Jeśli chodzi o twoje pierwsze pytanie, moim zdaniem są dwa podstawowe powody istnienia odłamów naszej wiary:
a) Pierwszy powód to różnica w interpretacji Pisma Świętego.
Interpretacja (inaczej próba wyjaśnienia) ma na celu wydobycie z tekstu (odnalezienie): myśli, znaczeń, informacji, wytycznych czy pouczeń zgodnych z przekazem (wolą) jego autora.
2 Piotra 1:19-21
„[…] mamy więc słowo prorockie jeszcze bardziej potwierdzone, a wy dobrze czynicie, trzymając się go niby pochodni, świecącej w ciemnym miejscu, dopóki dzień nie zaświta i nie wzejdzie jutrzenka w waszych sercach. (20) Przede wszystkim to wiedzcie, że wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi. (21) Albowiem proroctwo nie przychodziło nigdy z woli ludzkiej, lecz wypowiadali je ludzie Boży, natchnieni Duchem Świętym”.
2 Tymoteusza 3:16-17
„[…] całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, (17) aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany”.
W przypadku interpretacji treści Pisma Świętego każdy czytelnik powinien wiedzieć, że ma do czynienia z Księgą duchową, której poprawnego zrozumienia udziela wyłącznie Duch Święty (1 Koryntian 2:11-14), jej Autor (Izajasza 34:16 / 2 Piotra 1:21) – więcej o Duchu Świętym dowiesz się, klikając tutaj. Niestety upadek pierwszych ludzi oddzielił nas od Boga i pozbawił Ducha Świętego, co uczyniło z nas „duchowych analfabetów”, niezdolnych do zrozumienia duchowych spraw związanych z Bogiem (powód, dlaczego wielu ludzi zniechęca się przy czytaniu Pisma Świętego). W myśl powyższego faktu (upadku i oddzielenia od Boga – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj) Pismo Święte ukazuje człowieka jako:
• Istotę fizyczną (Jana 1:12-13) – narodzoną fizycznie, kierowaną naturalnymi zmysłami (Galacjan 5:19-21 / Rzymian 8:3-8); Biblia mówi: człowiek cielesny, zmysłowy (1 Koryntian 2:11-14).
• Istotę duchową (Galacjan 5:22-25) – narodzoną fizycznie, a następnie odrodzoną z Ducha Świętego [(Tytusa 3:4-7 / Jana 3:1-8) co to znaczy, dowiesz się, klikając tutaj]. W Ewangelii według Jana 3:1-8 Pan Jezus tłumaczy to pobożnemu przywódcy religijnemu, Nikodemowi – jeśli chciałbyś przeczytać ten fragment, kliknij tutaj.
Jasno wynika z tego, że odrodzenie (Tytusa 3:3-6), nowe narodzenie (Jana 3:1-8), którego następstwem jest myślenie na poziomie Ducha (Galacjan 5:16-26 / 1 Koryntian 2:11-14), jest niezbędnym warunkiem właściwej interpretacji (odbioru) Pisma Świętego. Werset 20. z 2. Listu Piotra mówi: „[…] wszelkie proroctwo Pisma nie podlega dowolnemu wykładowi […]” (a więc interpretacji). Jest tak, ponieważ jedynie Duch Święty (Autor Pisma) jest w stanie wyłożyć ci właściwe zrozumienie Pisma Świętego. Musisz pamiętać, że to właśnie On natchnął (2 Piotra 1:21), a następnie zgromadził Jego pełne objawienie (Izajasza 34:16). Żadna ludzka mądrość, studia teologiczne, kursy, programy czy własne starania nie są w stanie położyć fundamentu, który umożliwiłby ci właściwe poznawanie tej Księgi (1 Koryntian 2:13-14). Poprawna interpretacja Pisma Świętego zależy więc od tego, kto nią kieruje. Można to porównać do gry na instrumencie, którego dźwięki są uzależnione od grającego. W przypadku interpretacji (odbioru, odczytu) treści Pisma Świętego „grającym” może okazać się Duch Święty (2 Piotra 1:20-21), duch samego człowieka (1 Koryntian 2:11), błędni nauczyciele (2 Piotra 2:1-3) lub sam szatan (Łukasza 4:1-13).
