GDY CHMURY SĄ PEŁNE, SPUSZCZAJĄ DESZCZ NA ZIEMIĘ; A CZY DRZEWO PADA NA POŁUDNIE, CZY NA PÓŁNOC TAM LEŻY GDZIE PADA.
Ludzi można porównać do drzew. W chwili śmierci los człowieka jest na wieki ustalony. Po śmierci nie ma nadziei na zmianę. Będąc w grobie nie można przejść z miejsca męki na miejsce szczęśliwości. Słowo Boże mówi o wielkiej przepaści, której nie można pokonać. W chwili śmierci jest się na wieki uratowanym lub zgubionym.
A czym jest życie wieczne?
Pan Jezus modlił się do Ojca: „A to jest żywot wieczny aby poznali Ciebie jedynego prawdziwego Boga i Jezusa Chrystusa którego posłałeś” (Jan17:3). Poznać kogoś to więcej niż usłyszeć o kimś. Nie chodzi tu o rozumowe pojmowanie tego kim jest Bóg, ale chodzi o serce. Chodzi o wiarę w Boga i Jego Syna: „Kto wierzy w Syna ma żywot wieczny, kto zaś nie słucha Syna, nie ujrzy żywota, lecz gniew Boży ciąży na nim” (Jan 3:36).
Bogusław Hurynowicz