Mimo próśb do Boga o to by zapanował nad moim życiem, zauważyłem że niektóre grzechy odeszły ot tak, bez nawet starania się zbytnio, po prostu przestało mnie to interesować np. alkohol i wiele innych, ale są takie, które mimo próśb do Jezusa jeszcze są, a nawet się nasilają. Ja już nie chcę, chce być wolny, a wolny znaczy nie ulegać czemukolwiek, komukolwiek, poza Bogiem. Jemu mogę i chcę służyć. Choć dał nam wolną wolę wiem, które rzeczy i sprawy mu się nie podobają. Grzech jest atrakcyjny, stąd upadki ludzi, ale ja chcę, by grzech(y), z którymi się zmagam odeszły. Nie chcę ich już nie tyle dla siebie, ale by nie zasmucać Boga, a pośrednio i mnie.
Odpowiedź na twoje pytanie brzmi: człowiek odrodzony z Ducha Świętego wciąż będzie grzeszył, ale nie powinien, dlatego musi z tym walczyć. Niestety, po nawróceniu (co to znaczy, dowiesz się, klikając tutaj), a nawet odrodzeniu z Ducha Świętego (co to znaczy, dowiesz się, klikając tutaj) nie stajesz się doskonały (bez grzechu), ale rozpoczynasz proces wzrastania [w sensie duchowym (1 Jana 2:12-14)] i osadzania na tronie swojego życia Jezusa Chrystusa [proces śmierci i zmartwychwstania (Kolosan 3:1-17 / Galacjan 5:16-18 / Marka 8:34b-35) – możesz posłuchać kazania na ten temat, klikając tutaj]. Choć twoje życie zostało przez Boga zmienione, jesteś pod łaską [nie pod zakonem, prawem (Rzymian 8:1-9)], otrzymałeś zbawienie, Ducha Świętego, Boże objawienie, pragnienia i moc do walki z grzechem, to w niektórych przypadkach wciąż będziesz mu ulegał (za chwilkę powiem więcej). Nie znajdziesz więc odpocznienia dla swojej duszy, aż nie przekonasz się, że życie bez grzechu jest niemożliwe. Jeśli ktokolwiek twierdzi, że już nie grzeszy, zapewne nie rozumie, czym jest w Bożych oczach grzech. Jest to bowiem stan, w jakim znajduje się każdy człowiek (nie są to tylko świadome lub nieświadome grzeszne czyny – więcej na ten temat tutaj). Im wcześniej to zrozumiesz, tym szybciej uświadomisz sobie swoją zależność od Jezusa. Krótko mówiąc, sam z siebie nigdy nie staniesz się doskonały – doskonałość w Bożych oczach możesz osiągnąć jedynie w Chrystusie (za chwilkę zajmiemy się tą kwestią).
Twoja słabość, o której piszesz, jest rzeczą oczywistą (z małymi wyjątkami – za chwilkę o tym powiem) i choć to, czego próbujesz dokonać (życie bez grzechu), jest niemożliwe, to nie ustawaj w tym, ale dokładaj szczerych, ustawicznych wysiłków upodabniania się do Jezusa. Do miejsca, w którym aktualnie jesteś, doprowadził cię Bóg. Grzech jest grzechem, a Duch Święty właśnie ci to objawia (chwała za to Jezusowi). Boisz się i cierpisz z tego powodu, ale Bóg wykorzysta to dla twojego dobra. Wszelkie tego typu przeżycia mają na celu zmusić cię do myślenia i kierować ku Bogu. Błogosławieństwo jest dobre, ale w niektórych przypadkach przeciwności są o wiele lepsze, ponieważ dzięki nim stykamy się z zasobami Bożej mocy, doświadczając realności życia z Bogiem i uświęcania (więcej o uświęcaniu dowiesz się, klikając tutaj). Pismo Święte naucza, że Bóg najpierw cię usprawiedliwia, a następnie poddaje procesowi uświęcania. Życie chrześcijańskie to nieustanny ruch postępowy osiagający kiedyś doskonałość. Jako chrześcijanin; nie jesteś już tym kim byłeś (przed nowonarodzeniem), ale jeszcze nie jesteś tym, kim będziesz (kiedy staniesz przed Chrystusem). Pamiętaj, proszę, że Bóg stosuje tę zasadę u wszystkich swoich dzieci (z korzyścią dla naszej wiary), więc nie bój się, ale oddaj Mu chwałę.