1 Koryntian 2:11-14
„[…] bo któż z ludzi wie, kim jest człowiek, prócz ducha ludzkiego, który w nim jest? Tak samo kim jest Bóg, nikt nie poznał, tylko Duch Boży. (12) A myśmy otrzymali nie ducha świata, lecz Ducha, który jest z Boga, abyśmy wiedzieli, czym nas Bóg łaskawie obdarzył. (13) Głosimy to nie w uczonych słowach ludzkiej mądrości, lecz w słowach, których naucza Duch, przykładając do duchowych rzeczy duchową miarę. (14) Ale człowiek zmysłowy nie przyjmuje tych rzeczy, które są z Ducha Bożego, bo są dlań głupstwem, i nie może ich poznać, gdyż należy je duchowo rozsądzać”.
b) Drugi powód rozłamu w chrześcijaństwie to wpływ tradycji („religii ojców”), autorytety, ludzkie założenia i inny „dorobek życia” cieleśnie usposobionego człowieka.
Marka 7:6-9
„[…] On zaś rzekł im: Dobrze Izajasz prorokował o was, obłudnikach, jak napisano: Lud ten czci mnie wargami, ale serce ich daleko jest ode mnie. (7) Daremnie mi jednak cześć oddają, głosząc nauki, które są nakazami ludzkimi. (8) Przykazania Boże zaniedbujecie, a ludzkiej nauki się trzymacie. (9) I mówił im: Chytrze uchylacie przykazanie Boże, aby naukę swoją zachować […]”.
Niektóre denominacje (również Kościoły) czerpią inspiracje do swojego nauczania z Pisma Świętego, inne niestety nie, włączając w to tradycje, źródła pozabiblijne, dorobek własnych Kościołów, ludzkie autorytety i inne „zdobycze życia” cieleśnie usposobionego człowieka. Uważam, że niektóre z tych idei są możliwe do zaakceptowania, ale jedynie wówczas, kiedy nie sprzeciwiają się prawdzie zawartej w Piśmie Świętym (są równoległe). Jest to bardzo ważne, ponieważ niektóre Kościoły posiadają w swoim wyznaniu wiary elementy tradycji lub nauk ludzkich zupełnie sprzeciwiające się Słowu Bożemu. Interpretują oni Jego treść zgodnie z przypuszczeniami nauczycieli, próbujących zachować własne nauki, tradycje lub osobiste założenia wiary. W tym przypadku możemy stwierdzić, że ludzka mądrość wyparła mądrość Ducha Świętego [pochodzącą od samego Boga (1 Koryntian 1:21-27)], a nauczyciele ci nie objawiają Bożej woli i nie są prowadzeni Duchem Świętym (Jana 14:16).
2 Tymoteusza 3:13-17
„[…] ludzie zaś źli i oszuści coraz bardziej brnąć będą w zło, błądząc sami i drugich w błąd wprowadzając. (14) Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się tego nauczył. (15) I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa.(16) Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, (17) aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany”.
2 Tymoteusza 4:1-4
„Zaklinam cię tedy przed Bogiem i Chrystusem Jezusem, który będzie sądził żywych i umarłych, na objawienie i Królestwo jego; (2) Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy niedogodny, karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem. (3) Albowiem przyjdzie czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale według swoich upodobań nazbierają sobie nauczycieli, żądni tego, co ucho łechce, (4) i odwrócą ucho od prawdy, a zwrócą się ku baśniom”.
Tytusa 1:9-11
„[…] trzymający się prawowiernej nauki, aby mógł zarówno udzielać napomnień w słowach zdrowej nauki, jak też dawać odpór tym, którzy jej się przeciwstawiają. (10) Wielu bowiem jest niekarnych, pustych gadułów, zwodzicieli, zwłaszcza pośród tych, którzy są obrzezani; (11) tym trzeba zatkać usta, gdyż oni to całe domy wywracają, nauczając dla niegodziwego zysku, czego nie należy”.
