• Co to są wschodnie sztuki walki?
• Jaka jest historia karate?
• Co mówi Biblia na temat karate i wschodnich sztuk walki?
• Czy uprawianie karate jest grzechem?
Wschodnie sztuki walki są formą treningu technik walki powiązanych z filozofią i religią. Ich celem jest samoobrona i samorealizacja.
W dzisiejszym świecie praktykuje się wiele wschodnich sztuk walki, takich jak: kung fu, judo, jujitsu, ninjitsu, aikido, sumo i tai kuan do. Najpopularniejsza jednak na całym świecie, jest sztuka karate. W karate, tak jak w innych wschodnich sztukach walki, istnieje kombinacja ćwiczeń fizycznych i umysłowych, dzięki której można rozwinąć intuicyjną zdolność osądu i mądrości, takich jak postrzeganie rzeczy, których nie widać (A&E Special: Sztuki walki, 1 luty 1998). Celem tej broszury jest zadanie pytań i udzielenie odpowiedzi odnośnie ćwiczenia karate. Inne wschodnie sztuki walki, jak wymienione powyżej, różnią się od karate nie historią i założeniami filozoficznymi, ale głównie tylko stylem.
HISTORIA
Większość wschodnich sztuk walki (o ile nie wszystkie) powstała na Wschodzie: albo w Japonii (jujitsu), albo w Chinach (kung fu), albo w Korei (ty kuan do) albo na Okinawie (tu narodziło się karate). Sztuka kung fu została przyniesiona na Okinawę przez Chińczyków. W roku 1609, kiedy Japonia podbiła wyspę i zabroniła używania broni, rozwinęło się karate, co znaczy „puste ręce”. Dlatego karate stało się tajemną sztuką ćwiczoną w podziemiu, w lasach i na plażach. Najważniejszą postacią w historii karate jest mistrz zen i mnich buddyjski Bodhidharma, który dokonał syntezy technik karate i medytacji jogi w celu zjednoczenia ducha i ciała (Media Spotlight: „Sztuki walki & chrześcijanin”, 1985).
Japońska inwazja na Okinawę wpłynęła również na duchowe i filozoficzne aspekty karate przez wprowadzenie do niej taoizmu – narodowej religii chińskiej. Wschodnie sztuki walki dotarły do USA w połowie XIX wieku wraz z chińską emigracją. Na początku nie stały się popularne, jednak w połowie XX wieku tacy mistrzowie jak Bruce Lee, Chuck Norris i Stephen Segal spopularyzowali je poprzez telewizję i kino. Obecnie ponad 5 milionów Amerykanów uprawia niektóre formy sztuk walki. Wciągane są do nich nawet małe dzieci poprzez atrakcyjne kreskówki jak „Power Rangers” czy „Żółwie Ninja” a także przez filmy w rodzaju „Dziecko karate”.
FILOZOFIA
Mimo że w zewnętrznym wyrazie wyglądają jak ćwiczenia fizyczne, wszystkie wschodnie sztuki walki mają swoje korzenie w filozofii będącej antytezą chrześcijaństwa (Media Spotlight: „Sztuki walki & chrześcijaństwo”). U podstaw filozofii sztuk walki jest pojęcie „d`o” oznaczające „drogę” albo „ścieżkę”. Według wielebnego Kensho Furuya, mistrza wschodnich sztuk walki i pisarza, „d`o” ma pozytywne znaczenie dla twojej dyscypliny treningu, takie, byś stał się nie tylko umiejętnym i mocnym w pokonywaniu przeciwnika, ale także byś był lepszy w sensie fizycznym i duchowym, rozwijając siebie jako osobę w pełni oświeconą. (A&E Special: „Sztuki walki”). Oświecenie, o którym mówi wielebny Kensho pochodzi z hinduizmu i zostało wprowadzone do buddyzmu. Jest to stan uświadomienia sobie boskości będącej w tobie i osiąganej poprzez osobistą jedność z wszechświatem. Zostało nazwane nirwaną.
W pewnym czasie na ścieżce („d,o”) możliwe jest znalezienie twojej wewnętrznej energii, dzięki której będziesz w stanie osiągnąć jedność z wszechświatem (nirwanę) i zdobyć zbawienie, którym jest stanie się bogiem (oświecenie), a dzieje się to poprzez „zen”. Ta dyscyplina umysłowa oparta szeroko na buddyźmie zen daje wojownikom ramy, w których bez obaw mogą zmierzyć się z życiem i śmiercią. Ta podstawowa mądrość uważana jest za oświecenie (A&E Special: „Sztuki walki”). Słowo „zen” znaczy medytacja. Medytacja albo opróżnienie umysłu jest nie tylko filozoficzną zasadą, według której rozwinęło się karate, ale stanowi warunek konieczny sukcesu. Jeżeli pilnie ćwiczysz sztuki walki, dojdziesz do poznania ‘zen’ (Earl Hartman, Prezydent Północnoamerykańskiej Federacji Kyudo).
W karate zawsze bardziej istotne od techniki czy siły jest duchowy element, który pozwala ci poruszać się i działać z całkowitą wolnością… Karate to zen – tak mówi mistrz Oyama i wielu innych mistrzów. Zen jest szkołą buddyzmu nazwanego Religią Rzeczywistości Bezpośredniej. Celem zen jest przebudzić studenta do jego prawdziwego ja i potem doprowadzić go do wysokiego stopnia samowiedzy poprzez wewnętrzną medytację. Studenci zen szukają pokoju umysłu przez oświecone przebudzenie intuicyjnej mądrości, która – jak teraz odczuwają – zamieszkuje we wszystkich ludziach. Medytacja zen próbuje osiągnąć „opróżnienie umysłu” możliwe do zdobycia poprzez koncentrację i specjalne ćwiczenia oddechowe, których uczy się zaawansowanych studentów karate. Karate w kombinacji z medytacją zen może w sposób dostrzegalny towarzyszyć poszukiwaniu pokoju umysłu i godności w obliczu konfliktu i napięcia (Media Spotlight: „Wschodnie sztuki walki & chrześcijaństwo”).
Paralelne do buddyjskiego pojęcia zen jest taoistyczne wierzenie w „ch’i”: kanał przechodzący przez ciało człowieka, przez który przepływa jego siła życiowa. Koncepcja „ch’i” (powietrze, oddech) odnosi się do „yin/yang”. „Ch’i” jest kosmiczną energią lub oddechem danym proporcjonalnie każdemu człowiekowi. Zadaniem życiowym jest odżywianie tej energii i wzmacnianie jej. Wschodnie sztuki walki są w znacznym stopniu pod wpływem taoistycznej koncepcji „ch’i”. Ekspert w sztuce walki jest w stanie posłużyć się kosmiczną energią ch’i i pozbawić jej przeciwnika. (Słownik kultów, sekt, religii i zjawisk okultystycznych, Mather i Nichols. Zondervan, s.271). Złapanie kontaktu z twoją siłą życiową lub energią wewnętrzną wymaga równowagi między yin a yang.
Ta koncepcja przeciwieństw w parach odbija dwubiegunowość sił we wszechświecie (światłość/ciemność; dobro/zło; męskość/żeńskość; zewnętrzne/wewnętrzne; słońce/księżyc; ogień/woda; itd.). Siły te ciągle reagują jedna na drugą, powodując przepływ, równowagę i dysproporcje we wszechświecie (Słownik kultów, sekt, religii i zjawisk okultystycznych, s. 326). Na przykład równowaga w ninjitsu: tajemnica leży w siłach natury; ziemia, woda, ogień i wiatr. Sztuka aikido uczy również, że nie musisz pokonywać swojego przeciwnika, ale po prostu posłuż się jego siłą (wielebny Kensho Furuya). Jak mówi instruktor sztuk walki Cary Yosiomizobe: kiedy ruszasz, nie wprawiaj w ruch swojego ciała, ale swoją energię. W Aikido, podobnie jak w innych sztukach walki nie chodzi o wygranie walki ale o pokonaniu wewnętrznego ja (A&E Special: „Sztuki walki”). Ch’i to witalna energia wewnętrzna, która – doprowadzona do równowagi (yin/yang) pozwala ci bez szkody dokonać ponadludzkich osiągnięć.