1 Piotra 5:10-11
„[…] a Bóg wszelkiej łaski, który was powołał do wiecznej swej chwały w Chrystusie, po krótkotrwałych cierpieniach waszych, sam was do niej przysposobi, utwierdzi, umocni, na trwałym postawi gruncie. (11) Jego jest moc na wieki wieków. Amen!”
Proszę, przeczytaj o tym, w jaki sposób Apostoł Paweł wykorzystywał swoje słabości: „[…] w tej sprawie trzy razy prosiłem Pana, by on (posłaniec szatana) odstąpił ode mnie. (9) Lecz powiedział do mnie: Dosyć masz, gdy masz łaskę moją, albowiem pełnia mej mocy okazuje się w słabości. Najchętniej więc chlubić się będę słabościami, aby zamieszkała we mnie moc Chrystusowa. (10) Dlatego mam upodobanie w słabościach, w zniewagach, w potrzebach, w prześladowaniach, w uciskach dla Chrystusa; albowiem kiedy jestem słaby, wtedy jestem mocny” (2 Koryntian 12:8-10).
Wiedząc o tym, lepiej zrozumiesz istotę zbawienia, wiary w Jezusa i życia duchowego, a także uspokoisz swoje serce i będziesz miał więcej powodów do dziękczynienia, oddania chwały Jezusowi Chrystusowi (zachęcam cię do rozważenia kilku fragmentów Pisma Świętego: List do Efezjan 1:3-12, List do Rzymian 8:1-2 i 6:20-7:4, Ewangelia według Jana 15:4-8, List do Kolosan 3:1-4 i 11).
Rzymian 3:21-27
„[…] ale teraz jawną się stała sprawiedliwość Boża niezależna od Prawa, poświadczona przez Prawo i Proroków. (22) Jest to sprawiedliwość Boża przez wiarę w Jezusa Chrystusa dla wszystkich, którzy wierzą. Bo nie ma tu różnicy: (23) wszyscy bowiem zgrzeszyli i pozbawieni są chwały Bożej, (24) a dostępują usprawiedliwienia darmo, z Jego łaski, przez odkupienie które jest w Chrystusie Jezusie. (25) Jego to ustanowił Bóg narzędziem przebłagania przez wiarę mocą Jego krwi. Chciał przez to okazać, że sprawiedliwość Jego względem grzechów popełnionych dawniej – za dni cierpliwości Bożej – wyrażała się (26) w odpuszczaniu ich po to, by ujawnić w obecnym czasie Jego sprawiedliwość, i [aby pokazać], że On sam jest sprawiedliwy i usprawiedliwia każdego, który wierzy w Jezusa. (27) Gdzież więc podstawa do chlubienia się? Została uchylona! Przez jakie prawo? Czy przez prawo uczynków? Nie, przez prawo wiary”.
Z tego właśnie powodu Pismo Święte dzieli ludzi na dwie grupy: grzeszników zbawionych (będących w Jezusie Chrystusie, usprawiedliwionych Jego krwią, żyjących wiarą, martwych dla prawa) i grzeszników niezbawionych (będących poza Chrystusem, pod prawem, zakonem, przekleństwem). Rozważ, proszę, poniższe fragmenty, a następnie Boże rozwiązanie z Listu do Rzymian 8:1-17:
1 Jana 1:5-10 i 2:1-2
„[…] a zwiastowanie to, które słyszeliśmy od Niego i które wam ogłaszamy, jest takie, że Bóg jest światłością, a nie ma w Nim żadnej ciemności. (6) Jeśli mówimy, że z Nim społeczność mamy, a chodzimy w ciemności, kłamiemy i nie trzymamy się prawdy. (7) Jeśli zaś chodzimy w światłości, jak On sam jest w światłości, społeczność mamy z sobą, i krew Jezusa Chrystusa, Syna jego, oczyszcza nas od wszelkiego grzechu. (8) Jeśli mówimy, że grzechu nie mamy, sami siebie zwodzimy, i prawdy w nas nie ma. (9) Jeśli wyznajemy grzechy swoje, wierny jest Bóg i sprawiedliwy i odpuści nam grzechy, i oczyści nas od wszelkiej nieprawości. (10) Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy, kłamcę z niego robimy i nie ma w nas Słowa jego. (1) Dzieci moje, to wam piszę, abyście nie grzeszyli. A jeśliby kto zgrzeszył, mamy orędownika u Ojca, Jezusa Chrystusa, który jest sprawiedliwy. (2) On ci jest ubłaganiem za grzechy nasze, a nie tylko za nasze, lecz i za grzechy całego świata”.
Rzymian 7:14-25
„[…] wiemy bowiem, że zakon jest duchowy, ja zaś jestem cielesny, zaprzedany grzechowi. (15) Albowiem nie rozeznaję się w tym, co czynię; gdyż nie to czynię, co chcę, ale czego nienawidzę, to czynię. (16) A jeśli to czynię, czego nie chcę, zgadzam się z tym, że zakon jest dobry. (17) Ale wtedy czynię to już nie ja, lecz grzech, który mieszka we mnie. (18) Wiem tedy, że nie mieszka we mnie, to jest w ciele moim, dobro; mam bowiem zawsze dobrą wolę, ale wykonania tego, co dobre, brak; (19) albowiem nie czynię dobrego, które chcę, tylko złe, którego nie chcę, to czynię. (20) A jeśli czynię to, czego nie chcę, już nie ja to czynię, ale grzech, który mieszka we mnie. (21) Znajduję tedy w sobie zakon, że gdy chcę czynić dobrze, trzyma się mnie złe; (22) bo według człowieka wewnętrznego mam upodobanie w zakonie Bożym. (23) A w członkach swoich dostrzegam inny zakon, który walczy przeciwko zakonowi, uznanemu przez mój rozum i bierze mnie w niewolę zakonu grzechu, który jest w członkach moich. (24) Nędzny ja człowiek! Któż mnie wybawi z tego ciała śmierci? (25) Bogu niech będą dzięki przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego! Tak więc ja sam służę umysłem zakonowi Bożemu, ciałem zaś zakonowi grzechu”.
Jaka jest nadzieja i Boże rozwiązanie dla grzesznika?
Odpowiedzi udziela List do Rzymian 8:1-9 (to kontynuacja przytoczonego wyżej poprzedniego fragmentu tego listu): „Przeto teraz nie ma żadnego potępienia dla tych, którzy są w Chrystusie Jezusie. (2) Bo zakon Ducha, który daje życie w Chrystusie Jezusie, uwolnił cię od zakonu grzechu i śmierci. (3) Albowiem czego zakon nie mógł dokonać, w czym był słaby z powodu ciała, tego dokonał Bóg: przez zesłanie Syna swego w postaci grzesznego ciała, ofiarując je za grzech, potępił grzech w ciele, (4) aby słuszne żądania zakonu wykonały się na nas, którzy nie według ciała postępujemy, lecz według Ducha. (5) Bo ci, którzy żyją według ciała, myślą o tym, co cielesne; ci zaś, którzy żyją według Ducha, o tym, co duchowe. (6) Albowiem zamysł ciała, to śmierć, a zamysł Ducha, to życie i pokój. (7) Dlatego zamysł ciała jest wrogi Bogu; nie poddaje się bowiem zakonowi Bożemu, bo też nie może. (8) Ci zaś, którzy są w ciele, Bogu podobać się nie mogą. (9) Ale wy nie jesteście w ciele, lecz w Duchu, jeśli tylko Duch Boży mieszka w was. Jeśli zaś kto nie ma Ducha Chrystusowego, ten nie jest Jego” – czym jest życie według ciała i według Ducha, dowiesz się, klikając tutaj.
Masz więc żyć według Ducha (być w Chrystusie – więcej na ten temat tutaj), wciąż mieć w Nim nadzieję, będąc jednocześnie wdzięcznym Bogu za okazaną ci łaskę (więcej o łasce dowiesz się, klikając tutaj). Wyrażenia „być w Chrystusie”, „być w Jezusie”, „być w Panu”, „być w Nim” itp. występują w listach Apostołów około 160 razy i oznaczają życie z Jezusem we wspólnocie (relacji, duchowym związku – jak to wygląda w praktyce, dowiesz się, klikając tutaj). Takie zjednoczenie stawia cię w nowej sytuacji, w której Bóg Ojciec odbiera twoje życie jako życie swojego Syna Jezusa Chrystusa i przypisuje ci Jego sprawiedliwość: „[…] On tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy w nim stali się sprawiedliwością Bożą” (2 Koryntian 5:21).
Filipian 3:9
„[…] i znalazł się w Nim – nie mając mojej sprawiedliwości, pochodzącej z Prawa, lecz Bożą sprawiedliwość, otrzymaną przez wiarę w Chrystusa, sprawiedliwość pochodzącą od Boga, opartą na wierze […]”.
Galacjan 3:13-14
„[…] Chrystus wykupił nas od przekleństwa zakonu, stawszy się za nas przekleństwem, gdyż napisano: Przeklęty każdy, który zawisł na drzewie, (14) aby błogosławieństwo Abrahamowe przeszło na pogan w Jezusie Chrystusie, my zaś, abyśmy obiecanego Ducha otrzymali przez wiarę”.
Nie chciałbym, abyś mnie źle zrozumiał i z moich wyjaśnień na temat grzechu w życiu chrześcijanina wywnioskował, że pochwalam czy usprawiedliwiam twoje grzechy – stanowczo NIE!!! Chcę jedynie pokazać ci, co o tym mówi Pismo Święte i czym jest zbawienie w Jezusie Chrystusie, a także zachęcić cię, abyś się nie załamywał, trwał w wierze, lepiej poznawał Jezusa, doświadczał Bożej mocy i oczyszczał pole z nieprzyjaciela. Chciałbym również bardzo mocno podkreślić, że pewne grzechy nie mogą mieć miejsca w twoim życiu (jeśli naprawdę jesteś w Chrystusie, nie popełniasz ich), a także uczulić cię na niektóre z nich:
Efezjan 5:3
„[…] a rozpusta i wszelka nieczystość lub chciwość niech nawet nie będą wymieniane wśród was, jak przystoi świętym […]”.
1 Jana 5:16-17
„[…] jeżeli ktoś widzi, że brat jego popełnia grzech, lecz nie śmiertelny, niech się modli, a Bóg da mu żywot, to jest tym, którzy nie popełniają grzechu śmiertelnego. Wszak jest grzech śmiertelny; nie o takim mówię, żeby się modlić. (17) Wszelka nieprawość jest grzechem; lecz nie każdy grzech jest śmiertelny”.
Marka 3:28-29
„[…] zaprawdę powiadam wam: Wszystkie grzechy będą odpuszczone synom ludzkim, nawet bluźnierstwa, ilekroć by je wypowiedzieli. (29) Kto by jednak zbluźnił przeciwko Duchowi Świętemu, nie dostąpi odpuszczenia na wieki, ale będzie winien grzechu wiekuistego”.
Kliknij tutaj, aby dowiedzieć się, czym jest stopniowanie grzechów, a także grzech śmiertelny i grzech przeciwko Duchowi Świętemu.
1 Koryntian 6:18
„[…] uciekajcie przed wszeteczeństwem. Wszelki grzech, jakiego człowiek się dopuszcza, jest poza ciałem; ale kto się wszeteczeństwa dopuszcza, ten grzeszy przeciwko własnemu ciału”.
1 Koryntian 5:11
„[…] lecz teraz napisałem wam, abyście nie przestawali z tym, który się mieni bratem, a jest wszetecznikiem lub chciwcem, lub bałwochwalcą, lub oszczercą, lub pijakiem, lub grabieżcą, żebyście z takim nawet nie jadali”.