W większości przypadków zasady religijne, tradycje, symbole lub inne założenia wiary (np. doktryny) przejęły kontrolę nad życiem, w którym Bóg i Jego wola powinny odgrywać najważniejszą rolę (Mateusza 22:36-40 / Mateusza 10:37-39). Prawdziwe i przykre jest również to, że niektóre denominacje całkowicie odeszły od Słowa Bożego, wypełniając i przekazując swoim wyznawcom własne założenia wiary. Biblia jako relikwia czy rekwizyt religijny pozostała dla nich „Słowem Bożym” – jednak nie jest nim już JEJ TREŚĆ.
Co w takim razie mogę ci polecić?
Pozwól, że posłużę się prostym przykładem: testamentu jakiegoś człowieka nikt nie obala i nic do niego nie dodaje. Nowy Testament w Jezusie Chrystusie został przekazany do twoich rąk. Jeśli więc wierzysz w Boski autorytet Pisma Świętego, co stoi na przeszkodzie, abyś zapoznał się z Jego treścią? Zarówno warunki i zasady, jak i sam Duch Święty są w twoim zasięgu – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj.
Łukasza 11:9-13
„[…] a ja wam powiadam: Proście, a będzie wam dane; szukajcie, a znajdziecie; kołaczcie, a otworzą wam. (10) Każdy bowiem, kto prosi, otrzymuje, a kto szuka, znajduje, a kto kołacze, temu otworzą. (11) Gdzież jest taki ojciec pośród was, który, gdy syn będzie go prosił o chleb, da mu kamień? Albo gdy będzie go prosił o rybę, da mu zamiast ryby węża? (12) Albo gdy będzie prosił o jajo, da mu skorpiona? (13) Jeśli więc wy, którzy jesteście źli, umiecie dobre dary dawać dzieciom swoim, o ileż bardziej Ojciec niebieski da Ducha Świętego tym, którzy Go proszą”.
Twoje drugie pytanie:
„Dlaczego wierząc w Boga, Pana Jezusa, Pismo Święte (tak jak i ty) mogę nie zaznać życia wiecznego? Przepraszam, ale tak odebrałem to, po przeglądnięciu waszej strony internetowej”.
Jeśli naprawdę i szczerze wierzysz w Boga, Pana Jezusa i Pismo Święte, nie ma możliwości, abyś nie został zbawiony. Pragnę jednak zapytać cię o bardzo ważną rzecz: jaka jest twoja wiara i na czym ją opierasz? A więc – czy na Słowie Bożym, czy na doktrynach swojego Kościoła, czy masz na ten temat własne zdanie?
Jeśli pozwolisz mi sprecyzować, o co chodzi, dziękuję i zapraszam:
Nie wiem, czy wiesz, że zbawcza wiara jest tylko jedna (Efezjan 4:1-6), ponieważ Bóg nie zbawia na warunkach niezgodnych z Jego wolą (wolą objawioną w Piśmie Świętym). Jest to jedyne przesłanie i nieomylne świadectwo Bożego zbawczego działania na rzecz wszystkich ludzi. Jeśli więc ktokolwiek myśli (włączam w to zarówno siebie, jak i twój Kościół), że ma prawo wypracować własną drogę zbawienia (odrzucając plan przygotowany przez Boga), to grubo się myli. Proszę, abyś postarał się to zrozumieć: żadna religia – ani protestancka (moja religia), ani rzymskokatolicka (twoja religia), ani żydowska, ani prawosławna, ani muzułmańska, ani buddyjska, ani żadna inna „wiara” nie jest w stanie zbawić twojej duszy. Nie ma zbawienia w przynależności czy wypełnianiu doktryn jakiejkolwiek denominacji – więcej na ten temat możesz dowiedzieć się, klikając tutaj. Zbawienie jest przez wiarę w Jezusa Chrystusa (Rzymian 3:21-31 / Rzymian 5:1-2 / Galacjan 3:24-26 / 2 Tymoteusza 3:14-15 / Dzieje Apostolskie 15:11) i każdy może być zbawiony – ale tylko poprzez zaufanie Jezusowi, będąc odrodzonym przez Ducha Świętego [nowo narodzonym (Jana 3:1-8) – więcej na temat nowego narodzenia możesz dowiedzieć się, klikając tutaj].