Filozofia jest integralną częścią wschodnich sztuk walki. Wielu chrześcijan ćwiczących różne ich rodzaje, jak np. karate, myśli, że jest to sport lub forma ćwiczeń fizycznych. Według mistrza Jhoon Rhee, sztuka walki z filozofią jest dobra. Bez filozofii to uderzanie i kopanie jest złe (A&E Special: „Sztuki walki”).
DUCHOWOŚĆ
Istnieje wiele problemów duchowych związanych z historią, filozofią i praktykowaniem karate oraz wszystkich form walki. Są stworzone, rozpowszechnione i nauczane przez buddystów i taoistów, naśladowców pogańskich i religijnych bałwochwalców. Podstawą obu religii jest panteistyczny światopogląd określający życie jako cykliczne a nie stworzone. A oto inne różnice:
SZTUKI WALKI; Bogiem jest wszystko, co istnieje we wszechświecie.
CHRZEŚCIJAŃSTWO; Bóg jest bytem rzeczywistym, osobowym i niezależnym.
SZTUKI WALKI; podkreśla zawieszenie umysłu i bierność swoich naśladowców.
CHRZEŚCIJAŃSTWO; kładzie nacisk na aktywne używanie umysłu i ciągłe dążenie do posłuszeństwa.
SZTUKI WALKI; zbawienie może i musi być osiągane przez każdego dzięki „dostrojeniu siebie do rytmu wszechświata… („Słownik kultów, sekt, religii i zjawisk okultystycznych, s. 271).
CHRZEŚCIJAŃSTWO; zbawienie musi, jest i może być tylko dokonane poprzez Boga objawionego w Jego Synu Jezusie Chrystusie (List do Rzymian 5,8).
Biblia nie zawiera żadnych wzmianek o karate, ma natomiast wiele do powiedzenia na temat filozofii rozpowszechnianych i praktykowanych we wszystkich bez wyjątku formach wschodnich sztuk walki. Karate jest sztuką wschodnią. Bez względu na to, czy zdecydujesz się na nie dla samych ćwiczeń, czy na nią jako na drogę do oświecenia, weźmiesz udział w czymś, co jest czysto wschodnie – w myśleniu i w praktyce. Izajasz zdawał sobie sprawę z dezaprobaty Boga dla takich zajęć: Lecz ty porzuciłeś swój lud, dom Jakuba, gdyż pełno jest wśród nich wróżbitów Wschodu i czarowników jak u Filistynów, a z cudzoziemcami zawierają umowy. … (Księga Izajasza 2,6a).
Filozofia Wschodu nie tylko ma wpływ na dzisiejszy kościół; jest on przez nią infiltrowany. Wierzący dostają się w niewolę poprzez oszustwo tkwiące w koncepcji samoobrony i wewnętrznego pokoju. Nawet Paweł ostrzega: Baczcie, aby kto was nie zagarnął w niewolę przez tę filozofię będącą czczym oszustwem, opartą na ludzkiej tylko tradycji, na żywiołach świata, a nie na Chrystusie. W Nim bowiem mieszka cała Pełnia: Bóstwo, na sposób ciała, bo zostaliście napełnieni w Nim, który jest Głową wszelkiej Zwierzchności i Władzy (List do Kolosan 2,8-10).
Wiedząc już na czym polega filozoficzne oszustwo tkwiące w karate, jesteśmy zobowiązani do zachowania nakazu z Listu do Efezjan 5,7-10: Nie miejcie więc z nimi nic wspólnego! Niegdyś bowiem byliście ciemnością, lecz teraz jesteście światłością w Panu: postępujcie jak dzieci światłości! Owocem bowiem światłości jest wszelka prawość i sprawiedliwość, i prawda. Badajcie, co jest miłe Panu.