Galacjan 5:19-21
„[…] jawne zaś są uczynki ciała, mianowicie: wszeteczeństwo, nieczystość, rozpusta, (20) bałwochwalstwo, czary, wrogość, spór, zazdrość, gniew, knowania, waśnie, odszczepieństwo, (21) zabójstwa, pijaństwo, obżarstwo i tym podobne; o tych zapowiadam wam, jak już przedtem zapowiedziałem, że ci, którzy te rzeczy czynią, Królestwa Bożego nie odziedziczą”.
1 Koryntian 10: 8-10
„[…] nie oddawajmy się też wszeteczeństwu, jak niektórzy z nich oddawali się wszeteczeństwu, i padło ich jednego dnia dwadzieścia trzy tysiące, (9) ani nie kuśmy Pana, jak niektórzy z nich kusili i od wężów poginęli, (10) ani nie szemrajcie, jak niektórzy z nich szemrali, i poginęli z ręki Niszczyciela”.
Kolosan 3:5-17
„[…] umartwiajcie tedy to, co w waszych członkach jest ziemskiego: wszeteczeństwo, nieczystość, namiętność, złą pożądliwość i chciwość, która jest bałwochwalstwem, (6) z powodu których przychodzi gniew Boży. (7) Niegdyś i wy postępowaliście podobnie, kiedy im się oddawaliście; (8) ale teraz odrzućcie i wy to wszystko: gniew, zapalczywość, złość, bluźnierstwo i nieprzyzwoite słowa z ust waszych; (9) nie okłamujcie się nawzajem, skoro zewlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego, (10) a przyoblekli nowego, który się odnawia ustawicznie ku poznaniu na obraz tego, który go stworzył. (11) W odnowieniu tym nie ma Greka ani Żyda, obrzezania ani nieobrzezania, cudzoziemca, Scyty, niewolnika, wolnego, lecz Chrystus jest wszystkim i we wszystkich. (12) Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, (13) znosząc jedni drugich i przebaczając sobie nawzajem, jeśli kto ma powód do skargi przeciw komu: Jak Chrystus odpuścił wam, tak i wy. (14) A ponad to wszystko przyobleczcie się w miłość, która jest spójnią doskonałości. (15) A w sercach waszych niech rządzi pokój Chrystusowy, do którego też powołani jesteście w jednym ciele; a bądźcie wdzięczni. (16) Słowo Chrystusowe niech mieszka w was obficie; we wszelkiej mądrości nauczajcie i napominajcie jedni drugich przez psalmy, hymny, pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając Bogu w sercach waszych; (17) i wszystko, cokolwiek czynicie w słowie lub w uczynku, wszystko czyńcie w imieniu Pana Jezusa, dziękując przez Niego Bogu Ojcu”.
2 Koryntian 12:20-21
„[…] obawiam się bowiem, że gdy przyjdę, zastanę was nie takimi, jakimi bym chciał i że wy również nie znajdziecie mnie takim, jakim chcielibyście, lecz że może będą swary, zazdrość, gniew, zwady, oszczerstwa, obmowy, nadymanie się, nieporządki; (21) obawiam się, że gdy przyjdę, Bóg mój upokorzy mnie przed wami i że będę musiał ubolewać nad wieloma z tych, którzy ongiś popełnili grzechy i do dziś jeszcze za nie nie odpokutowali, grzechy nieczystości, wszeteczeństwa i rozwiązłości, których się dopuścili”.
