Imię Boże

….(23) Będę głosił imię Twoje swym braciom i chwalić Cię będę pośród zgromadzenia: (24) Chwalcie Pana wy, co się Go boicie, sławcie Go, całe potomstwo Jakuba; bójcie się Go, całe potomstwo Izraela! (25) Bo On nie wzgardził ani się nie brzydził nędzą biedaka, ani nie ukrył przed nim swojego oblicza i wysłuchał go, kiedy ten zawołał do Niego. (26) Dzięki Tobie moja pieśń pochwalna płynie w wielkim zgromadzeniu. Śluby me wypełnię wobec bojących się Jego. (27) Ubodzy będą jedli i nasycą się, chwalić będą Pana ci, którzy Go szukają. Niech serca ich żyją na wieki. (28) Przypomną sobie i wrócą do Pana wszystkie krańce ziemi; i oddadzą Mu pokłon wszystkie szczepy pogańskie, (29) bo władza królewska należy do Pana i On panuje nad narodami. (30) Tylko Jemu oddadzą pokłon wszyscy, co śpią w ziemi, przed Nim zegną się wszyscy, którzy w proch zstępują. A moja dusza będzie żyła do Niego, (31) potomstwo moje Jemu będzie służyć, opowie o Panu pokoleniu (32) przyszłemu, a sprawiedliwość Jego ogłoszą ludowi, który się narodzi: Pan to uczynił. (Ps 22:23-32 BT)

Wspaniały fragment Psalmu, w którym na początku, [w wersecie 23] psalmista pisze wspaniałe słowa: ”Będę głosił imię Twoje….”.

Chciałbym się tutaj zatrzymać i zadać pytania:
Jakie imię miał na myśli psalmista?
Czy mamy używać jakiegoś konkretnego imienia?

W wielu przekładach biblijnych, takich jak: Biblia Tysiąclecia II wyd., Biblia Poznańska, czy Biblia Wujka, umieszczają w Starym Testamencie imię Jahwe. Również Biblia Warszawska, [w wyd. z 1994r.] umieszcza imię Jahwe w 2 M 3:14 i 6:3; 4 M 14:35; Ps 83:19; Iz 40:10 oraz dwukrotnie w Iz 48:17. Także przekład biskupa Romaniuka, Biblia Warszawsko-Praska zawiera imię Jahwe, w wielu miejscach, [hebrajskich części Pisma Świętego] choć nie we wszystkich. Natomiast przekład Nowego Świata wydany przez Świadków Jehowych, zawiera w swoim przekładzie imię Jehowa, i to nie tylko w ST, ale też w NT, w miejscach, gdzie to imię nie powinno figurować.

Ś.J. twierdzą, [za swoim towarzystwem strażnica] że wszyscy katolicy i inne wyznania chrześcijańskie odstępują od prawdziwej religii, bo nie używają imienia Jehowa. Oczywiście, nie jest to prawdą, nie mająca żadnego poparcia, co chciałbym wykazać w dalszej części rozważania.

Ś.J. poszli tak daleko, że w NT, [tam, gdzie nie występuje imię Boga] umieścili je, przeinaczając i wypaczając wiele fragmentów. Własne imię Boga, jest to tetragram składający z czterech liter JHWH. Ś.J. dodali do tego dwie samogłoski e i o, i stąd powstało imię Jehowa. Jest to imię stworzone przez towarzystwo i dlatego nazywają nas odstępcami, według nich forma Jahwe została wymyślona przez XIX wiecznych uczonych.

A jak jest naprawdę?

Jako chrześcijanie nie używamy na co dzień imienia Jahwe, ponieważ czcimy Boga jako Ojca, Syna i Ducha Świętego (Mt 28:19), czyli jako Trójcę Świętą – więcej na ten temat kliknij tutaj i tak nam to objawił nasz Pan Jezus Chrystus (Jana 16:13-15). Biblia zawiera inne określenia Boga, takie jak: El Elion – Bóg Najwyższy (Rdz 14:19); Ehie aszer Ehie – Jestem który Jestem (Wj 3:14); Gaal – Odkupiciel (Iz 63:16).

Tak więc, nacisk jaki kładą Ś.J. na przywoływanie imienia Jehowa, kiedy zwracają się do Boga jest nieuzasadniony.

Również nie mówią prawdy kiedy piszą, że imię Jahwe zostało wymyślone, ponieważ dowody są w samym Piśmie Świętym, Iz 42:8, (8) Ja, któremu na imię jest Jahwe, chwały mojej nie odstąpię innemu ani czci mojej bożkom. (BT). Czyżby tłumacząc tekst Słowa Bożego ludzie wymyślili coś sobie? Na pewno nie, bo jak czytamy w 2 Tym 3:16 „Całe Pismo przez Boga jest natchnione……”, więc skoro jest natchnione przez Boga, to czy można coś sobie wymyślać i dodawać?.

W 2 Liście Piotra 1:20-21, Apostoł napisał: ….(20) Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. (21)Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym. (BW).

Jezus i apostołowie znali imię Jahwe jednak nie używali go, ponieważ wiedzieli, iż Jezus Chrystus jest Bogiem.

Świadczą o tym wersety; J1:1;14; Mt 1:22-23; J14:9-10.

Ale najbardziej wymownym jest werset z 1J5:20, gdzie Jan w końcówce pisze bardzo wymowne słowa: ”On zaś jest prawdziwym Bogiem i Życiem wiecznym”.

Ponadto z uwagą przeczytajcie słowa z Dz. 4:10-12, (10) to niech wam wszystkim i całemu ludowi izraelskiemu wiadome będzie, że stało się to w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, którego wy ukrzyżowaliście, którego Bóg wzbudził z martwych; dzięki niemu ten oto stoi zdrów przed wami. (11) On to jest owym kamieniem odrzuconym przez was, budujących, On stał się kamieniem węgielnym. (12) I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni. (BW), zwracając uwagę na słowa z wersetu 10,…… stało się to w imieniu Jezusa Chrystusa Nazareńskiego, i w szczególności na słowa z wersetu 12, I nie ma w nikim innym zbawienia; albowiem nie ma żadnego innego imienia pod niebem, danego ludziom, przez które moglibyśmy być zbawieni.

Tak więc, Jezus Chrystus, działa w jedności z Ojcem i Duchem Świętym. Dlatego twierdzenie, że my chrześcijanie nie używamy imienia Bożego jest kłamstwem wygenerowanym przez towarzystwo strażnica.

Być może, nie wyczerpałem tego tematu, ale wiem, że Jezus jest Bogiem, który przyszedł w ludzkiej postaci, aby nas zbawić i obmyć z grzechów Swoją świętą krwią.

Zapraszam do oglądnięcia filmu na temat Bożego imienia tutaj. Jeśli chciałbyś uzyskać więcej informacji, otrzymać pomoc lub wyrazić własną opinię;
Zadzwoń:(+48)505158308 – Poland
Napisz:rafalsamul@wp.pl
Lub odwiedź stronę internetową: