Czy postać Ismaela – syna Abrahama z Księgi Rodzaju daje początek Islamowi i narodom arabskim? Czy jest rodzajem alternatywy dla nurtu judeo-chrześcijańskiego?

Odpowiedź #1
Czy postać Ismaela, syna Abrahama z Księgi Rodzaju, daje początek islamowi?

Nie, ponieważ Mahomet, założyciel islamu, żył dopiero w latach 570-632 naszej ery. Mahomet zajmował się handlem do czasu, gdy stwierdził, że podczas kontemplacji doznał wizji. Od tej pory zaczął głosić zasady nowej religii. Objawienie to miało miejsce w 610 roku naszej ery w jaskini Hira. Przeciwnicy Mahometa zmusili go jednak do ucieczki z Mekki do Medyny. Data tej ucieczki (zwanej „hidżrą”), przypadająca na rok 622, przyjęta została za pierwszy rok ery muzułmańskiej. Począwszy od niej liczone są kolejne lata islamskiego kalendarza.

Odpowiedź #2
Czy postać Ismaela, syna Abrahama z Księgi Rodzaju, daje początek narodom arabskim?

Tak, według przekazu Biblii Arabowie są potomkami Ismaela, syna Abrahama i niewolnicy Hagar (1 Mojżeszowa 16:1-16). Żydzi zaś są potomkami Izaaka, syna Abrahama i Sary (1 Mojżeszowa 21:1-3).

Hebrajczyków 11:17-18
„[…] przez wiarę Abraham przyniósł na ofiarę Izaaka, gdy był wystawiony na próbę, i ofiarował jednorodzonego, on, który otrzymał obietnicę, (18) do którego powiedziano: Od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje”.

1 Mojżeszowa 21:12-13
„[…] lecz Bóg rzekł do Abrahama: Niech ci to nie będzie przykre, co się tyczy chłopca i niewolnicy twojej. Cokolwiek ci powie Sara, posłuchaj jej, gdyż tylko od Izaaka nazwane będzie potomstwo twoje. (13) Jednakże i z syna niewolnicy uczynię naród, bo jest on potomkiem twoim!”

1 Mojżeszowa 21:17-18
„[…] i usłyszał Bóg głos chłopca, i zawołał anioł Boży na Hagar z nieba, i rzekł do niej: Cóż ci to, Hagar? Nie bój się, bo Bóg usłyszał głos chłopca tam, gdzie jest. (18) Wstań, podnieś chłopca i ujmij go ręką swoją, bo uczynię z niego naród wielki”.

1 Mojżeszowa 25:13-18
„[…] a te są imiona synów Ismaela, według których nazwane są ich rody: Pierworodnym Ismaela był Nebajot, po nim Kedar, Adbeel, Miwsam, (14) Miszma, Duma, Massa, (15) Hadad, Tema, Jetur, Nafisz i Kedma. (16) To są synowie Ismaela i takie są nazwy ich zagród i koczowisk, dwunastu książąt plemion ich. (17) A Ismael dożył stu trzydziestu siedmiu lat. Potem opadł z sił i umarł, i został przyłączony do przodków swoich. (18) Mieszkali oni od Chawili aż do Szur, które leży na wschód od Egiptu na drodze do Aszszuru. Osiadł on tam na przekór wszystkim pobratymcom swoim”.

Galacjan 4:22-26
„[…] napisane jest bowiem, że Abraham miał dwóch synów, jednego z niewolnicy, a drugiego z wolnej. (23) Lecz ten, który był z niewolnicy, według ciała się urodził, ten zaś, który był z wolnej, na podstawie obietnicy. (24) A to jest powiedziane obrazowo: oznaczają one dwa przymierza, jedno z góry Synaj, które rodzi w niewolę, a jest nim Hagar. (25) Hagar jest to góra Synaj w Arabii; odpowiada ona teraźniejszemu Jeruzalem, gdyż jest w niewoli razem z dziećmi swymi. (26) Jeruzalem zaś, które jest w górze, jest wolne i ono jest matką naszą”.

W tej całej sytuacji jest więc oczywiste, że będą istniały urazy i wrogość pomiędzy tymi dwoma synami, choć zauważamy to dopiero w dalszych pokoleniach. Nawet anioł to przepowiedział, mówiąc do Hagar: „[…] Ismael będzie utrapieniem swych pobratymców” (1 Mojżeszowa 16:11-12).

Arabowie (zwłaszcza starożytni) niechętnie widzieli siebie jako potomków Ismaela. Historia pokolenia pierworodnego syna Abrahama dosyć szybko znika z kart Biblii, ale termin „Ismaelita” przetrwał jako określenie ludzi pustyni (beduinów), które w końcu objęło wszystkich Arabów. Jednak idea, że Żydzi i Arabowie są braćmi, potomkami Izaaka i Ismaela, zawsze była akceptowana zarówno przez żydowskich uczonych, jak i założyciela religii Arabów – Mahometa.

Odpowiedź #3
Czy islam „jest rodzajem alternatywy dla nurtu judeo-chrześcijańskiego”?

Judeochrześcijanie to grupa wywodząca się z Żydów z pierwszych wieków chrześcijaństwa, którzy wierzyli w nauki Jezusa, ale również przestrzegali prawa Mojżeszowego. Mocno sprzeciwiał się im Apostoł Paweł – broniąc prawdziwej nauki, nazywał ich „odłączonymi od Chrystusa” (Galacjan 5:1-10). Islam ma wspólne korzenie z judaizmem i judeochrześcijaństwem (choć nie są one zbieżne) w tym sensie, że uznaje zarówno Abrahama i Mojżesza, jak i Jezusa. Jednak zgodnie z nauką Mahometa objawienia przekazane Żydom i chrześcijanom przez Abrahama, Mojżesza i Jezusa powinny zostać ponowione i uzupełnione. Za swojego ostatniego proroka islam uznaje Mahometa, a za ostatnią objawioną księgę Koran.

Jest to bardzo ogólne stwierdzenie, ponieważ islam, judaizm i chrześcijaństwo są rozbite i nie mają wspólnych założeń wiary. Każdy wierzy w to, co uważa za słuszne i ma własne zasady, według różnych interpretacji. Z tego powodu często występują konflikty na tle religijnym.

Tak widzę odpowiedzi na twoje pytania. Jeśli masz ich więcej, napisz: luke@zaJezusem.com.