RZEKŁ JEJ JEZUS:JAM JEST ZMARTWYCHWSTANIE I ŻYWOT; KTO WE MNIE WIERZY, CHOCBY I UMARŁ, ŻYĆ BĘDZIE.
Wierzę w zmartwychwstanie. Zdanie to stanowi crodo kościoła chrześcijańskiego. Również i Żydzi wierzyli w zmartwychwstanie. Podobna myśl jest zawarta w pogańskich religiach, aczkolwiek pomieszana z przesądami. Ludzkie koncepcje powstania z martwych są jednak niekompletne, wręcz niewłaściwe. Rozpatruje się je jako wspólne przeżycie wierzących i niewierzących. Pismo Święte obala tę pomyłkę pokazując różnicę pomiędzy zmartwychwstaniem uratowanych – nowonarodzonych i tych, którzy są niewierzący. Pierwsze zmartwychwstanie jest zawsze określone terminem „spośród” śmierci, a ktokolwiek ma część i udział w tym zmartwychwstaniu, jest rzeczywiście błogosławiony. Drugie zmartwychwstanie będzie miało miejsce dopiero po upływie tysiąca lat. Jest ono nazwane zmartwychwstaniem „śmierci”, ponieważ umarli – nieodrodzeni ludzie, będą pozwani ze swych grobów na sąd.
W Ewangelii Jana 5:25-29, są opisane oba zmartwychwstania. Nawróć się, wyznaj swe winy Jezusowi Chrystusowi i uwierz całym serce Jemu. Jest to jedyny sposób, żeby mieć udział w pierwszym zmartwychwstaniu. Słowo Boże mówi, że taki człowiek jest błogosławiony i święty (Obj.20:6).
Bogusław Hurynowicz