Piśń nad Pieśniami 5:9-10

9. CZYM GÓRUJE TWÓJ MIŁY NAD INNYMI MIŁYMI, NAJPIĘKNIEJSZA MIĘDZY KOBIETAMI? CZYM GÓRUJE TWÓJ MIŁY NAD INNYMI MIŁYMI, ŻE NASZ TAK ZAKLINASZ? 10. MÓJ MIŁY JEST JASNY I RUMIANY, WYRÓŻNIA SIĘ WŚRÓD DZIESIĘCIU TYSIĘCY.

Doskonałość Chrystusa promienieje! Świętość Pana Jezusa ma oddech serdeczności i przyciąga grzeszników. On ich przyjmuje i spożywa z nimi posiłek. Nie pogardził grzesznikiem Nikodemem, jak również Marią Magdaleną, z której wypędził siedem demonów. Pan patrzy na ludzi ze współczuciem. Tłumy bez pasterza, smutna wdowa z Nain, zmarłe dziecko Jaira, pięć tysięcy głodnych – każde z tych cierpień dotyka Jego serca. Jaka ogromna jest Jego łaska we współczuciu i zrozumieniu. Dlaczego dotknął trędowatego? Mógł go uleczyć przez słowo, jak czynił wiele razy. Pan wiedział, że trędowaty wygnany, odcięty od bliskich, odrzucony przez społeczeństwo, utracił sens człowieczeństwa. Dlatego Pan Jezus zbliżył się do niego, by przez dotknięcie nie tylko go uzdrowić, ale też przywrócić mu poczucie ludzkiej godności. W Jego podejściu do grzesznika najpiękniejszą cechą jest łagodność. Do każdego zwracał się z uprzejmością. Nawet wówczas, gdy miał do czynienia z kobietą oskarżoną o jawne cudzołóstwo, potrafił znaleźć dla niej serdeczne słowo, zwracając się do niej w ten sam sposób jak do swojej matki:”NIEWISTO”. Nawet na krzyżu był w stanie usłyszeć zrozpatrzony głos łotra i mógł zabrać do nieba wzgardzoną przez świat duszę łotra.

„TAKIEGO TO PRZYSTAŁO NAM MIEĆ ARCYKAPŁANA, ŚWIĘTEGO, NIEWINNEGO, NIESKALANEGO, ODŁĄCZONEGO OD GRZESZNIKÓW I WYWYŻSZONEGO NAD NIEBIOSA”

Bogusław Hurynowicz