Dzięki Ci, Panie, za noc ostatnią,
Za błękit nieba, za drzewa cień,
Za jasne słońce, za miłość bratnią
I za ten nowy, radosny dzień.
Dzięki Ci, Panie, za życia trudy,
Za Ewangelii cudowną wieść,
Za to, że kiedyś wszystkie narody
Oddadzą Tobie chwałę i cześć.
Dzięki Ci za to, że jeszcze zbawiasz,
Że koisz serca, ocierasz łzy,
Że nasze siły co dzień odnawiasz,
Że masz otwarte zbawienia drzwi.
Dzięki Ci Panie, za miłość Twoją,
Która jest głębsza od głębin mórz,
Za to, że jesteś naszą ostoją
I stale świecisz jaśniej od zórz.
Dzięki Ci, Panie, za krople rosy,
Za świeżą wodę, za zieleń drzew,
Za to, że z serca aż pod niebiosy
Popłynie Tobie nasz wdzięczny śpiew.
Lecz ponad wszystko składam Ci dzięki
Za Twoją łaskę, która od lat,
Z Twojego tronu i hojnej ręki
Spływa na cały znękany świat.
I choć na świecie czasem jest ciemno,
To przecież nigdy nie jestem sam;
Ty mnie prowadzisz, Ty jesteś ze mną
I wiedziesz prosto do nieba bram!