Dlatego proszę, abyś pamiętał – TYLKO JEZUS MOŻE CIĘ ZBAWIĆ (Dzieje Apostolskie 4:10-12 / Jana 14:5-6).
Rzymian 3:21-26
„[…] ale teraz niezależnie od zakonu objawiona została sprawiedliwość Boża, o której świadczą zakon i prorocy, (22) i to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich wierzących. Nie ma bowiem różnicy, (23) gdyż wszyscy zgrzeszyli i brak im chwały Bożej, (24) i są usprawiedliwieni darmo, z łaski Jego, przez odkupienie w Chrystusie Jezusie, (25) którego Bóg ustanowił jako ofiarę przebłagalną przez krew Jego, skuteczną przez wiarę, dla okazania sprawiedliwości swojej przez to, że w cierpliwości Bożej pobłażliwie odniósł się do przedtem popełnionych grzechów, (26) dla okazania sprawiedliwości swojej w teraźniejszym czasie, aby On sam był sprawiedliwym i usprawiedliwiającym tego, który wierzy w Jezusa”.
Jezus poprzez ofiarę Golgoty usunął obciążający cię „list dłużny” [twój wyrok skazujący (1 Mojżeszowa 3:17-19 / Rzymian 5:6-21)], a następnie przybiwszy go do krzyża (Kolosan 2:10-14), wykupił cię od „przekleństwa zakonu” [przykazań religijnych, których nie jesteś w stanie wypełnić (Galacjan 3:10-13 / Rzymian 8:2)]. Dlatego tylko w przyjęciu Jego ofiary (osobistym, świadomym przyjęciu) masz usprawiedliwienie i żywot wieczny (Rzymian 1: 16-17 / Rzymian 3:21-24 / Rzymian 5:1-2 / Rzymian 5:18-20 / Galatów 2:15-16). Przepraszam, ale nie ma innej drogi (Jana 14:5-6) – więcej na ten temat dowiesz się, klikając tutaj. Dla lepszego zrozumienia skupmy się na mojej i twojej osobie (osobach o dwóch różnych poglądach). A więc:
• cóż ci pomoże „twoja wiara” czy religia, w której żyjesz (sakramenty, przepisy kościelne itp.);
• cóż mi pomoże „moja wiara” czy religia, w której żyję (czytanie Biblii, uczęszczanie do Kościoła, praca dla Boga itp.),
…jeśli obydwoje pominiemy ważny element – osobiście nie przyjmiemy zbawczego panowania Jezusa i nie zaczniemy żyć tak, jak On nauczał (Mateusza 7:24-27)?
Jeśli nie zrozumiałeś, pozwól, że posłużę się innym przykładem.
Kiedy jesteś chory i masz lekarstwo, cóż ci ono pomoże, jeśli go nie zażyjesz i nie poddasz się zaleceniom lekarza? W Ewangelii według Jana 1:10-13 czytamy: „[…] na świecie był i świat przezeń powstał, lecz świat Go nie poznał. (11) Do swej własności przyszedł, ale swoi Go nie przyjęli. (12) Tym zaś, którzy Go przyjęli, dał prawo stać się dziećmi Bożymi, tym, którzy wierzą w imię Jego, (13) którzy narodzili się nie z krwi ani z cielesnej woli, ani z woli mężczyzny, lecz z Boga […]”.
Przyjmij więc to „lekarstwo”, otwórz serce na prawdę, a zobaczysz, jak działa moc Jezusa Chrystusa. Mnóstwo ludzi zostało zwiedzionych w tej niezwykle istotnej kwestii, ponieważ wielu utożsamia wiarę chrześcijańską (Jezusa – to „lekarstwo”) z życiem religijnym. Czasy starotestamentowe (Stare Przymierze) zostały zakończone (Hebrajczyków 8:1-13 / Hebrajczyków 9:1-10). Nastał czas łaski (Efezjan 2:4-8), czas Ducha Świętego (Jana 14:16-18), życia w prawdzie (Jana 8:31-32) oraz odwrócenia się od grzesznego trybu życia (2 Koryntian 6:14-17). Ci, którzy tego nie przyjęli (obierając sobie Boga jako religię), a uważają się za „osoby wierzące”, łudzą się, a ich nadzieja spoczywa na fundamencie z piasku (Jana 10:7-9).
Rzymian 6:3-11
„[…] czy nie wiecie, że my wszyscy, ochrzczeni w Chrystusa Jezusa, w śmierć Jego zostaliśmy ochrzczeni? (4) Pogrzebani tedy jesteśmy wraz z Nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z martwych przez chwałę Ojca, tak i my nowe życie prowadzili. (5) Bo jeśli wrośliśmy w podobieństwo Jego śmierci, wrośniemy również w podobieństwo Jego zmartwychwstania, (6) wiedząc to, że nasz stary człowiek został wespół z Nim ukrzyżowany, aby grzeszne ciało zostało unicestwione, byśmy już nadal nie służyli grzechowi; (7) kto bowiem umarł, uwolniony jest od grzechu. (8) Jeśli tedy umarliśmy z Chrystusem, wierzymy, że też z Nim żyć będziemy, (9) wiedząc, że zmartwychwzbudzony Chrystus już nie umiera, śmierć nad Nim już nie panuje. (10) Umarłszy bowiem, dla grzechu raz na zawsze umarł, a żyjąc, żyje dla Boga. (11) Podobnie i wy uważajcie siebie za umarłych dla grzechu, a za żyjących dla Boga w Chrystusie Jezusie, Panu naszym”.
Chrzest w Jezusie Chrystusie (werset 3.) stanowi osobiste świadectwo tego, co wydarzyło się w życiu chrześcijanina – narodzenia się z Ducha Świętego (Jana 3:1-8), wyznania, że Jezus jest Panem i Zbawicielem (Rzymian 10:8-11), zmiany stylu życia (Kolosan 3:1-17), poddania się prawdzie (Jana 18:37 / Jana 4:21-24) oraz rozpoczęcia życia z nowymi wartościami i celami (Filipian 3:1-21).
Rzymian 10:8-11
„[…] ale co powiada Pismo? Blisko ciebie jest słowo, w ustach twoich i w sercu twoim; to znaczy, słowo wiary, które głosimy. (9) Bo jeśli ustami swoimi wyznasz, że Jezus jest Panem, i uwierzysz w sercu swoim, że Bóg wzbudził Go z martwych, zbawiony będziesz. (10) Albowiem sercem wierzy się ku usprawiedliwieniu, a ustami wyznaje się ku zbawieniu. (11) Powiada bowiem Pismo: Każdy, kto w Niego wierzy, nie będzie zawstydzony”.
Jak wskazuje powyższy fragment, prawdziwa wiara w Jezusa stanowi deklarację jednocześnie słowną [zewnętrzną deklarację (Łukasza 12:8-9)] i wewnętrzną [szczere otwarcie i nastawienie serca (Łukasza 8:15)]. Nie polega to na przyjęciu informacji o Jezusie, lecz na czynie, który wypływa z serca (Galacjan 5:5-6), a następnie na naśladowaniu Chrystusa (Rzymian 6:8-11 / Efezjan 5:1-21 / 1 Piotra 2:15-21 / Mateusza 16:24-25) i upodabnianiu się do Niego (2 Koryntian 5:17-21). Poprzez szczere przyjęcie Jezusa („słownie i sercem”) możesz stać się stworzeniem odnowionym na obraz swego Stwórcy, w którym rządzi Jego Duch. Wówczas Chrystus i życie, prowadzone w Jego Duchu, mogą wyzwolić cię od wiecznego potępienia. W Liście Pawła do Rzymian 8:1-17 znajdziesz potwierdzenie tych słów. Jeśli chciałbyś przeczytać ten fragment, kliknij tutaj.
Czy w takim razie życie religijne (praktykowanie świąt, przepisów kościelnych, tradycji itp.) nic nie pomaga (Izajasza 1:11-20 / Amosa 5:21-24 / Micheasza 6:6-8 / Przypowieści Salomona 21:2-3 / Ozeasza 6:3-6 / Psalm 50:8-23 / Marka 12:32-34)? Więcej o różnicach pomiędzy religią a wiarą chrześcijańską znajdziesz pod tym linkiem.
W Liście Pawła do Galacjan 2:16-17 napisane jest: „[…] wiedząc wszakże, że człowiek zostaje usprawiedliwiony nie z uczynków zakonu, a tylko przez wiarę w Chrystusa Jezusa, i myśmy w Chrystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy zostali usprawiedliwieni z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków zakonu, ponieważ z uczynków zakonu nie będzie usprawiedliwiony żaden człowiek. (17) A jeśli szukając usprawiedliwienia w Chrystusie i my sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus jest sługą grzechu? Z pewnością nie”.
Miliony ludzi szuka usprawiedliwienia w Jezusie, żyje w religii, angażuje się w praktyki religijne (ceremonie, święta, sakramenty itp.), nie mając zamiaru doprowadzić swego życia do moralnej zgodności z Bożą wolą – upamiętania się, pokuty, nawrócenia (Dzieje Apostolskie 2:37-39), uświęcenia (Hebrajczyków 12:14), poddania się Chrystusowi (2 Koryntian 10:3-5). Proszę, abyś pamiętał: wiara, która cię nie zmienia, nie ma żadnej wartości.
W Ewangelii według Mateusza 7:21-23 czytamy: „[…] nie każdy, kto do mnie mówi: Panie, Panie, wejdzie do Królestwa Niebios; lecz tylko ten, kto pełni wolę Ojca mojego, który jest w niebie. (22) W owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu Twoim i w imieniu Twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu Twoim nie czyniliśmy wielu cudów? (23) A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie”.
2. List Pawła do Koryntian 6:14-17 poucza nas: „[…] nie chodźcie w obcym jarzmie z niewiernymi; bo co ma wspólnego sprawiedliwość z nieprawością albo jakaż społeczność między światłością a ciemnością? (15) Albo jaka zgoda między Chrystusem a Belialem, albo co za dział ma wierzący z niewierzącym? (16) Jakiż układ między świątynią Bożą a bałwanami? Myśmy bowiem świątynią Boga żywego, jak powiedział Bóg: Zamieszkam w nich i będę się przechadzał pośród nich, I będę Bogiem ich, a oni będą ludem moim. (17) Dlatego wyjdźcie spośród nich i odłączcie się, mówi Pan, I nieczystego się nie dotykajcie; A ja przyjmę was”.
Dlatego gorliwe życie w duchu religijnym (wypełnianie przykazań, tradycji itp.) nie jest w stanie zbawić twojej duszy. Możesz mówić o Bogu z najwyższym oddaniem, czytać Biblię, praktykować życie religijne, możesz nazywać Boga swym Panem, chwalić Go w modlitwach, oburzać się na tych, którzy znieważają Jego Osobę, a mimo to wiara, o której mówi Słowo Boże, może nie być twoim udziałem.
Łukasza 6:46-49
„[…] dlaczego mówicie do mnie: Panie, Panie, a nie czynicie tego, co mówię? (47) Pokażę wam, do kogo jest podobny każdy, kto przychodzi do mnie i słucha słów moich, i czyni je. (48) Podobny jest do człowieka budującego dom, który kopał i dokopał się głęboko, i założył fundament na skale. A gdy przyszła powódź, uderzyły wody o ów dom, ale nie mogły go poruszyć, bo był dobrze zbudowany. (49) Kto zaś słucha, a nie czyni, podobny jest do człowieka, który zbudował dom na ziemi bez fundamentu, i uderzyły weń wody, i wnet runął, a upadek domu owego był zupełny”.
Jaka jest więc prawdziwa wiara (zbawcza wiara)?