Oświecenie nie pochodzi z niczego ziemskiego ani z niczego, co należy do nas, ale z Boga, aby każdy, kto wierzy, poznał przemożny ogrom Jego mocy, którą okazał w Chrystusie (List do Efezjan 1,18-21). Z tego powodu powinniśmy unikać fałszywej nauki i zachęcać siebie nawzajem, w ten sam sposób, jak Paweł ostrzegał swoich uczniów: O, Tymoteuszu, strzeż depozytu [wiary] unikając światowej czczej gadaniny i przeciwstawnych twierdzeń rzekomej wiedzy, jaką obiecując niektórzy odpadli od wiary (I List do Tymoteusza 6,20-21).
Odnośnie przekonań i praktyk karate oraz wszystkich form sztuki walki Biblia daje zarówno ostrzeżenie jak i przykazanie: Niechaj was nikt nie zwodzi próżnymi słowami, bo przez te [grzechy] nadchodzi gniew Boży na buntowników. … I nie miejcie udziału w bezowocnych czynach ciemności, a raczej piętnując, nawracajcie [tamtych] (List do Efezjan 5,6 i 11). I w końcu pamiętajcie, że Prawo Pana doskonałe – krzepi ducha; świadectwo Pana niezawodne – poucza prostaczka; nakazy Pana słuszne – radują serce; przykazanie Pana jaśnieje oświeca oczy; bojaźń Pańska szczera, trwająca na wieki; sądy Pańskie prawdziwe, wszystkie razem są słuszne (Psalm 19,8-10).
PYTANIA I ODPOWIEDZI
P: Co to są wschodnie sztuki walki?
O: Wschodnie sztuki walki to forma walki będąca kombinacją fizycznych ćwiczeń lub ruchów powiązanych z panteistyczną religijną filozofią.
P: Jaka jest historia karate?
O: Karate pochodzi z Dalekiego Wschodu, konkretnie z Okinawy. W swojej zachodniej wersji jest kombinacją wielu fizycznych ćwiczeń wszystkich form wschodnich sztuki walki. W swojej filozofii karate jest głęboko zakorzenione w panteistycznych religiach – buddyzmie i taoizmie.
P: Co mówi Biblia na temat karate i wschodnich sztuk walki?
O: W Biblii nie ma szczegółowych wzmianek na temat karate i wschodnich sztuk walki, ale ostrzega przed duchowymi konsekwencjami poddawania się pod wpływ wschodnich filozofii i dążenia do oświecenia poza objawieniem Bożej prawdy poprzez Biblię.
P: Czy ćwiczenie karate jest grzechem?
O: Wprawdzie Biblia nie wspomina nic o karate, zajmowanie się nim ma jednak swoje konsekwencje. Dlatego musisz sam zdecydować (II List do Koryntian 5,10). Trzeba pamiętać, że kiedyś Bóg odrzucił swoich ludzi, bo poddali się pod wpływy ze wschodu (Księga Izajasza 2,6). Prosisz się o to samo, jeśli naśladujesz praktyki podobne do tych, jakie wybrał naród Izraela.
Autor: Rebecca S. May
Dodatek; Przysięga Dojo:
1. Będziemy ćwiczyć nasze serca i ciała dla osiągnięcia pewnego, niewzruszonego ducha.
2. Będziemy dążyć do prawdziwego opanowania sztuki karate, aby kiedyś nasze ciało i zmysły stały się doskonałe.
3. Z głębokim zapałem będziemy starać się kultywować ducha samowyrzeczenia.
4. Będziemy przestrzegać zasad grzeczności, poszanowania starszych oraz powstrzymywać się od gwałtowności.
5. Będziemy spoglądać w górę ku prawdziwej mądrości i sile porzucając inne pragnienia.
6. Będziemy wierni naszym ideałom i nigdy nie zapomnimy o cnocie pokory.
7. Przez całe nasze życie, poprzez dyscyplinę karate dążyć będziemy do poznania prawdziwego znaczenia drogi, którą obraliśmy.
8. Nie będziemy stosować i rozpowszechniać sztuki karate poza Dojo.