Księga Jozuego 24:15
Gdyby wam się nie podobało służyć Panu, rozstrzygnijcie dziś, komu służyć chcecie, czy bóstwom, którym służyli wasi przodkowie po drugiej stronie rzeki, czy też bóstwom Amorytów, w których kraju zamieszkaliście. Ja sam i mój dom służyć chcemy Panu.
Mija 365 dzień i znowu trzeba wymienić kalendarz.
CZYM JEST CZAS?
Pytanie to jest bardzo proste, ale odpowiedź nie jest już taka oczywista i łatwa. Wielu intelektualistów miało kłopot z określeniem, co to jest czas.
Aureliusz Augustyn z Hippony napisał kiedyś takie zdanie: Czymże jest czas? Jeśli nikt mnie o to nie pyta, wiem. Jeśli pytającemu usiłuję wytłumaczyć, nie wiem?
Lew Tołstoj dostrzegł, że czas teraźniejszy istnieje pomiędzy przeszłością, a przyszłością: Przeszłości już nie ma, przyszłość jeszcze nie nadeszła. Cóż więc jest? Tylko to miejsce, gdzie spotykają się przeszłość z przyszłością. Wydawać by się mogło, że miejsce to jest niczym, a tymczasem w tym właśnie miejscu upływa całe nasze życie, [Lew Tołstoj].
Ludzie próbują „zatrzymać czas”. Dawno temu skonstruowali chociażby aparat fotograficzny, który jest świetnym przykładem starań człowieka, aby ujarzmić, zatrzymać czas na fotografii. Można też zrobić poprzez sztukę, malarstwo, literaturę lub film. Ale przecież czasu nie można zatrzymać…
Mówimy często, że czasy są dobre albo złe. Jednakże, nie ma czasów dobrych czy złych, to my ludzie bywamy dobrzy albo też źli i to niezależnie od czasów. Płyniemy na fali czasu. Cały wszechświat jest w ruchu, a naukowcy twierdzą, że czas jest dynamicznym biegiem. Słońce wschodzi i zachodzi, dzień zaczyna się i kończy, układamy dnie w tygodnie, miesiące i lata. Co roku to samo… Corocznie, uroczyście obchodzimy dzień swoich urodzin.
Einstein twierdził, że rozróżnienie pomiędzy przeszłością, teraźniejszością a przyszłością jest niczym innym, jak uparcie podtrzymywaną iluzją, my mimo wszystko o północy, na umownej granicy czasu, wśród rozbłyskujących na niebie fajerwerków powitamy Nowy Rok 2015. Tylko jeden moment naszego życia jest teraźniejszością. Większość dnia dzisiejszego jest już przeszłością, a dalszy czas dnia to przecież przyszłość. Dziś nie trwa zbyt długo. Zmierzch jednego roku oraz początek następnego są jedynie miarą czasu.
Ostatni dzień roku i pierwszy dzień Nowego Roku to cudowny czas, bo to w tymże czasie powstaje w wielu sercach potrzeba braterskiej życzliwości. To piękny zwyczaj uścisku dłoni, pocałunku oraz przekazywania sobie nawzajem życzeń. Drugiemu, a także i sobie życzymy szczęścia. Ale niekoniecznie chcemy dopomagać innym, aby to szczęście tworzyć i realizować. A przecież tak niewiele trzeba… Trzeba tylko, aby chęć życzliwości zamienić w bieg, by ten noworoczny start nie zakończył się falstartem, ale stał się biegiem do finiszu w szczerej braterskiej miłości. Niech więc ów początek noworocznej życzliwości będzie startem nie do biegu maratońskiego, ale pogonią krótkodystansową. Niechże jak najszybciej osiągnie finisz, który na imię ma miłość. Szczęście jest metą naszego życiowego biegu, osiągnijmy ją jak najprędzej razem z naszymi bliskimi, a także bliższymi i dalszymi przyjaciółmi.
Niech miłość objawia się przede wszystkim w czynach, a nie tylko w słowach. Miłość z reguły pojmowana jest jako uczucie, na które człowiek nie ma wpływu. Jednakże, o dziwo Pan Jezus, nakazuje kochać… W takim razie miłość to coś znacznie więcej niż uczucie. Miłość jest nie tylko odczuwaniem, ale i aktywnością. Człowiek pragnie miłości, tęskni do niej, każdy piosenkarz o niej śpiewa, poeci dawniej i dziś najwięcej uwagi poświęcają miłości. Literaci którzy urodzą się w Roku Pańskim 2015, także kiedyś będą odmieniać przez wszystkie przypadki słowo – miłość.
I na dnie tego wszystkiego, pomiędzy codziennością a uniesieniami przebija się tęsknota za prawdziwą miłością, którą tak cudownie maluje Apostoł Paweł w Liście do Koryntian: miłość cierpliwa jest, miłość łaskawa jest […].
Niech nam ten Nowy Rok 2015 rozkwita obopólną miłością, zasilaną z prawdziwego źródła miłości!
Pozdrawiam serdecznie.
Piotr Szczepan Stępniak