracowałem, wszakże nie ja, lecz łaska Boża, która jest ze mną […]”. Łaski należy pragnąć, szukać całym sercem (Hebrajczyków 4:16) i uzależnić od niej całe swoje życie. Łaska Boża wymaga jednak naszej odpowiedzialności i nie ma nic wspólnego z naiwnością ze strony Boga w rodzaju „masz, bierz, nie martw się, wykorzystuj, nadużywaj” itp.: „[…] objawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi, nauczając nas, abyśmy wyrzekli się bezbożności i światowych pożądliwości i na tym doczesnym świecie wstrzemięźliwie, sprawiedliwie i pobożnie żyli […]” (Tytusa 2:11-12). Dlatego Bóg rozliczy każdego z nas. Będąc posłuszni i wdzięczni, okazujemy, że przyjęliśmy łaskę i żyjemy w niej. Pismo Święte mówi, że człowiek może pozostawać z dala od niej (Hebrajczyków 12:15), odpaść od niej (Galacjan 5:4), przyjąć ją nadaremnie (2 Koryntian 6:1), zgasić (1 Tesaloniczan 5:19) lub odrzucić (Galacjan 2:21). Posłuchaj kazania na temat łaski, klikając tutaj, a jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na jej temat, kliknij tutaj.