Mam nadzieję, że Bóg uwolnił cię z tych grzechów, a jeśli nie, pokutuj (więcej na ten temat tutaj), wołaj do Boga i walcz w mocy imienia Jezus: „[…] bo bez Niego nic uczynić nie możesz” (Jana 15:5). Bardzo ważne w poruszanym przez nas temacie jest to, żebyś wiedział (i zawsze był tego świadomy), jaka jest różnica między zgrzeszeniem (bycie niedoskonałym, ulegnięcie słabości, upadek itp.) a grzeszeniem (prowadzenie grzesznego trybu życia). Oto kilka Bożych wskazówek, które ci pomogą w zrozumieniu tego tematu (Rzymian 6:1-23):
Efezjan 4:19-32
„[…] mając umysł przytępiony, oddali się rozpuście dopuszczając się wszelkiej nieczystości z chciwością. (20) Ale wy nie tak nauczyliście się Chrystusa, (21) jeśliście tylko słyszeli o nim i w nim pouczeni zostali, gdyż prawda jest w Jezusie. (22) Zewleczcie z siebie starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze żądze, (23) i odnówcie się w duchu umysłu waszego, (24) a obleczcie się w nowego człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości prawdy. (25) Przeto, odrzuciwszy kłamstwo, mówcie prawdę, każdy z bliźnim swoim, bo jesteśmy członkami jedni drugich. (26) Gniewajcie się, lecz nie grzeszcie; niech słońce nie zachodzi nad gniewem waszym, (27) nie dawajcie diabłu przystępu. (28) Kto kradnie, niech kraść przestanie, a niech raczej żmudną pracą własnych rąk zdobywa dobra, aby miał z czego udzielać potrzebującemu. (29) Niech żadne nieprzyzwoite słowo nie wychodzi z ust waszych, ale tylko dobre, które może budować, gdy zajdzie potrzeba, aby przyniosło błogosławieństwo tym, którzy go słuchają. (30) A nie zasmucajcie Bożego Ducha Świętego, którym jesteście zapieczętowani na dzień odkupienia. (31) Wszelka gorycz i zapalczywość, i gniew, i krzyk, i złorzeczenie niech będą usunięte spośród was wraz z wszelką złością. (32) Bądźcie jedni dla drugich uprzejmi, serdeczni, odpuszczając sobie wzajemnie, jak i wam Bóg odpuścił w Chrystusie”.
1 Piotra 4:1-5
„Ponieważ więc Chrystus cierpiał w ciele, uzbrójcie się też i wy tą myślą, gdyż kto cieleśnie cierpiał, zaniechał grzechu, (2) aby pozostały czas doczesnego życia poświęcić już nie ludzkim pożądliwościom, lecz woli Bożej. (3) Dość bowiem, że w czasie minionym spełnialiście zachcianki pogańskie oddając się rozpuście, pożądliwości, pijaństwu, biesiadom, pijatykom i bezecnemu bałwochwalstwu. (4) Przy tym dziwią się temu, że wy nie schodzicie się razem z nimi na takie lekkomyślne rozpusty, i oczerniają was. (5) Zdadzą oni sprawę temu, który gotów jest sądzić żywych i umarłych”.
Rzymian 13:12-14
„[…] noc przeminęła, a dzień się przybliżył. Odrzućmy tedy uczynki ciemności, a obleczmy się w zbroję światłości. (13) Postępujmy przystojnie jak za dnia, nie w biesiadach i pijaństwach, nie w rozpustach i rozwiązłości, nie w swarach i zazdrości; (14) ale obleczcie się w Pana Jezusa Chrystusa i nie czyńcie starania o ciało, by zaspokajać pożądliwości”.
1 Piotra 1:14-16
„[…] jako dzieci posłuszne nie kierujcie się pożądliwościami, jakie poprzednio wami władały w czasie nieświadomości waszej, (15) lecz za przykładem świętego, który was powołał, sami też bądźcie świętymi we wszelkim postępowaniu waszym, (16) ponieważ napisano: Świętymi bądźcie, bo Ja jestem święty”.
Powinieneś poznawać kolejne etapy swojego chrześcijańskiego życia i uczyć się chodzić z Jezusem. W Nim bowiem poprzez wiarę znajdziesz nadzieję i moc do zwycięstwa (2 Piotra 1:2-13) – wyczerpujący artykuł na ten temat możesz przeczytać, klikając tutaj. Zachęcam cię również do głębszego zapoznania się z pojęciem grzechu z biblijnej perspektywy: kliknij tutaj. To pomoże ci zająć się kwestią walki (choć nie o własnych siłach) i uświęcania (etapu życia każdego chrześcijanina – więcej o uświęcaniu dowiesz się, klikając tutaj).
Jeśli coś jest dla ciebie niejasne, napisz: luke@zaJezusem.com.
