Czy każdy cud, zjawisko ponadnaturalne pochodzi od Boga?

Bazując na nauce Pisma Świętego, możemy stwierdzić, że nie każdy cud lub zjawisko nadnaturalne pochodzi od Boga. Chciałbym tego dowieść poprzez różne przykłady ze Starego i Nowego Testamentu. Serdecznie zapraszam:

1) W 5. Księdze Mojżeszowej 13:2-4 znajdujemy przestrogę: „[…] jeśliby powstał pośród ciebie prorok albo ten, kto ma sny, i zapowiedziałby ci znak albo cud, (3) i potem nastąpiłby ten znak albo cud, o którym ci powiedział, i namawiałby cię: Pójdźmy za innymi bogami, których nie znasz, i służmy im, (4) to nie usłuchasz słów tego proroka ani tego, kto ma sny, gdyż to Pan, wasz Bóg, wystawia was na próbę, aby poznać czy miłujecie Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej […]”.

2) W 2. Księdze Mojżeszowej czytamy o egipskich czarownikach, którzy diabelską mocą czynili nadnaturalne cuda.

2 Mojżeszowa 7:10-12
„[…] przyszedł więc Mojżesz z Aaronem do faraona i uczynili tak, jak rozkazał Pan. Aaron rzucił laskę swoją przed faraonem i jego sługami, a ona zamieniła się w węża. (11) Wtedy także faraon wezwał mędrców i czarowników, a czarownicy egipscy uczynili to samo czarami swoimi. (12) Każdy z nich rzucił laskę swoją i zamieniły się w węże. Ale laska Aarona połknęła laski ich”.

2 Mojżeszowa 7:22
„[…] jednak to samo uczynili czarami swoimi czarownicy egipscy i serce faraona pozostało nieczułe, i nie usłuchał ich, jak Pan zapowiedział”.

2 Mojżeszowa 7:7
„[…] lecz i czarownicy uczynili czarami swoimi to samo i sprowadzili żaby na ziemię egipską”.

3) Również Nowy Testament (szczególnie księga dotycząca czasów ostatecznych – Apokalipsa) wspomina o różnych źródłach pochodzenia mocy (między innymi czynienia cudów).

Objawienie Jana 13:13-14
„[…] i czyni wielkie cuda, tak że i ogień z nieba spuszcza na ziemię na oczach ludzi. (14) I zwodzi mieszkańców ziemi przez cuda, jakie dano mu czynić na oczach zwierzęcia, namawiając mieszkańców ziemi, by postawili posąg zwierzęciu, które ma ranę od miecza, a jednak zostało przy życiu”.

Objawienie Jana 16:13-14
„[…] i widziałem trzy duchy nieczyste jakby żaby wychodzące z paszczy smoka i z paszczy zwierzęcia, i z ust fałszywego proroka; (14) a są to czyniące cuda duchy demonów, które idą do królów całego świata, aby ich zgromadzić na wojnę w ów wielki dzień Boga Wszechmogącego”.

Objawienie Jana 19:20
„[…] i pojmane zostało zwierzę, a wraz z nim fałszywy prorok, który przed nim czynił cuda, jakimi zwiódł tych, którzy przyjęli znamię zwierzęcia i oddawali pokłon posągowi jego. Zostali oni obaj wrzuceni żywcem do jeziora ognistego, gorejącego siarką”.

4) Także Pan Jezus wskazywał na niepochodzące od Ducha Świętego źródła mocy i ostrzegał przed nimi.

Marka 13:22-23 / Mateusza 24:24-25
„[…] powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i czynić będą znaki i cuda, aby o ile można, zwieść wybranych. (23) Wy tedy baczcie: Przepowiedziałem wam wszystko”.

Mateusza 7:22-23
„[…] w owym dniu wielu mi powie: Panie, Panie, czyż nie prorokowaliśmy w imieniu twoim i w imieniu twoim nie wypędzaliśmy demonów, i w imieniu twoim nie czyniliśmy wielu cudów? (23) A wtedy im powiem: Nigdy was nie znałem. Idźcie precz ode mnie wy, którzy czynicie bezprawie”.

5) W Dziejach Apostolskich czytamy o wprowadzanych w zachwyt nadzwyczajnymi sztuczkami ludziach, którzy uważali, że pochodzą one od Boga. Kiedy jednak usłyszeli Ewangelię, uwierzyli, nawrócili się i poszli za właściwą nauką.

Dzieje Apostolskie 8:9-13
„[…] a był w mieście od jakiegoś czasu pewien mąż, imieniem Szymon, który zajmował się czarnoksięstwem i wprawiał lud Samarii w zachwyt, podając się za kogoś wielkiego. (10) A wszyscy, mali i wielcy, liczyli się z nim, mówiąc: Ten człowiek to moc Boża, która się nazywa Wielka. (11) Liczyli się zaś z nim dlatego, że od dłuższego czasu wprawiał ich w zachwyt magicznymi sztukami. (12) Kiedy jednak uwierzyli Filipowi, który zwiastował dobrą nowinę o Królestwie Bożym i o imieniu Jezusa Chrystusa, dawali się ochrzcić, zarówno mężczyźni, jak i niewiasty. (13) Nawet i sam Szymon uwierzył, gdy zaś został ochrzczony, trzymał się Filipa, a widząc znaki i cuda wielkie, jakie się działy, był pełen zachwytu”.

6) W 2. Liście do Tesaloniczan 2:9-12 Apostoł Paweł ostrzega nas przed poglądem, że wszystkie cuda pochodzą od Boga: „[…] a ów niegodziwiec przyjdzie za sprawą szatana z wszelką mocą, wśród znaków i rzekomych cudów, (10) i wśród wszelkich podstępnych oszustw wobec tych, którzy mają zginąć, ponieważ nie przyjęli miłości prawdy, która mogła ich zbawić. (11) I dlatego zsyła Bóg na nich ostry obłęd, tak iż wierzą kłamstwu, (12) aby zostali osądzeni wszyscy, którzy nie uwierzyli prawdzie, lecz znaleźli upodobanie w nieprawości”.

Można więc jasno stwierdzić, że jeśli jakiekolwiek objawienie, cud, zjawisko nadprzyrodzone czy inne tego typu zdarzenie nie jest zbieżne z nauką Pisma Świętego, stoi za tym zły duch. Duch, który natchnął Pismo [Duch Święty (Jana 16:13-15 / Jana 15:26-27) – więcej na Jego temat dowiesz się, klikając tutaj], nie może być autorem nadprzyrodzonych zjawisk (w tym cudów), które są niezgodne z Bożą wolą. Z tego właśnie powodu pojawia się nagląca potrzeba, aby to sprawdzać.

Wzór i przykład możemy czerpać z ksiąg Ewangelii (szczególnie według Łukasza, Marka lub Mateusza), gdzie wiarygodność badano na podstawie Pism: „[…] przyjęli oni Słowo z całą gotowością i codziennie badali Pisma, czy tak się rzeczy mają […]” (Dzieje Apostolskie 17:11b).

Również inni chrześcijanie robili to w podobny sposób: „Skoro już wielu podjęło się sporządzenia opisu wydarzeń, które wśród nas się dokonały, (2) jak nam to przekazali naoczni od samego początku świadkowie i słudzy Słowa, (3) postanowiłem i ja, który wszystko od początku przebadałem, dokładnie kolejno ci to opisać, dostojny Teofilu, (4) abyś upewnił się w prawdziwości nauki, jaką odebrałeś […]” (Łukasza 1:1-4).

Dlatego Apostoł Paweł pisze: „umiłowani, nie każdemu duchowi wierzcie, lecz badajcie duchy, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat” (Jana 4:1).

W jaki sposób możemy badać te duchy, dowiesz się, klikając tutaj. Również List do Kolosan 2:5-10 zawiera pomocne wskazówki: „[…] bo chociaż ciałem jestem nieobecny, to jednak duchem jestem z wami i raduję się, widząc, że jest u was ład i że wiara wasza w Chrystusa jest utwierdzona. (6) Jak więc przyjęliście Chrystusa Jezusa, Pana, tak w Nim chodźcie, (7) wkorzenieni weń i zbudowani na nim, i utwierdzeni w wierze, jak was nauczono, składając nieustannie dziękczynienie. (8) Baczcie, aby was kto nie sprowadził na manowce filozofią i czczym urojeniem, opartym na podaniach ludzkich i na żywiołach świata, a nie na Chrystusie; (9) gdyż w nim mieszka cieleśnie cała pełnia boskości (10) i macie pełnię w nim; On jest głową wszelkiej nadziemskiej władzy i zwierzchności […]”.

Gorąco zachęcam do praktykowania właściwych norm wiary i życia według Bożego Ducha (więcej na ten temat tutaj). Dziękuję, Luke/luke@zaJezusem.com