Jakuba 2:17-20
„[…] tak i wiara, jeżeli nie ma uczynków, martwa jest sama w sobie. (18) Lecz powie ktoś: Ty masz wiarę, a ja mam uczynki; pokaż mi wiarę swoją bez uczynków, a ja ci pokażę wiarę z uczynków moich. (19) Ty wierzysz, że Bóg jest jeden? Dobrze czynisz; demony również wierzą i drżą. (20) Chcesz przeto poznać, nędzny człowieku, że wiara bez uczynków jest martwa? 21) Czyż Abraham, praojciec nasz, nie został usprawiedliwiony z uczynków, gdy ofiarował na ołtarzu Izaaka, syna swego? (22) Widzisz, że wiara współdziałała z uczynkami jego i że przez uczynki stała się doskonała. (23) I wypełniło się Pismo, które mówi: I uwierzył Abraham Bogu i poczytane mu to zostało ku usprawiedliwieniu, i nazwany został przyjacielem Boga”.
Wiara nie może być określona jako zbawiająca, jeśli:
• nie jest poprzedzona duchowym odrodzeniem (Jana 3:1-8 / Tytusa 3:3-6);
• nie jest związana z życiem duchowym (Rzymian 8:1-17) i trwaniem w Jezusie (Jana 15:1-7);
• nie wiąże się z życiem według prawdy (Przypowieści Salomona 3:3-4 / Jana 4:23);
• nie wiąże się ze szczerą miłością do Boga i ludzi (1 Jana 4:7-8);
• nie wiąże się ze słuchaniem Jezusa Chrystusa (Dzieje Apostolskie 3:22-23 / 1 Jana 2:3 / Łukasza 6:46-49);
• nie wiąże się z pracą na rzecz Królestwa Bożego [uczynkami wypływającymi z wiary (Jakuba 2:14 / Jakuba 4:17)];
• nie wiąże się ze sprzeciwianiem się grzechowi (Rzymian 6:1-4).
Każdy inny sposób wyrażania wiary jest martwy i nie jest w stanie ci pomóc (Jakuba 2:26). Prawdziwa wiara nie polega na spędzaniu dużej ilości czasu na modlitwie (Mateusza 6:5-8), na wypełnianiu praktyk religijnych (Ozeasza 6:3-6 / Amosa 5:18-24 / Micheasza 6:6-8), nie jest „umysłową spekulacją”, ciągiem myśli, chłodnym i bezdusznym wmawianiem sobie istnienia Boga (Mateusza 7:21-23 / Łukasza 6:46-49), lecz jest:
• uosobieniem życia w miłości i posłuszeństwie dla Boga (Łukasza 10:25-28 / 1 Jana 2:3-6),
• uosobieniem życia w miłości i służbie dla ludzi [(Rzymian 13:8-10) mieć serce sługi do służby w miłości (1 Jana 4:16-17)].
Galacjan 5:5-6
„[…] albowiem my w Duchu oczekujemy spełnienia się nadziei usprawiedliwienia z wiary, (6) bo w Chrystusie Jezusie ani obrzezanie, ani nieobrzezanie nic nie znaczy, lecz wiara, która jest czynna w miłości”.
Marka 12:28-34
„[…] i przystąpił jeden z uczonych w Piśmie, który słyszał, jak oni rozprawiali, a wiedząc, że dobrze im odpowiedział, zapytał Go: Które przykazanie jest pierwsze ze wszystkich? (29) Jezus odpowiedział: Pierwsze przykazanie jest to: Słuchaj, Izraelu! Pan, Bóg nasz, Pan jeden jest. (30) Będziesz tedy miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej, i z całej myśli swojej, i z całej siły swojej. (31) A drugie jest to: Będziesz miłował bliźniego swego jak siebie samego. Innego przykazania, większego ponad te, nie masz. (32) I rzekł do Niego uczony w Piśmie: Dobrze, Nauczycielu! Prawdę powiedziałeś, że Bóg jest jeden i że nie masz innego oprócz Niego; (33) i że Jego miłować z całego serca i z całej myśli, i z całej siły, a bliźniego miłować jak siebie samego, to znaczy więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary. (34) A Jezus, widząc, że on rozsądnie odpowiedział, rzekł mu: Niedaleki jesteś od Królestwa Bożego. I nikt nie śmiał Go już więcej pytać”.
Myślę, że otrzymałeś odpowiedź na pytanie: „jak wierząc w Boga, Jezusa i Pismo Święte, możesz nie dostąpić zbawienia?”.
Dziękuję, Luke
luke@zaJezusem.com
